.

.

.

Irene : Talk

ดีนะที่เมื่อวานรุ่นพี่บ้านั้นไม่เห็นตอนฉันคุยกับการ์ด

ไม่งั้นมีหวังความลับแตกแน่ๆ

ต้องระวังตัวให้มากกว่านี้แล้วสิ

ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้วตอนนี้ฉันก็ยังไม่มีเพื่อน ซึ่งมันก็ดีแล้ว

15:10 น.

เลิกเรียน

ปึก!

ใครมาขวางทางฉันวะ

พอจะหันหลังกลับก็ดันชนกับอกใครไม่รู้

ฉันรีบพูดแทรกไอเซก่อนที่มันจะพูดมากไปกว่านี้

พรึบ

ฟุบ

เขาพยายามเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันก็หลบได้ทุกครั้ง

อย่าดูถูกเทควันโด้สายดำดั้ง 9 เชียวนะ ไม่งั้นฉันจะคุมลูกน้องเป็นหมื่นๆคนได้ไง

คิดว่าจะแน่

และเขาก็เดินไป

บนรถ

ติ้ง!

คุณได้รับ 1 ข้อความ

ใครมันทักมาวะ

ห้องแชท

SERO

จบการสนทนา

SERO : กูรู้ยังไงมึงก็ต้องมา ถ้ามึงไม่เคยเห็นใจใครมึงคงไม่มีการ์ดเป็นหมื่นๆคน

...

ฉันยังเดินไม่ทันถึงสนามก็ได้ยินเสียงคนตะโกนแหกปากดังลั่น

และอีกหลายเสียงที่ฉันได้ยิน

เมื่อฉันเดินลงมายังสนาม ไหนไอเซบอกไม่ร้อนเท่าไหร่ไงวะ ถ้าผิวกูไหม้นะมึง

ก็ได้ยินเสียงคนซุบซิบเต็มเลย สาบานว่ากระซิบเเล้ว

...

และทุกคนก็เงียบกริบ

กึก

ฉันหยุดเดินเมื่อได้ยินเสียงคนเรียก

คนนี้สงสัยจะเป็นเพื่อนเขา

แต่ค่อยน่าคุยหน่อย

ใครอีกเนี่ย

รู้สึกเหมือนโดนรุมเลยวะ

ทำตัวให้น่าสงสารเข้าไว้

หวังว่าเขาจะไม่ถามนะว่างานอะไร

เพราะมันเยอะมากจนตอบไม่ถูก

เอาไงดีวะ

หรือจะตกลงดี

เพราะยังดีกว่าไปเข้าประชุมเชียร์เป็นเดือน

.

Lowell : Talk

อย่างยัยแสบนั้นนะ จะพูดเพราะ

สรุปนี่ผมผิดใช่ไหม ที่ไม่ฟังเหตุผลเธอ ไรวะ

ใครว่าละ เผื่อไปแล้วจะเจอยัยแสบอีก

...

Irene : Talk

ณ in the PUB

22:40 น.

ทำไมงานที่นี่มันถึงวุ่นวายขนาดนี้

ปกติฉันไม่เคยมาผับเดิมซ้ำๆ

เพราะถ้าเมื่อวานมาที่นี่แล้ว วันนี้ก็ต้องไปที่อื่น

เพราะผับฉันไม่ได้มีแค่ที่เดียว

แต่เมื่อตอนเย็นการ์ดโทรมาบอกว่าบัญชีที่นี่มีปัญหา ของที่สต๊อกไว้ในร้านมันน้อยกว่าราคาต้นทุนที่จ่ายไป

แปลว่าต้องมีใครมันเอาของไปแน่ๆ เหล้านอกซะด้วย

คอยดูนะ! ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่ ทำให้ฉันต้องเสียเวลาแบบนี้

...

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

และคุณวิโรจน์ก็หันหลังกลับไปเปิดประตูกำลังจะออกจากห้อง

ปัง!

~เฮดชอต~

ตุบ!

และคุณวิโรจน์ก็ตาย จะไม่ให้ตายได้ไง กลางหัวขนาดนั้น

การ์ดเข้ามาก็ตกใจกับศพตรงหน้า

ห้องแชท

ZENON

จบการสนทนา

ฉันอยากดื่มสักหน่อยเลยขี้เกียจกลับ

จริงๆไม่ได้จะกลับเองหรอก คืนนี้กะจะนอนที่นี่

ที่ทำงานของฉันทุกที่จะมีห้องนอนในตัวไว้เวลาทำงานเหนื่อยๆแล้วไม่อยากกลับบ้าน

พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้ไปมอเลย

ฉันลงมาข้างล่าง และตรงไปที่บาร์ทันที

ไอนี่ชื่อวอดก้า มันเป็นเพื่อนซีน่อน ตอนนั้นมันกำลังเดือดร้อน ซีเลยขอฉันให้มันมาทำงานที่นี่ ฉันก็ไม่ขัดอะไร จนตอนนี้ผ่านมา 2 ปีแล้วมันก็ยังทำที่นี่อยู่

และเวลาฉันดื่มทีไรก็มักจะมานั่งตรงนี้ตลอดเลยสนิทกับมันละ

แล้วมันก็ยื่นวิสกี้แบบนี้ทมาให้ฉัน

เพราะจริงๆวันนี้ฉันต้องไปดูผับอินทาม แต่ที่นี่ดันมีปัญหาซะก่อน เลยต้องแยกกันไปคนละที่

กฎที่มันว่าก็คือ 1.ต้องปฎิบัติตามคำสั่ง 2.ห้ามโกหก 3.ห้ามยุ่งกับยาเสพติด 4.ห้ามขโมย 5.ห้ามทุจริต ที่ทำงานของฉันจะมีกฎแบบนี้ทุกที่ แต่กฎนี้จะใช้แค่กับคนภายนอก ถ้าเป็นพวกการ์ดฉันจะมี 7 ข้อ ของเดิม 5 ข้อและอีก 2 ข้อคือ 6.ห้ามเปิดเผยตัวตนของฉัน 7.ความลับในแก๊งต้องเป็นความลับเท่านั้น ครอบครัวก็ห้ามบอก

ใครวะ

ฉันรีบหันหน้าไปทางเสียงทันที

มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ

มันจะได้ยินที่ฉันคุยกับวอดก้าป่ะวะ

ขอให้เพิ่งมาด้วยเถอะ

กูอยากต่อยมัน!!!

มึงมาได้ถูกจังหวะมากไอวอดก้า กูกำลังด่ามันเลยสัส

ฉันไม่สนใจเสียงคนข้างๆ และตอบคนตรงหน้าแทน

และฉันก็รีบออกมาจากตรงนั้น

ห้องแชท

VODKA

จบการสนทนา

Vodka : Talk

ลูกน้อง

เจ้าของผับ

กูขอโทษนะที่บอกมึงกินของเหลือ

เข้ามาดูงาน 2 เดือนครั้ง

ไปสักที

Lowell : Talk

นี่เธอลำบากขนาดไหนเนี่ยถึงได้มาเป็นเด็กล้างจาน

ผมคิดว่าเธอจะทำงานที่มันดีกว่านี้ซะอีก

ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอเธอจริงๆ

ก่อนหน้านี้ผมกำลังนั่งกินเหล้ากับเพื่อนปกตินี่แหละ

อยู่ดีๆสายตาผมก็หันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงบาร์คนเดียวและกำลังคุยกับบาร์เทนเดอร์

ซึ่งเธอคือยัยเด็กแสบนั้น

ไม่รอช้าผมรีบลุกและตรงไปที่เธอทันที ในขณะที่บาร์เทนเดอร์คนนั้นเดินออกไปพอดี

แล้วนี่เธอไปไหนแล้วเนี่ย ดึกป่านนี้จะกลับยังไง

ไม่รอช้าผมรีบเดินออกมาข้างนอกทันที ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนเหมือนรออะไรอยู่หน้าร้าน

คิดอะไรอยู่ เป็นผู้หญิงมายืนรอรถแท็กซี่ดึกๆแบบนี้คนเดียว

...

Irene : Talk

ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมทำไมฉันถึงยอมให้มันไปส่ง

- 10 นาทีก่อนหน้านี้ -

ห้องแชท

ZENON

📞

จบการสนทนา

- กลับมาปัจจุบัน -

นี่พี่เขากำลังอ้อนฉันอยู่หรอวะ

เป็นคนที่น่ารำคาญชะมัด

ก็ตาม GPS ที่ซีส่งมามันมาทางนี้อ่ะ

ถึงยังวะ ทำไมมันเปลี่ยวอย่างงี้อ่ะ

ฉันมองไปรอบๆเห็นแต่ต้นไม้

ไหนบ้านวะ

หรือว่ามันจะผิดทาง

ถ้าผิดทางจริงจะแถยังไงต่อวะ

เขาชี้ไปบ้านหลังเล็กๆตรงข้างหน้า ที่มีแค่หลังเดียวโดดๆ มีกล่องจดหมายสีดำอยู่ข้างหน้า

เพราะกล่องจดหมายมีกุญแจอยู่ในนั้น

ฉันพูดพร้อมชี้ขึ้นไปบนฟ้า

ไม่รู้ ไอเซเลือก

บอกเพื่อให้พี่มาส่งนั้นแหละ

ไม่ เพราะฉันรู้ยังไงพี่ก็ต้องมาส่ง

แล้วจะให้อยู่กับการ์ดรึไง

มีกระเป๋าให้เก็บที่ไหนละ

...

เอ๊ะ!

เดี๋ยวนะ!

เขาเป็นบ้าอะไรอ่ะ

และฉันก็รีบเดินไปที่ตู้จดหมายเพื่อหยิบกุญแจในซองจดหมาย

จากนั้นไขเข้าบ้านทันที

ไฟอยู่ไหนวะ

อีเหี้ยเปิดไฟตรงไหนเนี่ย

ฉันหยิบไฟฉายจากโทรศัพท์ขึ้นมาส่อง

นั้นไง!

เจอสวิตช์แล้ว

ปึก ปึก

ห้องแชท

ZENON

📞

หมอนี่จะตะโกนมาทำไม

จบการสนทนา

ไม่รู้จะโกหกอะไรแล้วจริงๆ

เอาไงดีวะ

โว้ยยยยย

พี่แม่งไม่ไปไหนแน่ๆ

ทำตัวเป็นเด็กจังวะ

ชิพหาย!

แล้วเขาก็ขับรถออกมาได้สักพักก็มาถึงบ้าน ใหญ่เหมือนกันแหะแต่สู้บ้านฉันไม่ได้หรอก

เดี๋ยวนะ!

เขาพึ่งขับรถมาได้แค่ 2-3 นาทีเองนะ ถึงแล้วหรอ

ไอซีนะไอซี

มีบ้านตั้งเยอะแยะไม่ไปซื้อ

ดันมาซื้อบ้านไม่มีไฟ แถมยังอยู่ใกล้หมอนี่อีก

แล้วต่อไปกูจะทำยังไง บ้านดันอยู่ห่างกันนิดเดียว

มันลงจากรถและเดินเข้าไปในบ้านเลย

อยู่ดีๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา

ดูแล้วน่าจะเป็นแม่ของหมอนี่

รู้สึกจะเข้ากันไม่ได้แล้วละสิ

มันจะมากไปแล้วนะ

แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น

เดี๋ยวเจอกู!