เราชื่อ "นา"

หรือที่รู้จักในชื่อของ วีนัส

เป็นหัวหน้าของเหล่าทูตแห่งความรัก

มีหน้าที่ส่งทูตไปทำภารกิจให้สำเร็จ

เพื่อเลื่อนขั้นไปเป็นเทวดา นางฟ้า

และครั้งนี้ เราได้ส่งทูตนุชลงไปโลกมนุษย์

เพื่อทำภารกิจสุดท้ายให้สำเร็จ

จะได้เลื่อนขั้นไปเป็นนางฟ้าประจำบนสรวงสวรรค์

เราชื่อ "หน่อง"

ทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง

เป็นคนต่างจังหวัด

แต่มาอยู่กรุงเทพตั้งแต่เรียน

จนกระทั่งทำงาน

ใครๆก็บอกว่าเรารูปร่างหน้าตาดี

แต่ทำไมยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที

มีแต่คนสงสัยและถามว่าเราชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่??

มีเพื่อนสนิทที่ทำงานด้วยกันชื่อ "กิ๊ฟ"

เจ้าพร้อมหรือยัง?

ดี! ครั้งนี้เป็นภารกิจสุดท้ายแล้วนะ

แต่ภารกิจสุดท้ายของแต่ละทูต

จะมีข้อจำกัดค่อนข้างเยอะ

เพราะมันคือบททดสอบ

ที่จะต้องผ่านพ้นไปให้ได้!

เจ้าฟังเราดีๆนะ

ข้อแรกเจ้ามีเวลาแค่ครึ่งวันสวรรค์ในการทำภารกิจ

ซึ่งหมายถึงครึ่งปีบนโลกมนุษย์

ข้อสอง เจ้าสามารถใช้เวทมนต์ได้เพียงวันละครั้งของโลกมนุษย์

ไม่ได้!

อย่าต่อรอง!

และฟังนางฟ้าอรพูดให้จบก่อน!

เชิญนางฟ้าอรพูดต่อได้

ขอบคุณวีนัสนาค่ะ

ข้อสาม เวลาที่เจ้ามีปัญหาอยากปรึกษาเรา

ให้เรียกชื่อ "นางฟ้าอร" 3 ครั้งแล้วเราจะปรากฎให้เห็น

แต่เราก็จะให้คำปรึกษาได้วันละครั้งเช่นกัน

ข้อสี่...

ทูตนุช!!!

ข้อสี่ บนโลกมนุษย์ ขณะนี้เปลี่ยนไปมาก

มีทั้งเทคโนโลยีเกิดใหม่มากมาย

และวัฒนธรรมหรือการใช้ชีวิตก็เปลี่ยนไป

เราจะใส่ข้อมูลเหล่านี้ให้เจ้า เพื่อจะได้ตามทัน

แต่บางเรื่อง เราก็ไม่สามารถทำให้เจ้ารับรู้ได้

เจ้าต้องไปเรียนรู้เองบนโลกมนุษย์...

โดยเฉพาะจิตใจคน..

ถ้าเจ้าทำภารกิจไม่สำเร็จตามเวลาที่กำหนด

ก็จะต้องกลับขึ้นสวรรค์มาเก็บตัว

และไปต่อคิวรอทำภารกิจใหม่อีกรอบ

ดังนั้น! เจ้าจงตั้งใจและทำให้สำเร็จซะ

จะได้ไม่ต้องรออีกต่อไป

ข้อสุดท้าย...

ใช่! และข้อนี้สำคัญมาก

ข้อสุดท้าย เจ้าห้ามทำผิดกฎของสวรรค์เป็นอันขาด

เพราะจะได้รับโทษสูงสุด

เดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้เอง เมื่อไปถึงโลกมนุษย์

ถ้าเจ้าเข้าใจในรายละเอียดต่างๆแล้ว ก็ตามเรามานี่

นี่คือคนที่เจ้าต้องทำให้เค้ารักกัน

และนี่คือแฟ้มประวัติของผู้หญิงคนนี้

เธอคนนี้มีชื่อเล่นว่า "หน่อง"

ส่วนอีกคน

เขามีชื่อว่า "สน"

และนี่คือประวัติของผู้ชายคนนี้

ทำไมต้องออกความคิดเห็นตลอดเลยนะ ทูตนุช!

เจ้าต้องทำให้เค้ารักกันให้ได้

อ่านประวัติทั้งคู่ให้เรียบร้อยซะ!

เสร็จแล้วก็ไปหานางฟ้าอร เพื่อให้ใส่ข้อมูลโลกมนุษย์ปัจจุบันให้เจ้า

เจ้าอ่านประวัติของคนทั้งคู่จบแล้วใช่ไม๊

ถ้าอย่างนั้นมาใกล้ๆเรา

หลับตาซะ!

ไม่ได้!

เราจะใส่ข้อมูลของโลกในปัจจุบันให้เจ้า

แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่เจ้าต้องเรียนรู้เอาเอง

โดยเฉพาะจิตใจมนุษย์!

สวัสดีค่ะ

มาติดต่อห้องไหนคะ

สักครู่นะคะ เดี๋ยวโทรขึ้นไปแจ้งให้ค่ะ

ให้บอกว่าใครมาพบคะ

เอ่อออ...ได้ค่ะ เชิญนั่งรอสักครู่นะคะ

ดิชั้นโทรแจ้งคุณหน่องให้แล้วนะคะ

เดี๋ยวคุณหน่องจะลงมาพบค่ะ

รับน้ำดื่มไม๊คะ?

อ่อออ....นั่นคุณหน่องมาพอดีเลยค่ะ

คนไหนที่จะมาพบพี่

นี่ค่ะ คุณผู้หญิงท่านนี้ค่ะ

คนนี้เหรอ?

ใช่ค่ะ หนูขอตัวก่อนะคะ

จ๊ะ!

เอ่ออออ....เรารู้จักกันด้วยเหรอ?

แล้ว?????

ช่วยชั้น???

ช่วยอะไร?

นี่เธอเป็นใครกันแน่?

ถ้าไม่บอกความจริงมา จะกลับขึ้นห้องแล้วนะ!

เสียเวลาพักผ่อน กะลังดูซีรีย์สนุกๆเลย

ท่าจะบ้า!

แล้วดูดิ! แต่งตัวอย่างกับไปงานแฟนซีมางั้นแหละ

เป็นอะไร! เป็นนางฟ้านางสวรรค์หรือไง?

ถึงมีขนนกขนไก่เต็มตัวแบบเนี่ยะ!

ชั้นเสียเวลามาเยอะแล้ว

ขอตัวนะ!

ยังไม่ทันไร เจ้าก็เรียกเราแล้ว!

เพิ่งลงมาถึงโลกมนุษย์แท้ๆ

เราจะบอกเจ้าไว้เลยนะ!

อย่าใช้เวทมนต์หรือเรียกเรามาถ้าไม่จำเป็น

เพราะถ้ามีเรื่องเดือดร้อนจริงๆ จะไม่มีใครช่วยเจ้าได้นะ

ที่สำคัญ! ถ้าอยากจะคุยกับเรา ช่วยไปเรียกที่ลับตาคนด้วย

ก็คนอื่นจะคิดว่าเจ้าบ้าน่ะสิ!

เพราะไม่มีใครเห็นเรา

ผู้คนก็จะคิดว่าเจ้าคุยคนเดียว

เอาล่ะ! เดี๋ยวเราจะช่วยเอง

อีกสักครู่ หน่องจะเดินลงมาเพื่อออกไปซื้อของกิน

แล้วตอนข้ามถนน จะมีรถเบรคไม่ทัน พุ่งชนหน่อง!

เจ้าก็ใช้โอกาสนี้เข้าไปช่วยซะ!

ที่เหลือเจ้าก็ต้องจัดการเองแล้ว!

แค่นี้นะ! เราต้องไปแล้ว

ทำไมหิวจังวะ?

เฮ้ย! ใยบ้านั่นยังไม่กลับไปอีก

ทำไมรู้สึกหลอนชิบ....เลย!

รีบไปซื้อของแล้วรีบขึ้นห้องดีกว่า

โอ๊ยยยย!

เฮ้ย!!!

ช่วยด้วยค้า!

มีคนถูกรถชน! ช่วยด้วย!

นี่เธอ! เธอ!

อย่าเพิ่งตายนะ!

ตำรวจ! ใช่ โทรแจ้งตำรวจ

เชี่ย!!! ไรฟะ? อยู่ๆลืมตาเฉย

ตกใจหมดเลย!

นี่เธอ! เป็นไรมากไม๊?

ช่างเค้าเถอะน่า!

ทำใจดีๆไว้นะ

เดี๋ยวชั้นเรียกรถพาเธอส่งรพ.ก่อน

เธอบาดเจ็บนะ!

กระดูกหักหรือป่าวก็ไม่รู้

อ่อออ...ได้...ได้สิ...

แต่เธอแน่ใจนะ ว่าไม่เป็นไรจริงๆ

งั้น! ชั้นพาเธอไปทำแผลที่คลีนิคใกล้ๆละกัน

แต่ว่า....

ก็ได้! ชั้นก็ไม่อยากมีเรื่องต้องขึ้นโรงพักหรอก!

ไปก็ไป

อ่ะ! เดี๋ยวเธอนั่งรอที่โซฟาก่อนนะ

ชั้นจะไปหายามาทำแผลให้

ไม่ต้องพูดเพราะขนาดนี้หรอก

คือ...ไม่ชินอ่ะ!

มันดูแปลกๆ

อะไรของเค้าว่ะ!

ถ้าเจ็บร้องออกมาก็ได้นะ!

ไม่ต้องกลั้นไว้หรอก

จ๊ะ! แม่วันเดอร์เกิร์ล

เข้มแข็งจัง

ว่าแต่...เธอตามชั้นมาทำไม?

เธอเป็นใครกันแน่?

พูดเป็นอยู่แค่นี้ใช่ไม๊?

แล้วดู! ชุดแฟนซีเธอน่ะ สกปรกและมีรอยขาดแล้ว

เอาอย่างนี้นะ!

ในฐานะที่เธอช่วยชั้นไว้

เดี๋ยวจะลองหาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนละกัน

แล้วจะซักชุดนี้ตากให้ พอแห้งแล้ว เธอจะได้ใส่กลับบ้าน

รอแปปนะ!

อ่ะนี่! เธอน่าจะพอใส่ได้

อ้าว! หายไปไหน

หรือว่าเข้าห้องน้ำ!!

นี่เธอ! อยู่ในห้องน้ำใช่ไม๊?

ชั้นวางเสื้อผ้าไว้ข้างหน้านี่นะ

เธอลองใส่ดูละกัน

น่าจะพอใส่ได้

เดี๋ยวก่อนนะ!

หรือว่า....

ไอ้กิ๊ฟหาคนมาให้ชั้นอีกแล้ว!

ต้องโทรไปด่าซะหน่อยแล้ว

ไง! เพื่อนตัวดี

นี่แกส่งใครมาให้ชั้นดูตัวอีกเนี่ยะ?

คราวที่แล้วไอ้หน้าตี๋นั่น ชั้นก็ด่ากระเจิงไปแล้วทีนึง

วันนี้เลยส่งสาวมาเลยใช่ไม๊?

ไม่ต้องมาแอ๊บ?

นี่แกพูดจริงอ่ะ!

เออ..เออ...พรุ่งนี้เจอกัน

ถ้าไอ้กิ๊ฟ ไม่ได้ส่งมา

แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครวะ!

เธอทำอะไรอ่ะ???

ชั้นหมายถึงว่า...

เธอออกมาจากห้องน้ำโดยไม่ใส่อะไรเลยได้ยังไง?

นี่เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!

รอแปป!

ก็คลุมผ้าไม่ให้โป๊ไง?

ไม่อายบ้างเลยหรอ?

โธ่เว๊ย! อย่างน้อยเธอก็ต้องอายชั้นไม๊?

เราไม่ได้เป็นอะไรกัน

ไม่รู้จักหรือสนิทสนมกันด้วยซ้ำ!

นี่เธอ! ต้อง...ประสาท หรือไม่ก็ไม่เต็มแน่ๆ

โอ๊ะ! ชั้นไม่อยากคุยด้วยแล้ว

เอาชุดเธอมานี่

ชั้นจะไปตากที่ระเบียงให้

ส่วนเธอไปก็เอาเสื้อผ้าที่ชั้นวางอยู่หน้าห้องน้ำมาใส่ให้เรียบร้อยซะ

ก็เคยซะวันนี้ละกัน

ขี้เกียจคุยด้วยแล้ว!

ปวดหัว

เอาอีกแล้ว!

ชอบแก้ผ้ามากหรือไง?

ผู้หญิงบ้าอะไรวะ

ไม่อายผีสางเทวดาเลยนะ

เอาเข้าไป!

จ้องอยู่นั้นแหละ! ใส่สักทีสิ

โอ๊ยยยยย!!! นี่ชั้นคุยกับคนบ้าหรือคนติงต๊องว่ะเนี่ยะ

ประสาทจะแดก! กรู....

เอามานี่! เดี๋ยวใส่ให้

ทำไม! ชั้นรู้สึกแปลกๆวะ

ใจเต้นแรงจัง!

หรือว่า..กรูชอบผู้หญิงด้วยกัน?

ป่ะ..ป่าว! อ่ะนี่ ก็แค่สวมเสื้อแบบนี้

อ่ะ! นี่กางเกง หวังว่าจะสวมเป็นนะ

ไอ้บ้า!

เสื้อสวมที่หัว กางเกงก็ต้องใช้ขาสวมสิ!

อืมมมม....//พยายามไม่มองเพราะรู้สึกเขินแทน

จะทำไม?

ไม่ต้อง! ชั้นไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น

เสียงท้องชั้นเอง!

ก็คนมันหิวนี่น่า!

พูดจาอะไรแปลกๆ

เดี๋ยวเธอนั่งรอที่โซฟาก่อน

ชั้นซื้อก๋วยเตี๋ยวมาสองถุงพอดี

จะแกะมาให้กิน

ว่าแต่..เธอไม่เจ็บแผลแน่นะ!

เออ! ชั้นเชื่อแล้ว ว่าเธอไม่มีความรู้สึก

รอแปปละกัน

อ่ะนี่! ของเธอ

กินซะสิ!

อุ่นมาให้ร้อนๆเลย

เพ้อเจ้ออีกแล้ว!

จะกินไม่กิน

รู้ก็ดีแล้ว!

เกลี้ยง!!!

แดกอย่างกับพายุ

คนหรือสัมภาเวสีวะ!

ไหนบอกไม่หิวไง?

จ้า...แม่คนไร้ซึ่งความรู้สึก

รอแปปนะ

เดี๋ยวหยิบน้ำมาให้

ก็ได้! ในห้องครัวนั่นน่ะ

เปิดตู้เย็นหยิบเอาเองละกัน

ก็บอกว่าไต้องพูดเพราะก็ได้ไง?

เฮ้อ! ประสาทจะแดก กรูเนี่ยะ

โหหหหห......อะไรว่ะเนี่ยะ!!!