ก็ผมมันแค่ของเล่นบอส บทนำ
บทนำ
#ก็ผมมันแค่ของเล่นบอส
คอนโดสูงตระหง่านเฉียดฟ้า เตียงนอนขนาดกว้างที่กำลังขยับเคลื่อนไหว สองร่างกายที่นัวเนียซุกไซร้ หนึ่งชายหนุ่มเจ้าของผิวกายขาวบิดเร้าร้อนรุ่มทั้งใบหน้าที่เหยเก ลมหายใจหอบหนักที่มาพร้อมกับริมฝีปากอิ่มที่อ้าร้อง ปลายคางได้รูปที่เชิดเงย ช่วงล่างในตอนนี้ที่แทบแตกออกเป็นเสี่ยงจากแรงกระแทกกระทั้นของคนด้านบน ชายหนุ่มวัยยี่สิบสามปีกำลังหอบหายใจเหนื่อยอ่อน ลำคอเนียนละหงที่ถูกคลอเคลียและดูดดึง
“อ่ะ...อ้ะอ่ะ!” เสียงหวานหวีดร้องเมื่อร่างกายใกล้ถึงฝั่งฝัน แรงสั่นจากเตียงเริ่มถี่เมื่อคนตัวสูงเองก็ดูเหมือนจะถึงจุดหมายปลายทางแล้วเช่นกัน มือขาวบางรีบจิกแน่นลงบนเตียง ปลายเท้าที่เกรงเมื่อช่องทางด้านหลังกำลังถูกขยับรุกลานเร็วมากขึ้น ชายหนุ่มที่บั้นท้ายแทบไม่ติดพื้น แรงกระแทกจากคนตัวสูงที่ทำให้เขาบิดเร้า
“อ๊ะอ้ะ!อ่า....!” ยิ่งอีกฝ่ายขยับไหวเสียงหวานยิ่งครางระงม
“อื้มม นาฟ....นาฟ....” ร้องเรียกชื่อคนในอ้อมแขนโดยเจ้าของเสียงทุ้ม โน้มหน้าลงมอบจูบแสนนุ่มนวล
โดยที่ร่างกายช่างสวนทางกันกับเบื้องล่าง
“อ้ะ...อ๊า!” ก่อนแขนเรียวจะกอดรัดร่างกายแกร่งแน่นเมื่อทางเจ้าตัวถึงฝั่งฝัน กระตุกเกรงอยู่ภายในอ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มรูปร่างกำยำ หวีดร้องอย่างอ่อนระทวยเมื่อใครอีกคนยังไม่ยอมหยุดเคลื่อนไหว
“อ่ะอ่ะอ้ะอ่ะ!” ส่งเสียงครางลั่นมาอีกครั้งกับการที่ต้องรองรับแรงขยับถี่รัว
เตียงนอนขยับสั่นไหวส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด ผิวเนื้อของสองร่างกายที่กระแทกกระทั้น
แรงกระแทกรัวเร็วครั้งสุดท้ายที่ทำให้บุคคลที่รองรับแทบหยุดหายใจ
“อ๊าส์!!” เด็กหนุ่มตัวบางร้องครางลั่น
“อ่ะ!...อ่า...! นาฟ....” ก่อนเสียงร้องครางชื่อจากคนตัวสูงจะดังตามออกมา ร่างกายแกร่งที่นิ่งค้างและปลดปล่อยหยาดน้ำรักสู่ช่องทางสีหวาน เกิดความเงียบตามมาหลังจากนั้น สองร่างกายที่หอบเหนื่อยและยังคงซบกอดกัน
ดวงตาคู่หวานเหม่อลอยมองเพดาน
หัวใจดวงน้อยที่เต้นระรัว ร่างกายที่รับรู้ได้ถึงของเหลวสีขุ่นที่กำลังไหลย้อนออกจากด้านหลัง
นอนมองสบตากับคนตัวสูงที่มองจ้องมา เวลาเดิม ภายในห้องเดิม...
..............................
............
และเรื่องที่น่าตลกเหมือนอย่างเดิม ก็คือเขาชื่อพิณ
ไม่ได้ชื่อนาฟ...
# # # # # # # # # # # # # #
ดึกๆเรามาลงตอนที่1ต่อนะคะ><
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น