ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

Forbidden Boss intro

 

 


 

CHAPTER 0 100%

[รายงานการมาสาย]

 

 

ผมทำงานในบริษัทเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณชาร์ลี"

"อรุณสวัสดิ์ครับมิสนาตาเซีย"  นัยต์ตาสีสนิมเหล็กเสมองพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆตรงมุมปากที่ดูจะเป็นเสน่ห์ของเจ้าตัว ร่างสูงโปร่งเกือบ190เซนติเมตรภายใต้ชุดสูทสีน้ำเงินเข้มกล่าวทักทายกับพนักงานบริษัทด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกตามแบบฉบับของผู้ดีอังกฤษ รองเท้าหนังเนื้อดีกระทบกับพื้นกระเบื้องครั้งแล้วครั้งเล่าเดินตรงไปทางชั้นของ 'ประธานบริษัทด้วยความเร่งรีบ

ที่บริษัทของผม  มี "กฎเหล็ก"

"สายไป2นาทีนะครับมิสเตอร์ชาร์ลี"  น้ำเสียงที่ฟังดูสบายๆดังขึ้นหลังจากปิดประตูไปได้ไม่ถึงสามวินาที  สายตาหันกลับไปมองร่างสูงไม่ต่างจากตัวเองเท่าไหร่ในชุดสูทสีดำสนิทกำลังนั่งเท้าคางมองเขา ใบหน้าเกลี้ยงเกลาติดขี้เล่นและดวงตาสีเทาอ่อนกับรอยยิ้มทรงเสน่ห์ถูกส่งมาให้จนเคยชินทุกครั้งเวลาเขาเข้ามาในห้องนี้

"การจราจรติดขัดนิดหน่อยครับ"  ร่างสูงตอบกลับพลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ทำให้เขาตื่นสายเกือบครึ่งชั่วโมงจนมาเข้างานแทบไม่ทัน ว่ากันตามจริงเขาก็โกหกเจ้านายของเขาอยู่นิดหน่อยเพราะการจราจรติดขัดมันไม่ใช่สาเหตุแท้จริงในการมาสายครั้งนี้

สำหรับผมนั่นไม่ใช่ประเด็น  คุณควรจะออกจากบ้านให้เร็วกว่านี้หากรู้ว่ารถจะติด

ต่อไปผมจะระวังครับ

“แล้วคุณจะรับผิดชอบกับการมาสายครั้งนี้ยังไงดีครับ มิสเตอร์ชาร์ลี ?” ดวงตาสีสนิมเหล็กสบตากับคนที่มองอยู่ก่อนแล้วพลันในลำคอก็แห้งผาก เขาไม่สามารถจะพูดคำใดๆออกมาได้เมื่อดวงตาสีเทาอ่อนดูขี้เล่นกลับกลายเป็นสายตากดต่ำราวกับกำลังสั่งสอนความผิดพลาดให้กับพนักงานบริษัทตัวเล็กๆคนหนึ่งในฐานะผู้อยู่สูงกว่า “ตามทุกอย่างที่คุณจะสั่งครับ

ห้ามมีความสัมพันธ์ใดๆกับพนักงานบริษัทด้วยกัน

“ ดี... ” ดวงตาขี้เล่นกลับมาอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มที่กว้างขึ้นเล็กน้อยเหมือนถูกใจในคำตอบ เรียวขายาวลุกขึ้นก่อนเดินเข้าไปใกล้ร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าประตู ปลายนิ้วสัมผัสไล้ไปตามเนกไทสีน้ำเงินเข้าชุดช้าๆ ค่อยๆม้วนมันเข้าหาตัวจนใบหน้าคมโน้มลงมา         

          บรรยากาศทั้งห้องเงียบสนิท  มีเพียงเสียงลมหายใจหอบเล็กๆกับริมฝีปากที่ประกบกันอย่างเชื่องช้า ไล่จังหวะเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์  ปราศจากสถานะ เจ้านายและลูกน้อง ไปโดยสิ้นเชิง จนกระทั่งริมฝีปากผละออกจากกัน  เสียงแหบพร่าพร้อมกับสัมผัสร้อนผ่าวชวน'ของขึ้น'ประทับลงตรงต้นคอของเขา

ผมคิดว่าตัวผมเองไม่ได้ทำผิดกฎเหล่านั้นเลย เพราะอะไรรู้ไหม?

เขียนรายงานการมาสายครั้งนี้อย่างละเอียดแล้วส่งมาให้ผมในตอนบ่ายด้วยนะครับ มิสเตอร์ชาร์ลี” ร่างสูงโปร่งพูดขึ้นก่อนจะผละออกไปนั่งที่เดิม หมุนตัวให้เก้าอี้กลับหลังมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อปิดบทสนทนา  เชิญครับ’’

ครับ…”

 

บอสว่ายังไงบ้างคะ?” หลังเดินออกมาจากชั้นผู้บริหาร มิสนาตาเซียถามด้วยน้ำเสียงเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยเนื่องจากกลัวว่าผมจะโดนตำหนิ  แววตาจับจ้องของเธอทำให้เขามองออกง่ายๆว่าเธอกำลังมีใจให้เขาไม่มากก็น้อย

เขียนรายงานการมาสายอย่างละเอียดส่งช่วงบ่ายครับ

อ่า.. บอสนี่เข้มงวดจังเลยนะคะ แค่สองนาทีเอง

ผมว่าก็ดีแล้ว  เจ้านายที่ไม่ลงโทษลูกน้อง ผมว่ามันไม่ใช่คุณสมบัติของ บอส ที่ดีเท่าไหร่ แล้วผมก็พอใจในการทำโทษนั้น” เขาหันกลับไปมองมิสนาตาเซียที่ยืนอ้ำอึ้งเมื่อเจอคำพูดตรงไปตรงมา “ผมว่าคุณควรกลับไปทำงานที่โต๊ะได้แล้วนะครับ มิสนาตาเซีย

ค่ะ” เธอรับคำแล้วเดินจากไป เขาถึงได้หันกดเปิดโปรแกรมคอมพิวเตอร์ขึ้นแล้วเริ่มเขียนหัวข้อที่ได้รับมาโดยไม่สนใจว่ากองเอกสารงานทั้งหมดทั้งมวลของวันนี้นั้นเยอะจนชวนปวดหัวขนาดไหน

 

รายงานการมาสายอย่างละเอียด

เหตุผล : สาเหตุในการมาสายเนื่องจากเมื่อคืนผมได้สนุกสุดเหวี่ยงกับประธานบริษัทแบบคุณจนถึงเช้า จึงทำให้มาสายสองนาทีในวันนี้ การจราจรติดขัดนั้นเป็นเรื่องโกหก หากท่านประธานไม่พอใจ และต้องการความสำนึกผิด ในฐานะลูกน้องที่ดีผมจะขอรับผิดชอบด้วยการโดนฟาดแส้ซักสิบที จนกว่าหลังผมจะลายไปข้าง 

จบการรายงาน

 

          เป็นการเขียนรายงานได้สั้นและย่ำแย่ที่สุดของพนักงานบริษัทบนโลกเคยเขียนเลยให้ตายสิ  เขาสบถในใจก่อนกดส่งรายงานที่ว่านั่นเข้าอีเมลล์ส่วนตัวของเจ้าของดวงตาสีเทาอ่อนทันทีทั้งที่เวลาในตอนนี้มันพึ่งจะแค่ 9 โมงครึ่ง

"หวังว่าหลังคงจะไม่ลาย" รอยยิ้มผุดขึ้นที่ริมฝีปากหยักลึก ในหัวคิดภาพของการโดนลงโทษด้วยแส้จากเจ้านายขี้เล่นของตนไปเพลินๆกระทั่งส่วนนั้นมันดุนดันเป้ากางเกงของเขาขึ้นมาซะก่อนจึงได้ข่มอารมณ์แล้วหันกลับไปเคลียร์กองเอกสารของตัวเองต่อไป

 

     เพราะผมมีความสัมพันธ์กับเจ้าของบริษัทยังไงล่ะ...

 

 

TALK

เสร็จแล้วกับ INTRO เรื่องนี้  เป็นแนวเมะทาสนะคะ อาจจะคิดว่ามันแปลกๆไปบ้าง แต่ก็สนองอารมณ์คนเขียนล้วนๆเลยค่ะ มีคำผิดตรงไหนรบกวนช่วยบอกกันหน่อยน้า คนเขียนสายตาย่ำแย่พอสมควร เรื่องนี้สำนวนภาษาอาจไม่ดีนัก โปรดทำใจอ่านกันซักนิด เนื่องจากเราพึ่งหัดเขียนนะคะ สำหรับคนที่ชอบเรื่องนี้ก็ขอให้กดเฟบ และรอติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะทุกคน

แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น