.

. ครืน​ ครืน ในขณะที่​ฝนตกอยู่ร่ำไร​ ลมพายุพัดใบไม้พลิ้วไหว​ตามลายลม ท้องฟ้าอันมืดหม่นเต็มไปด้วยเสียงร้องอันก้องกังวานเเละเเสงไฟในเมฆหมอก

หากเเต่ว่า...

ภายในร้านขนมหวานเเห่งหนึ่งที่ภายนอกดูเรียบง่าย​ ไม่ได้ตกเเต่งอะไรให้หรูหรา​ ไม่ได้เป็นที่ต้องตาต้องใจใดใด เเต่กลับกันภายในร้านกับถูกตกเเต่งให้โอบล้อมไปด้วยความเป็นธรรมชาติเเละความเป็นไทย​ ทำให้ดูสงบเเละอบอุ่นเหมือนอยู่ที่บ้าน​

เป็นร้าน...ที่เเฝงไปด้วยกลิ่นควันเทียนเเละกลิ่นดอกไม้หลากชนิดส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งอยู่ทั่วทุกมุมร้าน​

~~~กริ๊ง~~~

เสียงหวานใสดังก้องกังวานอยู่ในหูเปรียบเสมือนมนต์​สะกดให้เขาก้มหน้าลงไปมอง

ให้ตายเถอะ​

คุนคุนลอบมองเเล้วสังเกตใบหน้าของคนตรงหน้า

ใบหน้าเล็กดูหวานจิ้มลิ้มได้รูป​ ดวงตากลมโตคู่สีน้ำตาลเข้มเเต่กลับดูมีเสน่ห์​อย่างน่าประหลาด​ จมูกโด่งรั้นที่เป็นตัวช่วยยืนยันในความดื้อรั้นของคนตรงหน้า​ ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปสีชมพูระเรื่อนั่นอีก​ โดยรวมๆเเล้วคนตรงหน้าของเขานั้นเหมือนตุ๊กตา​ซะมากกว่าเหมือนคนปกติซะอีก

ผมตรงยาวประบ่ารับกับหน้าม้าอันน่ารักนี้ก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวดูเหมือนตุ๊กตา​บาร์​บี้​ขึ้นไปอีก

อ่า~น่ารักจังเลยน้า~😊

ฟุบ

คุนคุนทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ตัวนุ่ม​ โดยที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ร่างบางที่หยิบจับทำอะไรก็ดูคล่องเเคล่วไปซะทุกอย่าง​ มันดูเป็นธรรมชาติ​จนเขาอาจจะเผลอจ้องเธอนานเกินไป​

ร่างบางที่หันมาสบสายตากับคุนยิ้มบางๆให้ก่อนที่จะหันไปทำงานของตัวเองต่อ

ตึกตัก​ ตึกตัก

คุนคุนยกมือขึ้นมาจับที่หน้าอกซ้ายของตัวเอง

คุนคุนพูดจบก็เงยหน้าขึ้นมาหวังจะ(แอบ)​มองร่างบางต่อ เเต่เขาก็ต้องชะงัก​ เพราะร่างบางที่ตนจับจ้องอยู่ตลอดเวลาได้มายืนยิ้นหวานอยู่ตรงหน้าเขา

คุนคุนค่อยๆลุกขึ้นยืนเเล้วสำรวจร่างบางตรงหน้าอีกครั้ง

คุนคุนพึมพัมออกมาเบาๆ

น่ารักอีกเเล้ว

ตึกตัก​ ตึกตัก

~~~กริ๊ง~~~

หลังจากเดินออกจากร้านมาได้ไม่นาน​ คุนคุนก็หยิบถุงขนมขึ้นมาดู

คุนคุนเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่วันนี้ดูมืดหม่นเล็กน้อย​ ตามมาด้วยฝนที่ตกลงมาประปรายลงบนใบหน้าของเขา

________________________________________