"ไม่อยากเป็นลูกแล้วอยากเป็นอะไรหื้มม"
"อยากเป็นเมียค่ะ"
เด็กสาวตอบออกไปอย่างไม่คิด กราเซียโน่ที่ดูเหมือนจะตกใจกับคำตอบเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าเด็กสาวตรงหน้าจะกล้าได้ขนาดนี้
"ไลลา เธอพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า"
"รู้สิคะก็ไลลาอยากเป็นจริงๆ ถ้าไม่อยากเป็นเมื่อกี้ไลลาจะยอมให้แด๊ดดี๊ช่วยไลลาเหรอคะ"
"แต่เธอยังเด็กมากนะ"
"ไลลาอายุสิบเจ็ดแล้วนะคะแด๊ดดี๊ ไลลาไม่เด็กแล้วค่ะไลลามีแฟนได้แล้ว"
"นับวันยิ่งแก่แดด"
"แก่แดดแล้วชอบรึเปล่าล่ะคะแด๊ดดี๊"
"อื้อชอบ"
ไลลายิ้มออกมาเมื่อได้ฟังคำตอบของกราเซียโน่ เด็กสาวจะก้มลงไปจูบชายหนุ่มที่ตัวเองนั่งคร่อมอยู่ ทั้งคู่จูบกันอยู่อย่างนั้นจนไลลาเปลี่ยนจากจูบปากมาจูบคอแทน ลิ้นของไลลาเลียลากจากคอมาที่หูของกราเซียโน่ก่อนจะแกล้งงับเบาๆ
"พอแล้วไลลา"
กราเซียโน่ร้องห้าม ไลลาหยุดการกระทำของตัวเองแล้วมองหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
"ทำไมล่ะคะแด๊ดดี๊ไม่อยากทำเหรอ"
"ฉันแค่มาช่วยเธอ"
"มาช่วยก็ต้องมีอารมณ์สิคะ แด๊ดดี๊ช่วยไลลาแล้วแต่ไลลายังไม่ได้ช่วยแด๊ดดี๊เลยนะ"
"ไม่เป็นไร เอาไว้เมื่อไหร่ที่ฉันอยากให้ช่วยฉันจะบอกเธอเอง"
"แต่ตรงนั้นของแด๊ดดี๊มันยังแข็งอยู่เลยนะคะ"
"เดี๋ยวฉันจัดการเองฉันบอกกับตัวเองไว้แล้วว่าฉันจะไม่ทำอะไรเธอตอนนี้"
"ทำไมล่ะคะ"
"ก็เพราะเธอยังเด็กเกินไปน่ะสิ ฉันจะไม่สอดใส่ของๆฉันเข้าไปในตัวเธอตอนนี้แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอมีอารมณ์ฉันจะช่วยเธอปลดปล่อยมันเอง"
"แล้วแด๊ดด๊จะทนได้เหรอคะแบบนี้"
"ทนได้สิถ้าเธอไม่ขยันอ่อยฉัน"
"งั้นไลลาอ่อยแด๊ดดี๊บ่อยๆดีกว่าแด๊ดดี๊จะได้ทนไม่ไหว"
"ไลลา!!!!!"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ ไลลาล้อเล่นค่ะแด๊ดดี๊ไม่เห็นต้องตกใจอะไรขนาดนั้นเลย"
"ฉันไม่รู้จะพูดคำไหนกับเธอเลยยัยเด็กแก่แดด"
"ไม่ต้องพูดก็ได้ค่ะแด๊ดดี๊ทำเอาก็พอ"
"ละ......"
"หยุดค่ะแด๊ดดี๊ไม่ต้องเรียกไลลาแล้วค่ะ"
กราเซียโน่ส่ายหัวไปมากับความดื้อของคนตัวเล็กที่นั่งคร่อมตัวเองอยู่ ไม่ว่าเขานั้นจะพูดอะไรออกมาเด็กสาวคนนี้ก็สามารถต่อปากต่อคำเขาได้หมด
"ไลลา"
"คะ"
"คืนนี้ไปนอนที่ห้องฉันนะ เตียงเธอมันเลอะน้ำเธอหมดแล้วคงนอนไม่ได้แล้ว"
"ค่ะ ไปนอนห้องแด๊ดดี๊ก็ดีเหมือนกันห้องไลลาผีดุ"
ไลลาพูดพร้อมกับขำออกมาเบาๆ กราเซียโน่ใช้มือจิ้มหน้าผากของเด็กสาวเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว ชายหนุ่มลุกขึ้นก่อนจะอุ้มไลลาให้เดินไปที่ห้องของเขาเอง
กราเซียโน่พาไลลามาถึงห้องก็พาเธอเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวก่อนจะพาเด็กสาวออกมานอนที่เตียงนอนกว้าง
"ฝันดีนะคะแด๊ดดี๊"
"เธอเองก็เหมือนกันเด็กดื้อ"
ทั้งคู่นอนกอดกันก่อนที่จะพากันหลับไหลสู่ห้วงนิทรา
2อาทิตย์ผ่านไป @ ลานจอดเครื่องบินเจ็ท
วันนี้เป็นวันที่กราเซียโน่จะพาไลลาไปที่เกาะซิซิลี ไลลาดูจะตื่นเต้นมากที่ีจะได้ไปที่เกาะนั่น
"ดูเธอจะตื่นเต้นมากเลยนะไลลาที่จะได้ที่นั่น"
"ใช่ค่ะไลลาตื่นเต้น ไลลาดูรีวิวคนที่ไปเที่ยวแล้วก็อยากไปมากๆแต่อยู่ๆทำไมเกาะถึงปิดไม่ให้คนไปล่ะคะ"
"ก็เพราะว่าฉันซื้อมันแล้ว"
"ซื้อแล้วเหรอคะ เกาะนั่นซื้อได้ด้วยเหรอคะ"
"ก็ถ้าฉันจะเอามีอะไรบ้างที่ฉันซื้อไม่ได้"
"ความรักไงคะ"
"ความรักคนอย่างฉันก็ซื้อได้ แค่เห็นเงินของฉันใครๆก็พร้อมจะมอบความรักให้ฉันทั้งนั้น"
"ไม่จริงหรอกค่ะ แด๊ดดี๊ซื้อความรักไม่ได้หรอก คนพวกนั้นที่แด๊ดดี๊พูดมาพวกเขารักตัวเองต่างหากเขาไม่ได้รักแด๊ดดี๊"
"จะยังไงก็ช่างฉันไม่สนอยู่แล้ว ฉันไม่ได้โหยหาความรักมากมายขนาดนั้น"
"แล้วแด๊ดดี๊ไม่รักไลลาเหรอคะ"
"ฉันคิดว่าฉันชอบเธอแต่ฉันยังไม่คิดว่าฉันรักเธอไลลา"
"อ่อเป็นแบบนี้เองหรอกเหรอคะ ก็ดีเหมือนกันค่ะเวลาจะทำอะไรไลลาจะได้ไม่ต้องนึกถึงแด๊ดดี๊มาก"
"เธอหมายความว่ายังไงไลลา"
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะไลลาก็พูดไปเรื่อยเปื่อยแด๊ดดี๊อย่าสนใจเลยค่ะ"
ไลลาพูดก่อนจะหลับตาลง กราเซียโน่เองยังคงคาใจกับคำพูดของไลลาอยู่ เขาไม่รู้ว่าเด็กสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขาตอนนี้นั้นต้องการจะสื่อถึงอะไร
@เกาะซิซิลี
ทั้งคู่ใช้เวลานานพอสมควรกว่าที่ทั้งคู่นั้นจะเดินทางมาถึงที่เกาะแห่งนี้ ทันทีที่เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวของกราเซียโน่ลงจอดไลลาก็ดูร่าเริงผิดหูผิดตาต่างจากตอนที่อยู่บนเครื่องที่เด็กสาวมีอาการตึงๆไม่ค่อยพูดอะไรกับกราเซียโน่เลย
"ที่นี่เหรอคะที่เขาเรียกว่าเกาะมาเฟีย ไม่เห็นจะเหมือนเกาะมาเฟียตรงไหนเลย มันไม่ได้ดูน่ากลัวเลยสักนิดเดียว"
"ที่ๆไม่น่ากลัวที่นั่นแหละมันน่ากลัวสาวน้อย"
"งั้นไลลาจะพิสูจน์เองว่ามันจะน่ากลัวรึเปล่า ไลลาจะไปให้ทั่วเกาะเลย"
"เธอไปกับฉันยังไงมันก็ไม่น่ากลัวอยู่แล้ว"
"ทำไมคะแด๊ดดี๊จะบอกว่าคนที่นี่ไม่กล้าทำอะไรไลลาเพราะแด๊ดดี๊เหรอคะ"
"ก็ใช่น่ะสิก็ฉันเป็นเจ้าของเกาะนี้ใครมันจะกล้าทำอะไรเธอล่ะถ้าเห็นเธอไปกับฉัน"
"งั้นแด๊ดดี๊ก็ไม่ต้องไปกับไลลาสิคะ ให้ไลลาเที่ยวคนเดียวพอ"
"ไม่ได้"
"ทำไมคะ"
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบ"
"งั้นก็แล้วแต่แด๊ดดี๊เลยค่ะ"
ไลลาพูดก่อนจะเดินนำไปก่อน วันนี้ไลลามีอาการหงุดหงิดกว่าทุกวันและนั่นมันทำให้กราเซียโน่ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวขี้อ้อนของเขากันแน่ เมื่อเห็นว่าไลลาเดินนำไปไกลมากแล้วกราเซียโน่ก็รีบสาวเท้าเดินตามไลลาไปก่อนจะกอดเอวเด็กสาวเอาไว้
"วันนี้เด็กดื้อของฉันเป็นอะไรหื้มทำไมดูหงุดหงิดจังเดี๋ยวก็อารมณ์ดีเดี๋ยวก็หงุดหงิด"
"ไลลาไม่ได้เป็นอะไรค่ะ"
"ไม่ได้เป็นอะไรแล้วทำไมถึงดูหงุดหงิดนักล่ะ ฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจรึเปล่าไลลา"
"แด๊ดดี๊ไม่ได้ทำอะไรไลลาเลยค่ะ"
"แน่ใจเหรอ"
"แน่ใจสิคะ"
"แต่วันนี้เธอดูหงุดหงิดมากจริงๆนะไลลา"
"แด๊ดดี๊ฟังไลลานะคะ แด๊ดดี๊ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกค่ะ ที่ไลลาเป็นแบบนี้อาจจะเป็นเพราะว่าไลลาเป็นวันนั้นของเดือนมั้งคะ"
"ฉันไม่เข้าใจ"
"ไลลาเมนส์มาค่ะ"
"อ่อโอเคฉันพอจะเข้าใจแล้วล่ะ "
กราเซียโน่ที่พอจะเข้าใจถึงอาการหงุดหงิดของไลลาแล้ว ในตอนแรกเขาคิดว่าตัวเองทำอะไรผิดรึเปล่าทำไมเด็กสาวถึงมีอาการแบบนั้นแต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว ไม่ว่าจะผู้หญิงประเทศไหนเวลามีประจำเดือนคงจะเหมือนกันหมดสินะกราเซียโน่ได้แต่คิดในใจ
ในตอนนี้กราเซียโน่พาไลลามาบ้านพักที่เขานั้นเตรียมไว้ บ้านพักหลังนี้มันอยู่หน้าสุดของเกาะซิซิลี ถึงเขาจะพาเธอมาที่นี่แต่เขาก็ไม่สามารถให้เธอเข้าไปไกลกว่าตรงนี้ได้แล้ว
"เธออยู่ที่นี่นะถ้าฉันไม่อนุญาตให้เธอออกไปไหนเธอห้ามออกไปคนเดียวเด็ดขาดเข้าใจมั้ย"
"แล้วแด๊ดดี๊จะไม่อยู่ที่นี่กับไลลาเหรอคะ"
"ฉันต้องไปทำธุระก่อนเดี๋ยวฉันจะกลับมา"
"นานมั้ยคะ"
"ก็ซักห้าถึงหกชั่วโมงได้"
"นานขนาดนั้นเลยเหรอคะ"
"ฉันต้องจัดการอะไรหลายๆอย่างน่ะ เอาเป็นว่าเธอรออยู่ที่นี่เดี๋ยวฉันกลับมาทานอาหารเย็นด้วยแล้วพรุ่งนี้เราไปเที่ยวกัน"
"ก็ได้ค่ะ ไลลาจะรอนะคะ"
กราเซียโน่ออกไปแล้วตอนนี้เหลือแค่ไลลากับอังเดรลูกน้องคนสนิทที่ถูกกราเซียโน่ให้อยู่ดูแลเด็กสาวตั้งแต่มาถึง
"อังเดรจะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะไลลาขอนอนพักหน่อย เดินทางมาเหนื่อยมากเลยวันนี้"
"ครับ ถ้ามีอะไรก็เรียกผมนะครับคุณหนู"
ไลลาพยักหน้าเป็นการตอบและทันทีที่เด็กสาวเข้ามาในห้องและล็อคห้องเรียบร้อยแล้ว ไลลาก็เปลี่ยนซิมโทรศัพท์ของตัวเองและกดโทรหาใครบางคนที่อยู่อีกทวีปนึงทันที
"ตอนนี้เขาพาไลลามาถึงเกาะซิซิลีแล้วนะคะ"
#อ่านแล้วคอมเมนท์ ไลค์ให้ด้วยค่า ขอบคุณยอดดาวด้วยนะคะ 500ดาวแล้ว😍😍😍