ได้แค่รอ
-
Pam Talk
-
6 เดือนต่อมา
-
ตอนนี้ท้องของฉันใหญ่มาก
-
ก็ 7 เดือนแล้วนี่นะ
-
สิ่งที่ฉันทำเหมือนทุกวันคือนั่งคิดถึงใครบางคน
-
ที่ไม่ได้เจอมานานมากแล้ว
-
ฉันได้แต่คิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
-
สบายดีหรือเปล่า
-
แต่ถึงยังไงฉันก็ต้องดูแลตัวเอง
-
ดูแลลูก
-
และทำให้ตัวเข้มแข็งมากกว่านี้ให้ได้
-
ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ายังไงก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้ว
-
เพราะคุณพ่อที่ไม่อยากเห็นหน้าฉัน
-
แพม
แพมคิดถึงทุกคนจัง
-
และเสียงแจ้งเตือนในโน๊ตบุ๊คว่ามีคนโทรมาดังขึ้น
-
แพม
สวัสดีค่ะ
-
น้ำอุ่น
พี่แพม
-
กีตาร์
แพม
-
แม่
แพมเป็งยังไงบ้างลูก
-
แม่
สบายดีมั้ย
-
แม่
อากาศที่นั่นเป็นยังไงบ้าง
-
แม่
แล้วหลานแม่เขาแข็งแรงมั้ยลูก
-
อา...
-
ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่ก็ไม่เคยได้คุยกับคนที่บ้านเลย
-
เพราะคุณพ่อไม่อยากให้ใครติดต่อมาหาฉัน
-
แพม
อ่า..
-
แพม
แพมสบายดีค่ะ
-
แพม
เจ้าตัวเล็กก็แข็งแรงดีค่ะ
-
น้ำอุ่น
น้ำอุ่นคิดถึงพี่แพมจังเลยค่ะ T _ T
-
แพม
แพมก็คิดถึงทุกคนนะคะ
-
แพม
แล้วคุณพ่อสบายดีมั้ยคะ
-
แม่
ก็..
-
แม่
อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
-
แพม
คุณพ่อเป็นอะไรคะ?!
-
กีตาร์
คุณพ่อเครียดหลายเรื่องน่ะ
-
กีตาร์
แล้วก็...
-
กีตาร์
พี่มีอีกเรื่องจะบอกแพม
-
แพม
คะ?
-
กีตาร์
คือพี่...
-
กีตาร์
พี่...กับโรมจะแต่งงานกัน
-
กีตาร์
อีก 3 เดือนน่ะ
-
อ่าา...
-
ทุกคนจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบกันแล้วล่ะ
-
แพม
ค่ะ😊
-
แพม
ดีใจด้วยนะคะ
-
แพม
แล้วก็ขอโทษด้วย
-
แพม
ที่แพมคงไปร่วมงานไม่ได้
-
กีตาร์
ไม่เป็นไรจ่ะ
-
กีตาร์
แค่พี่รู้ว่าแพมไม่โกรธ
-
กีตาร์
แค่นี้ก็ดีใจแล้ว
-
ฉันตัดใจจากพี่โรมได้ตั้งนานแล้วนะ
-
คงเพราะมีนายภูตลอด
-
ก็เลยไม่มีเวลาให้ต้องคิดถึงพี่โรม
-
แม่
งั้นก็แค่นี้ก่อนนะลูก
-
น้ำอุ่น
เอาไว้คุยกันใหม่นะคะพี่แพม😁
-
แพม
จ่ะ
-
แพม
ไว้คุยกันใหม่นะคะ🤗
-
แพม02:18:51
-
ฉันก็ใกล้คลอดแล้ว
-
แพม
8 เดือนกว่าแล้วสิ
-
แพม
อีกไม่ถึงเดือนแม่จะได้เห็นหน้าหนูแล้วนะคะ
-
ฉันลูบท้องตัวเองเบาๆ
-
แล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
-
Pam End
-
.
-
.
-
.
-
Poo Talk
-
ตอนนี้ผมก็กำลังนั่งทำงานอยู่ใน บริษัท
-
ที่ผมมีหุ้นส่วนคือ อาพรีม และไอ้บีม
-
แต่งานส่วนใหญ่จะอยู่ที่ผม
-
และแบ่งให้น้ำอุ่นอีกนิดหน่อย
-
หลายเดือนมานี้น้ำอุ่นกับไอ้มีเหมือนจะมีการพัฒนาความสัมพันธ์กันเรื่อยๆ
-
ซึ่งก็ดีแล้ว
-
ผมก็ทำงาน งาน งาน แล้วก็งาน
-
และก็ รอ เผื่อวันนึงเธอกลับมา
-
ผมอยากจะสร้างครอบครัวกับเธออีกครั้ง
-
ขอแค่เธอให้โอกาสให้ผมได้แก้ไขความผิดพลาด
-
ภู
...
-
ที่ผมเคยทำไว้กับเธอ
-
ผมเปิดรูปของเธอในมือถือขึ้นมา
-
ภู
รีบกลับมาเร็วล่ะ
-
ภู
เธอจะปล่อยให้ฉันเป็นไปอีกนานแค่ไหนกันนะแพม
-
ภู
ฉันคิดถึงเธอนะ
-
ผมเคลียงานเสร็จก็ค่ำพอดี
-
ดูเหมือนวันนี้ที่บ้านคุณอาจะมีเรื่องวุ่นวายขึ้น
-
หลังจากที่ผมรับโทรศัพท์จากพี่โรม
-
ว่าคุณพ่อของเธอเข้าโรงพยายบาล
-
เนื่องจากเคลียดหลายเรื่อง
-
ความดันที่เพิ่งสูงขึ้นทำให้เกิดอาการช็อค
-
และท่านก็ไม่ฟื้นมา 2 อาทิตย์แล้ว
-
ภู
...
-
วันนี้ผมเลยขับรถไปที่บ้านของพวกท่าน
-
ก็เห็นคนในบ้านนั่งรวมกันอยู่ที่โต๊ะห้องนั่งเล่น
-
ทุกคนดูมีความสุข
-
ผมจึงมองหาที่มาของรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนในบ้าน
-
ผมหันไปทางหน้าจอของโน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะ
-
ทำให้ผมได้เห็นผู้ที่ตอนนี้เหมือนจะอวบขึ้นนิดหน่อย
-
อุ้มเด็กตัวน้อยไว้แนบอก
-
พร้อมรอยยิ้มที่ผมไม่เคยได้เห็นมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา
-
ภู
แพม...
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น