เมียน้อยรับจ้าง -เป็นเมียน้อยผมไหม-
× 0
× 0
× 0
เมียน้อยรับจ้าง
(ตอนที่1)
“เฮ้อ..ฉันจะหาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าเทอมดีวะกาน” เนยหวานบ่นอุบกับเพื่อนรักพลางถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่
“ฉันก็ไม่รู้ว่ะ นี่ก็เห็นแกวิ่งเต้นทำงานจนแทบจะไม่มีเวลานอนอยู่แล้วนะ คงไม่มีงานอะไรให้แกทำแล้วล่ะ”
กานปลอบใจเพื่อนสนิทด้วยความสงสาร เธออยากจะช่วยแต่ตัวเองก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย
“จริงของแก ฉันทำงานจนเหลือเวลานอนต่อวันแค่4ชั่วโมง คิดดูขนาดเยอะขนาดนี้เงินยังไม่พอใช้”
“แกก็เพลาๆ ของแบรนด์เนมบ้างสิ รู้ทั้งรู้ว่าแม่แกไม่สบายที่บ้านเลยต้องใช้เงินรักษาแกเลยต้องส่งตัวเองแต่ยังจะฟุ่มเฟือยอยู่อีก”
เนยหวานมองบ่นให้กับคำเตือนของเพื่อนสาวอย่างไม่จริงจังนัก เธอรู้ดีว่ากานเป็นห่วงเธอจริงๆ
“ฮึ้ยแกๆ ดูยัยกิ๊บดิซื้อกระเป๋าใหม่อีกแล้ว ยัยนี่นิจะแข่งกับฉันใช่ไหม”
ร่างบางหันไปสะกิดเพื่อนสาวให้มองกิ๊บนักศึกษาปีเดียวกันที่ชอบทำตัวแข่งใช้ข้าวของแบรนด์เนมกับเธอเสมอ
“แกเตรียมโดนมันมาเย้ยได้เลยเนยหวาน” เห็นท่าทีของกิ๊บกานก็เดาได้ทันที เพราะมันมักจะเป็นเฉกเช่นนี้เสมอ
“ไงจ๊ะ เนยหวาน”
กิ๊บเดินตรงเข้ามาหาร่างบางพร้อมกับเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงยียวนพลางกระชับสายกระเป๋าแบรนด์เนมที่เป็นรุ่นใหม่ล่าสุดเป็นการอวดทางอ้อม
“ไง” เนยหวานกัดฟันข่มความโกรธเอาไว้ ก่อนจะทักกลับเสียงแข็ง
“ว้ายตาย! ยังใช้กระเป๋ารุ่นนี้อยู่อีกเหรอ ตกรุ่นไปรุ่นนึงแล้วนะ ปกติแล้วคนอย่างเนยหวานไม่ใช่กระเป๋าที่ตกรุ่นแล้วนี่นา..”
กิ๊บยิ้มเยาะให้กับท่าทีที่เริ่มไม่พอใจของเนยหวาน รู้สึกสะใจที่ในที่สุดก็ได้เอาคืน
“พอแล้วกิ๊บ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยไป” เมื่อเห็นท่าไม่ดีกานเลยรีบไล่
“จะรีบไล่ไปไหน แค่มาทักทายเฉยๆ เอง”
มือเล็กกระชับสายกระเป๋าพลางขยับให้โลโก้แบรนด์เด่นออกมาอีกครั้งเพื่อยั่วเนยหวาน
“ฉันกลับก่อนนะกาน!”
อยู่ๆ เนยหวานก็ลุกขึ้นพรวดจนทุกคนตกใจ แล้วหันไปพูดลากานเสียงแข็ง ก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไปอย่างหงุดหงิด
“คอยดูนะฉันจะหากระเป๋าใบใหม่มาฟาดหน้าแกให้ได้เลย!” ร่างบางพึมพำอยู่คนเดียวขณะที่ยืนรอรถเพื่อตรงไปทำงาน
“นี่เธอ..” เสียงทุ้มของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลังของหญิงสาว
“คะ?” เนยหวานหันไปตอบรับเชิงถามทั้งที่ยังโมโหอยู่
“ร้อนเงินใช่ไหมครับ อยากได้งานง่ายๆ แต่ได้เงินดีชนิดที่ไม่ต้องทำงานอย่างอื่นอีกเลยไหม” คิ้วบางขมวดเข้าหากันแน่น เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาพูด
“งานอะไรคะ แล้วรู้ได้ยังไงว่าฉันร้อนเงิน”
เนยหวานเริ่มรู้สึกหวาดกลัวนิดๆ เพราะไม่รู้ว่าคนๆ นี้เป็นใครแล้วรู้เรื่องเธอได้ยังไง แถมไม่รู้ว่าจะมาหลอกไปขายตัวด้วยรึเปล่า
“ผมจะรู้ได้ไงก็ชั่งเถอะนะ เอาเป็นว่าคุณสนใจไหมล่ะ”
“โอ๊ย ก็แล้วมันงานอะไรล่ะคุณก็บอกมาสิ” คำพูดอ้อมไปอ้อมมาของเขาทำให้
“เมียน้อยรับจ้าง”
“ว่าไงนะ” ดวงกลมเบิกโพลง ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“เมียน้อยรับจ้าง”
“เมียน้อยใคร”
“เมียน้อยผม”
เพียะ!!
“ไอบ้า ไอโรคจิต!!”
