“คะ...คุณจะทำอะไร”
มุมปากหยักกระตุกยิ้มร้าย รั้งเอวบางเข้าหาตัวก่อนจะแกล้งตวัดลิ้นชิมความหวานจากซอกคอขาว
“หึหึ กลัวแล้วหรอเด็กน้อย”
“ฉันไม่ได้กลัว”
ฟรานซิสผละออกจากร่างบางเล็กน้อย จ้องมองเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เลื่อนนิ้วแกร่งคลึงริมฝีปากอวบอิ่มแรงๆ
“ปากดีชิบหาย”
“ปล่อยนะ ไอมาเฟียโรคจิต”
“ไปแต่งตัว เดี๋ยวฉันต้องไปประชุม”
ฟรานซิสเลือกไม่ใส่ใจถ้อยคำด่าทอจากปากหญิงสาว ก้มลงติดกระดุมเสื้อเธอที่เขาเป็นคนแกะออกเมื่อครู่ให้กลับเข้าที่
“ฉันไม่ไป จะให้ฉันไปในฐานะอะไรไม่ทราบ”
“ต้องให้ฉันย้ำสถานะอีกมั้ย!”
“เหอะ พลาดครั้งเดียว ฉันไม่นับเป็นผัวหรอก”
มือหนาบีบแก้มนิ่ม ก้มลงจูบริมฝีปากสีแดงระเรื่อแรงจนรับรู้ได้ถึงรสชาติฝาดและกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วปาก
เพี๊ยะ!!
“ไอเลว”
ขนมผิงผลักอกแกร่งออกสุดกำลังก่อนจะตบลงบนแก้มสากของมาเฟียหนุ่ม แล้ววิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป
“ขนมผิงออกมา”
“...”
“ถ้าไม่ออก ฉันจะพังเข้าไปนะ”
“...”
ยังคงไร้การตอบรับจากคนในห้องน้ำ ฟรานซิสจึงทำท่าจะพังห้องน้ำเข้าไปจริงๆแต่แล้วประตูห้องน้ำดันเปิดออกมาเสียก่อน
“เดินออกมาขนมผิง อย่าให้พูดซ้ำ”
ฟรานซิสสั่งเสียงเข้ม พยายามระงับอารมณ์โกรธของตัวเองไว้ ถ้าเป็นคนอื่นมาตบเขาแบบนี้ ตอนนี้คงไม่เหลือลมหายใจแล้ว
ฟิ้ว
“โอ๊ย ผิงผิงนี่เธอกล้าขว้างแจกันใส่หัวฉันหรอวะ”
“เออ ไอ้มาเฟียเฮงซวย ไอ้มาเฟียหื่นกาม ไอ้... ปล่อยนะ ปล่อยนะโว้ย”
ขนมผิงดิ้นไปมาเมื่อถูกจับพาดบ่าแกร่ง เดินตรงไปยังเตียงนอนคิงไซส์
“ทำตัวไม่น่ารักกับคุณผัวเลยนะครับคุณเมีย”
“คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ ถ้าไม่ปล่อยฉันจะฟ้องพ่อ!!”
“หึหึ คุณผัวก็จะเอาคุณเมียไง สัญญาเลยว่าครั้งนี้จะกระแทกให้จมคาเตียง”
——————-
เป็นไงบ้างคะ ไม่รู้ว่าจะชอบกันรึเปล่า
นี่แค่เกริ่นยังเผ็ช พริกสิบเม็ดขนาดนี้
ไม่ต้องถามถึงตอนต่อไปเลย หึหึ
พระเอกเรื่องนี้ดุหน่อยนะ ไหวมั้ยอ่า
เพื่อเพิ่มความกร้าวใจสรรพนามของคู่นี้คือ
‘คุณผัว คุณเมีย’ นะ
ถ้าชอบ อยากอ่านต่อ คอมเมนท์ให้ไรท์สัก 59 คอมเมนท์ได้มั้ยจ้ะ