ห๊ะ!!

ซ..เซียวจ้านตายแล้วหรอ

จริงดิพี่

ใคร

ทำ

มึงทำไรไอหยาง

พี่จื่อมาพอดีเลย

เรื่องจริงหรอ

อ..เออดิ

ถามทำไม

เซียวจ้านของช้านน

กูจะเล่นเกมกับใคร

แล้วมึงไม่ไปยืนหน้าประตูวันนี้?

ป๋อเเม่งยืนเหม่อๆ

กูให้ไอหลินอยู่กับมัน

อะไร ทำไม?

มีอะไรที่พวกเรายังไม่รู้

จริงหรอ!!

เซียวจ้านเสี่ยงคนเดียวเลยนะ

สงสารมัน

ตอนเย็นกูต้องไปนอนห้องพระซะแหละ

ไม่ขนาดนั้น

ทำไม

ป่าว

กูก็แค่บอกว่าไม่ต้องขนาดนั้น

พิรุธที่ตีนกูนิ

เสร็จงานศพก็โดนจับ

แต่ยัยลี่ไม่โดน เพราะมันไม่รู้อะไรเลย

แล้วนางจะอยู่กับใคร

ใครจะเลี้ยงนาง

นั่นดิ

ป๋อ!!

มึงเหม่ออะไร

ตั้งใจเรียนหน่อย

ครูศรีมองมึงแล้ว

ห้องแม่งกริบมาก

รู้

แต่มึงไม่ได้ฆ่า

มึงไม่ได้ฆ่า เข้าใจไหม

กู่เทียนฆ่า!

มึงตั้งสติหน่อย

ลืมๆเขาไปเถอะ

อย่าคิดสั้น

เชื่อกู

แล้วทุกอย่างจะดีเอง

แต่มึงต้องทำใจ

กูบอกได้แค่นี้

ธรรมะมาจ้า

ว๊ายอีตะหลิวอยู่คนเดียว

ระวังโดนตบนะคะ

กูไม่กลัว

เอาสักทีดีไหม!!

ลู่!!

อ..อ้าวพี่จื่อ

เลิกทะเลาะกัน

ป๋อมึงกลับดีๆนะ

อย่าทำอะไรไม่ดีล่ะ

น้าไม่เคยคิดที่จะทำร้ายฉินหลานเลยนะ

ใจเย็นๆ

เอาเป็นว่าผมจะรับเลี้ยงดูลูกคุณเอง

ระหว่างที่คุณติดคุก

ถือว่าคุณห้ามสามีคุณแล้วแต่สามีคุณไม่ฟัง

พี่ป๋อ..

ป๋อ

ใจเย็นๆ

ป๋อ...

ทำอย่างงี้นะ

จะได้อร่อย

ฝึกทำไว้

ไม่มีใครอยู่ด้วยจะได้ทำเป็นนะหนู

ค่ะคุณป้า

ขอบคุณนะคะที่เมตตาหนู

อ้าว ทำไมยังไม่อาบน้ำอีก

ป๋อ จะไปไหน!

กี่ทุ่มกี่ยามแล้วห๊ะ

ล๊าา~~ หิวอะไรตอนนี้วะ เบื่อชะมัด

เอ๊ะ!

ตากูฟาดแน่ๆ

ไปซื้อหนมดีกว่า~

รถคล้ายๆ มาจอดหน้าบ้านเซียวจ้าน

ป..ป๋อ!

มึงมานอนอะไรตรงนี้!!

ตื่น!

ตัวร้อนมาก ละเมออีก

กูควรทำไง!

ป๋อมึงตื่น!!

กอดกูทำไม

กูจื่ออี้

ป๋อมึงตื่น!!

ปล่อยกูก่อน!