วันถัดมา...

 

 

@โรงเรียนมัธยม

 

 

วันนี้ก็เป็นเหมือนในทุก ๆ วัน ฉันมาโรงเรียนพร้อมกับครูกิว ระหว่างทางตอนที่กำลังมาครูกิวได้จอดรถซื้อยาคุมฉุกเฉินให้ฉันกินเรียบร้อยแล้ว

 

เอ๊ะ! ทำไมวันนี้ถึงได้มีนักเรียนออกมามุงดูอะไรมากขนาดนี้นะ.. มันแปลกจริง ๆ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจ้องมาทางรถของครูกิวซะด้วย..

 

เกิดอะไรขึ้นนะ..

 

แกร็ก!

 

ฉันและครูกิวเปิดประตูลงจากรถพร้อมกัน สายตาของนักเรียนรวมถึงครูคนอื่น ๆ ที่มองมา รวมถึงกลุ่มนักเรียนบางคนที่กำลังกรอกหูซุบซิบนินทา มันทำให้ฉันรู้เลยว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันและครูกิวแน่นอน..

 

“ครูกิวคะ” ฉันหันไปเรียกเขาที่กำลังรู้สึกแปลกเหมือนกันกับฉัน

 

“อืม เข้าใจละ แก้มไปเรียนเถอะนะ เดี๋ยวครูจะไปดูเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

 

“ตะ..แต่ว่า..” ฉันอยากรู้นิว่ามันมีเรื่องอะไรกัน มันเกี่ยวกับฉันมากน้อยแค่ไหน

 

“อย่าเป็นเด็กดีสิ เดี๋ยวไม่รักนะ” ครูกิวมอบรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ ก่อนจะเดินไปยังอาคารเรียนต่าง ๆ

 

ฉันยืนหัวใจเต้นแรงกับคำว่ารักของครูกิวสักพักกว่าจะได้สติแล้วเดินไปที่อาคารเรียนของตัวเอง

 

 

ตลอดทางที่เดินมาสายตาแปลก ๆ การซุบซิบนินทา ยังคงจับจ้องมาที่ฉันไม่หยุด หรือว่ามันจะไม่เกี่ยวกับครูกิว..

 

“ต๊าย! ที่ได้คะแนนวิชาของครูกิวเยอะกว่านักเรียนคนอื่น ๆ ก็นึกว่าเก่งจริงซะอีก ที่ไหนได้เอาตัวเข้าแลกนี่เอง...” จู่ ๆ เสียงแหลมของใครบางคนก็พูดขึ้น

 

ฉันรู้และดูออกว่าเธอตั้งใจพูดเย้ยหยันฉัน เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเอาตัวเข้าแลก.. มันหมายความว่ายังไง..

 

อย่าบอกนะว่าทุกคนจะรู้เรื่องของเรากับครูกิวแล้ว!!!

 

“เห็นหน้าตาท่าทางใส ๆ ไม่คิดเลยว่าจะแรดเงียบ!” นักเรียนหญิงอีกกลุ่มที่เพิ่งเดินผ่านไปก็พูดแบบนี้ใส่ฉัน.. นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่..

 

 

“ขอเรียนเชิญคุณครูกิวและเด็กนักเรียนที่ชื่อแก้มมาพบครูใหญ่ที่ห้องผู้อำนวยการโรงเรียนด้วยค่ะ”

 

 

ขณะที่ฉันกำลังนั่งเรียนด้วยความรู้สึกที่กดดันจากสายตาเพื่อน ๆ และคุณครูผู้สอนอยู่นั้น จู่ ๆ เสียงประชาสัมพันธ์ก็ดังขึ้น

 

ฉันเริ่มมั่นใจแล้วล่ะว่าต้องมีคนรู้เรื่องระหว่างฉันกับครูกิวแล้วแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นทั้งฉันและครูกิวคงไม่เจอสายตาแปลก ๆ ตอนที่เพิ่งมาถึงโรงเรียน

 

“ครูคะหนูขอไป..”

 

“ไป ๆ รีบไปรับโทษซะ ยัยเด็กใจแตก!”

 

ฉันกำลังจะเอ่ยขออนุญาตครูที่กำลังสอนออกไปนอกห้อง แต่เธอก็สวนขึ้นมาแบบที่ทุกคนได้ยิน ฉันรีบเดินก้มหน้าตรงไปยังห้องผู้อำนวยการทันที

 

 

@ห้องผู้อำนวยการ

 

 

พอเข้ามาฉันก็เจอกับครูใหญ่ ท่านผู้อำนวยการ ครูกิว ครูฟ้า และครู..ครูนที! ทำไมครูฟ้ากับครูนทีถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยได้..

 

“มาแล้วเหรอ นั่งสิ” ครูใหญ่เป็นคนพูดกับฉัน ฉันเลยเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ ครูกิว คือมันว่างอยู่ที่เดียวน่ะ

 

“เอาล่ะ ฉันจะพูดแบบตรงไปตรงมาเลยละกันนะ เธอทั้งสองคนน่ะมีความสัมพันธ์ที่เกินเลยกันไปถึงขั้นไหนแล้ว”

 

คำถามของครูใหญ่ทำเอาฉันตกใจมากจริง ๆ ฉันรีบหันไปมองหน้าครูกิว เขาดูเฉยมาก ดูไม่ได้ตกใจกับสิ่งที่ครูใหญ่ถามเหมือนกับฉัน.. หรือครูกิวจะรู้อยู่แล้วว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

 

“ว่ายังไงล่ะ!” ครูใหญ่ตบโต๊ะถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมพอเห็นว่าทั้งฉันและครูกิวต่างคนก็ต่างเงียบ

 

“เราสองคนมีอะไรกันแล้วครับ” ครูกิวเงยหน้าพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ฉันตกใจนิดนึงเพราะไม่คิดว่าครูกิวจะกล้าพูดและยอมรับ..

 

“เป็นตามที่นทีบอกจริง ๆ สินะ” อะไรนะ! ครูนที..เป็นคนบอกเรื่องพวกนี้กับพวกครูใหญ่หรอกเหรอ

 

แล้วครูนทีรู้ได้ยังไง เราเพิ่งเจอกันเมื่อวันที่ไปเลี้ยงส่งครูหนึ่งเองนะ

 

หรือว่าจะเป็นตอนที่ฉันกับครูกิวมีอะไรกันในสวนดอกไม้นั่น!!