Couple P 1
1
@คอนโด..
12.12 น.
"เบื่อจังเลยย.." ฉันพาร่างตัวเองออกมาจากห้องนอนและเดินบ่นออดแอดออกมายังหน้าทีวีที่มีพี่สาวลูกพี่ลูกน้องอย่างพี่ปีใหม่ที่นั่งดูทีวีเอาขาพาดกับโต๊ะขนาดกลางใส่ของหน้าโซฟา "หิวมากด้วยย"
พรึ่บ!
"..." พี่ปีใหม่หันมามองขวางฉันเมื่อนี่ทิ้งก้นนั่งแรงจนตัวพี่ปีขยับตามแรงฉัน "ตื่นมาแล้วทำไมไม่อาบน้ำ หลูกหลาก(สกปรก)"
"ไซร้ๆ(ทำไม) งดได้แล้วนะไอ้การบ่นน้องทุกวี่ทุกวันเนี่ย"
"..งดที่แปลว่ายังทำได้อยู่" พี่ปีมองหน้าพร้อมกับขาเรียวบางตวัดมาเตะน่องขาฉันเบาๆ
"ไม่ได้โว้ย!" ฉันตะโกนลั่นห้องและมองบน ส่วนพี่ปีที่เตะฉันเสร็จก็กลับไปสนใจทีวีตรงหน้าต่อ มันผิดหรือยังที่ตื่นมาแล้วยังไม่อาบน้ำเนี่ย ฉันก็แค่อยากออกมาเจอหน้าพี่สาวตัวเองก่อนอ่ะ เหอะ!
สวีดัส.. สวัสดีปริมคนดีคนเดิมเองค่ะ ยังจำกันได้มั้ยหนาา?5555555555 ฉันปริมเพื่อนอายตาคนที่เกิดมาพร้อมกับความโก๊ะเองค่ะ พอจะรู้จักคร่าวๆกันแล้วเนอะะ เออก็มีนามว่า ปริม! เป็นคนสุราษฏ์ธานีพี่บ่าวแหลงใต้ได้นิดหน่อย! ส่วนใหญ่ใช้แต่ภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่! หยอกกกกก><
มาเรียนอยู่กรุงเทพได้เกือบสองปีแล้ว นานๆทีกลับบ้านเพราะขี้เกียจ ขนาดน้ำยังขี้เกียจอาบเลย
เพราะวันนี้มันวันเสาร์การที่นอนอืดอยู่คอนโดก็ไม่แปลกอะไรสำหรับฉัน แต่เพราะที่ตื่นเที่ยงคือเมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยนอนซมเหมือนคนขี้เหล้าน่ะค่ะ แหะ!
"พี่ปีกินข้าวยังอ่ะ" ฉันถามพี่ปีใหม่
"แล้ว"
ฉันมุ่ยหน้า "ได้ไรกินอ่ะ"
"ข้าวแกงกะหรี่"
"หมดยังอ่ะ!" ฉันทำตาลุกวาวทันที
"หมดแล้ว"
"ขอบใจมาก ไว้ให้น้องหน่อยก็ดี" ฉันถอนหายใจและเหลือบมองลูกพี่ลูกน้องตัวเองที่ยิ้มมุมปาก
ทำไมฉันถึงได้มาแชร์ห้องอยู่กับพี่ปีน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าพ่อฉันไม่อยากให้ฉันไปเช่าห้องอยู่อีกไง ไหนๆพ่อก็เห็นว่าฉันกับพี่ปีเรียนมหา'ลัยเดียวกันก็เลยให้อยู่คอนโดด้วยกันไปเลย ประหยัดงบ!
ฉันไม่ได้อะไรมากก่อนจะลุกไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เดี๋ยวไปหาอะไรทานข้างนอกเอาก็ได้ จะไปหาไอ้อายที่หอก็ไม่รู้ว่าจะตื่นหรือยัง? เพราะมันเองก็เมาไม่ต่างจากฉัน
ใช้เวลาในการทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ปาไปบ่ายหนึ่งแล้ว ฉันเดินออกมาจาคอนโดพร้อมกับโบกแท็กซี่เพื่อที่จะไปห้างคนเดียว อืมมม การไปเดินห้างคนเดียวไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนะทุกคน แต่ไม่บ่อยหรอกค่ะที่ฉันมาเดินคนเดียว
ปกติก็ได้ไอ้อายมาด้วยแต่มันยังไม่อาบน้ำอ่ะฉันก็เลยต้องมาคนเดียว โทรหาใบพลูเพื่อนฉันมันก็ไม่ว่างอีกธุรกิจเยอะ มีแต่ฉันนี่แหละมั้งที่ทำตัวว้างว่างอยู่คนเดียว
@ห้างสรรพสินค้า
เมื่อมาถึงฉันก็เร่งฝีเท้าเดินเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นอย่างไม่รอช้าเพราะท้องร้องประท้วงว่าหิวแล้ว หนูหิวแล้วค่ะแม่ปริม!TT สั่งอาหารไปสามอย่างระหว่างที่นั่งรอฉันก็กดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อยๆ
ดูสตอรี่เพื่อนตัวเองที่แท็กมาหาฉัน ก็กุมขมับทันทีเมื่อคืนฉันกับไอ้อายทำอะไรลงไปเนี่ยกอดคอแหกปากร้องเพลงตรงหน้าห้องน้ำ ไอ้บ้าเอ๊ยยย!
"ขออนุญาตเสิร์ฟน้ำค่า"
ฉันเงยหน้าจากโทรศัพท์และยิ้มรับพนักงานที่น้ำชาเขียวมาเสิร์ฟ "..ขอบคุณค่ะ"
ครืดดด
โทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือฉันขึ้นเมื่อมีสายเข้า..
-ยูริ-
"ฮัลโหลววววว ยูริเพื่อนรักกก" ฉันรับสายและลากเสียงยาวพร้อมกับพนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟอีกครั้ง
[ว่าไงปริมเพื่อนรักกก]
"แกโทรมาได้ทันเวลาพอดีเลยอ่า" ฉันหยิบตะเกียบขึ้นมาจิ้มที่ราเมงตรงหน้าและเหลือบมองซูชิที่สั่งไปน้ำลายส่อ
[ฉันเห็นคนเหมือนแกแว้บๆที่ห้างอ่ะ ใส่เสื้อขาวกางเกงน้ำตาล]
"และใช่ค่ะ นั่นกูเองเพื่อนยู" ฉันลอบถอนหายใจ "มึงอยู่ห้างเหรอวะ?"
[เออออ กูไปหาเอาป้ะ?]
"มาเลยมึง กูอยู่ร้าน..." ฉันคุยกับยูริเพื่อนในสาขาตัวเองก่อนที่จะวางสายไป ไม่นานนังยูริเพื่อนรักฉันก็เดินเข้ามานั่งตรงหน้าและสั่งอาหาร ระหว่างที่รอมันก็เม้านู่นนี่นั่นไปเรื่อย
เข้าใจหัวอกมาเดินห้างคนเดียวเลยเพื่อน ไม่ใช่ว่าไม่ชวนเพื่อนมานะ คือชวนแต่เพื่อนไม่ว่างไง!
"กูเอาผ้าไปให้ร้านxxxตัดมา"
"ตัดโอเคป้ะ?" ฉันถามขึ้น
"อย่าหาไปค่ะ นางคิดราคาโคตรแพง!"
"แล้วมึงไม่ไปตัดร้านประจำที่เพื่อนเขาไปตัดกันวะ" ฉันขมวดคิ้ว
คือมันจะมีร้านหนึ่งที่เขารับเย็บ ตัดผ้าอะไรเถือกนี้ แล้วงานเย็บตุ๊กตาของสาขาฉันอ่ะอันไหนที่ฉันไม่สามารถทำได้ก็จะส่งร้านทำ แล้วก็คือจะจ้างร้านประจำอยู่แล้วไง
"เออออ ก็ลองๆไปดูเห็นว่าเปิดใหม่อ่ะ"
"หาเรื่อง" ฉันส่ายหน้าไปมา
หลังจากที่ฉันและยูริทานข้าวกันเสร็จ ก็ไปเดินดูของการตามประสาผู้หญิงไปเรื่อยๆ ประเด็นพี่ปีใหม่ก็ไม่ได้โทรตามด้วยนะคะ ก่อนหน้าที่จะออกมาก็คือนอนหลับตรงโซฟา เห็นแบบนั้นพี่ปีเป็นคนกวนตีนเงียบคนหนึ่งเลย
ไอ้ในเรื่องอายน่ะ ยัง ยังไม่รู้นิสัยพี่ปีดีพอนังพวกนี้! ฮ่าๆๆๆ
..
..
หลายวันผ่านไป..
@คณะครุศาสตร์
ฉันนั่งขีดเขียนเล่นระหว่างที่นั่งฟังอาจารย์บรรยายในคลาสไปเรื่อยๆ คลาสบ่ายเป็นอะไรที่ง่วงนอนมาก ท้องอิ่มหนังตาเริ่มหย่อนก็คือไม่มีสมาธิเรียนแล้วแม้ว่าอาจารย์จะพูดออกไมค์เสียงดังก็ตาม
"..." ฉันเหลือบมองอายตาที่นั่งฟังอย่างตั้งใจ
"..." นั่งหลับในป้ะวะ?
จึกๆ!
ฉันเอานิ้วชี้ไปจิ้มแขนอายมันเบาๆ "..ไปคณะแพทย์กับฉันมั้ยเลิกคลาส"
"..." เมื่อพูดถึงคณะแพทย์แววตามันก็แทบลุกวาวทันทีพร้อมกับพยักหน้ารับ "ไป"
รู้หรอกว่าไปเพราะอะไร ฮ่าๆๆ คือมันแอบปลื้มเพื่อนพี่ปีใหม่ที่อยู่แก็งค์เดียวกับพี่ปีเนี่ยแหละเออ เขาคนที่ปากมันบอกว่าแอบปลื้มเนี่ยชื่อพี่พันวา หนุ่มฮอตประจำคณะแพทย์เลย
แต่ตอนนี้จากที่ดูไม่รู้ว่าที่บอกว่าปลื้มเนี่ยฉันว่ามันไม่ใช่แล้ว มันเลยขั้นปลื้มมาเยอะแล้วล่ะค่ะ
"ปฏิเสธใจตัวเองไม่เก่ง~"
"บางทีเพลงก็เก่าไป" อายตามองหน้าฉันพร้อมกับถอนหายใจ
ฉันไหวไหล่และกลับมาตั้งใจฟังอาจารย์อีกรอบ จนกระทั่งเลิกคลาสฉันกับอายตาก็นั่งรถรางของมอมาลงที่คณะแพทย์ จริงๆพี่ปีก็ไม่ได้มีรถส่วนตัวขับมามอหรอกค่ะ
แต่เพราะอยากมาเฉยๆ ก็พี่ปีให้มาอ่ะ จะได้กลับห้องพร้อมกัน
ส่วนอายมันก็อยู่คนละฝั่งกับคอนโดฉันเลยล่ะค่ะ เพราะฉะนั้นเราจะแยกกันหน้ามหา'ลัย ใช้เวลาไม่นานที่รอพี่ปี ฉันปล่อยให้เพื่อนตัวเองได้เจอบ่าวของมันได้แอบมองให้อิ่มใจต่อไปเรื่อยๆ
ชีวิตฉันในมอก็ไม่ได้มีอะไรมากนะคะ อยู่คณะ แว้บมาคณะแพทย์ แว้บไปคณะนิเทศบ้างแล้วแต่อารมณ์ แต่ส่วนใหญ่ก็จะมาคณะแพทย์ค่อนข้างบ่อย
มันก็เจริญหูเจริญตาดีค่ะ ฮ่าๆๆ
เวลาต่อมา..
ฉันกลับมาที่ห้องตัวเองประมาณเกือบสองทุ่มได้ นั่งทำงาน ตอบแชทสาขาก่อนที่ใบพลูเพื่อนสมัยเรียนที่โรงเรียนฉันส่งลิ้งค์รีวิวไปขอแฟนมาให้อ่าน
"..." อ่านไปเรื่อยถึงกับต้องวางมือจากการทำงานและเดินล้มตัวที่เตียง
พรึ่บ!
"ดีจังเลยวะ" ฉันเกาหัวตัวเองป้อยๆเมื่ออ่านจบ
ฉันในฐานะที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยสักคน ไม่ค่อยเข้าใจในความรักแบบฉันเนี่ย ชีวิตนี้ได้แต่แอบชอบเขาข้างเดียวก็ไม่เคยเพิ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์อ่ะ แต่รีวิวไปไหว้พระขอแฟนก็มีมาให้เห็นเยอะอยู่เหมือนกันนะคะ
"หรือกูต้องลองบ้างวะ" ฉันพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆส่งลิ้งค์ไปให้อายมันอ่านด้วย แต่จริงๆฉันดูดวงรายสัปห์ดาเอาอ่ะ ตรงบ้างไม่ตรงบ้างแต่ดูบ่อยมากเหมือนกัน ฮ่าๆๆ
โหหห มีเวลาไหว้ด้วยอ่ะ
ติ๊ง!
อายตา : ทำไมอ่ะ
อายตา : จะไปไหว้ขอแฟนเหรอ?
ประมาณสิบนาทีอายตามันก็ตอบไลน์กลับมา
ปริม : ส่งให้อ่านเล่นๆ55555555
อายตา : หืมมม
อายตา : ใช่เหร้อออ
อายตา : อาทิตย์นี้ดูดวงในไลน์แอดรึยัง?
มันจี้ฉันว่ะ มันพูดจี้จุดฉ้านนนน
ปริม : ดูแล้วววว ตรงทุกอย่างยกเว้นเรื่องความรัก
ปริม : กูต้องงดดูก่อนป้ะ><'
อายตา : ก็ดีนะมึง555555
อายตา : โสดเป็นเพื่อนกูก่อนปริม
ปริม : ไม่อ่ะ เดี๋ยวมึงก็ไม่โสด
อายตา : บ้าดิ เขาบ่ดั้ยมักกูววว
"ฮ่าๆ" ฉันขำออกเสียงเมื่ออ่านข้อความล่าสุดที่อายส่งมา จริงๆอายตาเป็นผู้หญิงที่แบบทั้งสวยทั้งน่ารัก ทั้งเด๋อ ทั้งโก๊ะในเวลาเดียวกัน แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่รู้ใจฉันมาก เรารู้จักกันตั้งแต่ปีหนึ่ง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฉันถึงได้ให้ใจมันเต็มร้อย อยากสนิทด้วย เพราะมันเป็นคนใจเย็นล่ะมั้ง เป็นคนคิดบวกชิบหายนั่นแหละ
ปริม : อย่ามาเว้าา เบิ่งไปก่อนสู..
เพราะอายตาเป็นคนอีสาน ส่วนฉันเป็นคนใต้ เราสองคนจะชอบแลกเปลี่ยนภาษาถิ่นซึ่งกันและกัน
อายตา : อย่าแซว แค่ปลื้มๆแต่อยากได้มีพี่เขามีอยู่จริง
ปริม : กลัวแล้วนะ
ฉันคุยกับอายตาสลับใบพลูไปเรื่อยๆเป็นแบบนี้ประจำ อย่าถามว่ามีแฟนมั้ยนะคะ ก็ดูจากที่ดูดวงทุกอาทิตย์แล้วไม่มีเนอะ ถ้าจะมาก็คงมาเองมั้ง.. หนูคิดแบบนี้ค่ะ555555555
ซะที่ไหนไอ้บ้าาา!
ฉันโดนนังใบพลูลากมาไว้ขอผู้อยู่เนี่ย แต่ทุกคนคะ! ฉันไม่ได้มาไหว้ด้วยนะฉันมาเป็นเพื่อนมันเฉยๆ หรือฉันโดนลากมานั่นเอง!
"มึ้งงง เอาจริงดิ" ฉันยืนอ้าปากค้างเมื่อใบพลูมันกำลังซื้อของเตรียมไปถวาย
"เออ มาถึงขนาดนี้แล้วเนี่ย"
"คนเยอะนะ"
"ก็ดี เผื่อไหว้เสร็จได้ผู้ชายข้างๆเป็นแฟน" มันหันมายักคิ้วให้ฉัน
ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเอาจริงเอาจังขนาดนี้อ่ะทุกคน "อะ เออๆ ละ แล้วแต่มึงเลยเพื่อน"
"มึงไม่เอาด้วยวะ" มันถามขึ้น
ฉันส่ายหน้ายิ้มเจื่อน "กูสายดูดวงไปก่อนว่ะ"
"เอ้า"
"เออน่า ไปๆๆ.." ฉันพยักพเยิดหน้าส่งๆก่อนจะเดินเลี่ยงออกมารอใบพลูที่หอบของเต็มมือ "ต้องซื้อเยอะขนาดนี้เลยเหรอวะ?"
"คนอื่นไม่รู้ กูเยอะๆไว้ก่อน"
"เออ ลุยเลยมึง" ฉันเดินออกมารอมันพร้อมกับมองคนอื่นๆ แสดงว่าตรงนี้ได้ผลจริงทั้งหญิงทั้งชายเยอะแยะไปหมด ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายใบพลูที่ยืนรอลงสตอรี่
ติ๊ง!
eyeta.a : เดี๋ยววว ไอ้พลูเอาจริงดิ
_primm : เอออ มันกำลังรอไหว้เนี่ย
eyeta.a : สุดมากกกก
ฉันตอบไดเรคอายตาที่รีพลายมาเมื่อกี้ "..."
ติ๊ง!
dddanai : อ้าว มาเหมือนกัน
dddanai : มึงอยู่ตรงไหน?
———---
ในที่สุดดดดก็อัปสักที55555555 พล็อตเลือนรางคิดนานเลย>,<
1 เมนท์ 1 กำลังใจ ♥️
#ปริมชอบเปไม่เทแน่นอน
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น