ขออนุญาต​เจ้าของรูปค่ะ🙏

. . . . . .

เลขาสาวที่ยืนอยู่ข้างๆเอ่ยปากย้ำฉันอีกรอบ

ก่อนเธอจะเอื้อมมือไปเคาะประตูห้องบานใหญ่..

อ่า.. นี่ถึงเวลาที่ฉันต้องเสียตัวเเล้วสินะ..

เอาเข้าจริงๆใจฉันก็เเอบสั่นอยู่ไม่น้อย..

เเต่ก็เถอะ.. ถ้าเพื่อเงินเเล้ว.. ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้..

เเอด🚪

เธอเอ่ยปากรายงานเจ้านายของเธอ

ที่กำลังยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียง

เเผ่นหลังกว้างๆที่มีชุดคลุมอาบน้ำปิดบังผิวเอาไว้..

ทำให้ฉันต้องสูดลมหายใจเข้าลึก..

ดูจากร่างกายที่เเข็งเเรงนี่เเล้ว.. คืนนี้ฉันคงร่างยับเเน่ๆ..

เสียงพึมพัมในลำคอของคนที่ยืนหันหลังดังขึ้น

ได้ยินอย่่างนั้นเลขาสาวที่ยืนอยู่ข้างๆก็ก้มหัว..

ก่อนเธอจะเดินออกไปโดยที่ไม่ลืมล็อคประตูห้องเอาไว้

เเกร๊ก.. ปัง.. 🚪

ฉันที่ร่างกายถูกจับให้ใส่เพียงผ้าขนหนูตัวเดียว..

ได้เเต่ยืนอยู่ที่เดิมอย่างนิ่งๆ

เนื่องจากร่างสูงตรงระเบียงยังคงยืนสูบบุหรี่อยู่

เสียงเเข็งเอ่ยขึ้นทั้งๆที่ยังคงหันหลัง..

พร้อมกับเขี่ยบุหรี่ในมือทิ้ง

เขาหันหน้ากลับมา..

ความหล่อที่ปรากฏ​บนใบหน้าทำให้ฉันเเปลกใจเล็กน้อย..

พูดจบ.. เขาก็เดินไปนั่งลงบนเตียง..

ในขณะที่​สายตาก็ยังคงจ้องฉันอยู่ไม่เลิก..

น้ำเสียงในเชิงออกคำสั่ง

ทำให้ฉันต้องรีบเดินไปหาเข้าไปหาคนที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างว่าง่าย..

พรึ่บ...

มือ​หนาเอื้อมมือมาคว้าเอวฉันลงไปนั่งบนตัก..

ทำเอาฉันสะดุ้งด้วยความตกใจ

ก่อนจะต้องรีบดึงสีหน้าให้เป็นปกติ

เพราะเลขาของเขาบอกเอาไว้.. ว่าคุณครามเป็นคนหงุดหงิดง่าย..

ถ้ามีอะไรทำให้เขาไม่พอใจ..

อารมณ์​เขาก็จะเสียตาม..

คุณ​ครามถามฉันต่อ

พร้อมกับเอนหน้าลงมาคลอเคลียบริเวณ​ซอก​คอ​ของฉัน​

ฉันตอบไปอย่างไม่เต็มเสียง..

ในขณะที่​กัดปากตัวเองเอาไว้เเน่น

เเรงดูดเม้มตรงซอกคอของฉันทำให้ฉันได้เเต่หลับตาลงรับสัมผัสอย่างว่าง่าย..

สิ้นเสียงของฉัน..

มือหนาที่วางอยู่ตรงขาอ่อนก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นมาบีบขย้ำหน้าอกฉันอย่างเต็มมือ

ก่อนสุดท้ายเขาจะค่อยๆดันฉันนอนลงเตียง..

พรึ่บ..

**************************

. . . . . .

3ชั่วโมง​ผ่าน​ไป​🕛

ฉันที่ร่างกายเพิ่งถูกปล่อยให้เป็นอิสระค่อยๆดันตัวขึ้นพิงเตียง..

พร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ

เมื่อก้มมองสภาพตัวเองที่มีรอยเเดงเต็มไปหมด..

ฉันเอ่ยปากพูดกับตัวเอง

เมื่อตอนนี้คุณครามออกไปข้างนอกเเล้ว

บุคลิก​ที่ดูเย็นชาของเขา.. ทำให้ฉันคิดว่าเเค่ชั่วโมงเดียวเขาก็คงพอเเล้ว

เเต่เปล่าเลย.. ทันทีที่คร่อมร่างฉัน..

เขากลับกลายร่างคล้ายสัตว์ป่าที่ดุดัน

กว่า​จะจบเรื่องบนเตียง.. ก็ปาไป3ชั่วโมงกว่าๆเเล้ว..

เเอด🚪

ฉันได้เเต่พยักหน้ารับ

พร้อมกับรีบหยิบผ้าขนหนูที่ตกอยู่พื้นขึ้นมาใส่

ในคฤหาสน์​หลังนี้..

สิ่งที่ฉันต้องท่องให้ขึ้นใจเอาไว้..

ก็คือ.. "ทำตามคำสั่ง"..

***************************

. . . . . .

ชั้น1

หลังจากที่เราเดินกันอยู่นาน

เลขาของเขาก็เดินมาหยุดอยู่ห้องๆหนึ่งที่ค่อนข้างห่างจากห้องของคุณครามที่อยู่ชั้น2

เธอยื่นกุญเเจห้องให้ฉัน

ก่อนจะย้ำกฎ​ให้ฉันฟังอีกรอบ

ฉันพยักหน้ารับ

ก่อนความเจ็บในร่างกายมันจะค่อยๆคลายตัวลง..

เมื่อรู้ว่าเงินจำนวน5ล้านต่อ1เดือนเข้าบัญชี​ฉันเเล้ว..

*************************

. . . . . .

01:24🕛

เเอด🚪

ฉันค่อยๆก้าวขาออกมาจากห้องนอนของตัวเอง

หลังจากหลับไปเเล้วหลายชั่วโมง

เเละเมื่อตื่นขึ้นมาความหิวก็เข้าเเทรกทันที

นั่นเลยทำให้ฉันต้องมายืนลับๆล่อๆอยู่ตรงนี้

ฉันพูดเสียเบา

พลางเลื่อนสายตามองซ้ายขวา

เเล้วมุ่งตรงไปที่ห้องครัว..

เเละฉันจะไม่ต้องทำตัวลับๆล่อๆเเบบนี้เลย.. ถ้าไม่มี​กฎ​ให้ฉันควบคุมอาหาร

เเต่มันดันมีนี่สิ

ถึงจะเพื่อเงิน5ล้านก็เถอะ.. เเต่ฉันก็หิวเป็นนะ

เเอด..

ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดตู้เย็น

เมื่อตอนนี้ฉันเดินมาถึงห้องครัวเเล้ว

พร้อมกับเลื่อนสายตามองหาของที่พอจะทำให้ฉันอิ่มท้องได้บ้าง

ฉันเอื้อมมือไปหยิบกล้วยทันทีที่มองเห็น

ถึงมันจะเป็นเเค่ผลไม้

เเต่กล้วยเนี่ยเเหละเป็นตัวให้พลังงานดีเลยล่ะ

เสียงที่ดังมาจากด้านหลังทำฉันสะดุ้งทันที

พร้อมกับรีบหันหน้าไปมอง

เเล้วซ่อนกล้วยที่อยู่ในมือไว้ด้านหลัง

ให้ตายเถอะ

ฉันคิดว่าเค้าจะนอนเเล้วซะอีก!

ใครมันจะไปคิดกันล่ะว่าจะมาจ๊ะเอ๋กันเข้าให้!

ฉันรีบเเก้ตัว

ในขณะเดียวกัน​ก็ซ่อนกล้วยที่อยู่ไว้ข้างหลังไว้เเน่น

ขืนมันตกลงมาตอนนี้.. มันต้องเป็นจังหวะที่ซิทคอมมากเเน่

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

พลางเหลือบตามองมือของฉันที่ไขว้หลังไว้อยู่

สุดท้ายฉันก็สารภาพออกมาเสียงเบา

พร้อมกับค่อยๆเอากล้วยที่ซ่อนไว้อยู่ออกมา

อ่า.. เมื่อกี้ฉันเพิ่งโกหกเค้าไปเอง

จะโดนว่ามั้ยนะ

คุณครามยิ่งหงุดหงิด​ง่ายด้วยสิ

คนตรงหน้าฉันไม่พูดอะไรต่อ

พร้อมกับเดินไปหยิบขวดน้ำอุ่นที่วางอยู่บนโต๊ะ

เเล้วหันหลังเดินกลับขึ้นไปชั้นสอง

ฉันได้เเต่มองร่างสูงที่เดินกลับขึ้นไปอย่างงงๆ

ก่อนจะรีบเดินกลับไปห้องของตัวเองบ้าง

พร้อมกับกล้วยในมือที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนโกหกไปเมื่อครู่

**************************

. . . . . .

พรุ่งนี้เช้า☀️

เเอด🚪

ตอนนี้เป็นเวลาตี5

เเละฉันเองก็เพิ่งจะเอื้อมมือไปเปิดประตูบานใหญ่ของห้องคุณคราม

เนื่องในสัญญาบอกเอาไว้ว่าฉันจะต้องเป็นคนดูเเลคุณครามในทุกๆเช้า

ฉันสบตาเข้ากับร่างสูง

ที่กำลังเปิดอ่านเอกสารในมือ

อะไรกัน.. นี่ฉันคิดว่าเขาจะยังไม่ตื่นซะอีก..

ฉันรีบตอบรับ

พร้อมกับรีบเดินไปตรงเตียงที่เขานั่ง

ฉันกล่าวเสียงใส

ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมชุดนอนของร่างสูง

ในขณะที่​เขาก็ยังคงเปิดเอกสารอ่านอยู่

เขาหันมามองหน้าฉันอย่างนิ่งๆ

สายตาที่เย็นชาของเขาทำเอาฉันรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที

ฉันพูดจาตะกุกตะกัก

เมื่อสีหน้าของเขาในตอนนี้มันดูน่ากลัวจนเกินไป

พร้อมกับรีบปล่อยมือออกจากชายเสื้อ

เเล้วยื่นอยู่นิ่งๆเพื่อรอให้เขาอ่านเอกสารจนจบ

END