1อาทิตย์ผ่านไป...

 

 

ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอกับตั้มอีกเลย ทั้งฉันและเขาขาดการติดต่อซึ่งกันและกัน ราวกับคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

 

 

ยอมรับตรงๆเลยนะว่าฉันคิดถึงเขามาก คิดถึงเขาทุกวันเลย...

 

 

“ใบมิ้นท์ น้ำส้มได้แล้วครับ” ต้นสนเดินเข้ามานั่งลงที่โต๊ะไม้ข้างๆฉันพร้อมกับแก้วน้ำส้ม

 

 

“ขอบใจนะ”

 

 

“โอ๊ยย เหม็นความรักโว้ยย!” มิลาพูดแซวขึ้นอย่างรำคาญเชิงหยอกล้อ

 

 

“อะไรของแกยัยมิลา” ฉันอมยิ้มและมองแรงใส่มิลาหนึ่งที เพราะความจริงฉันกับต้นสนเป็นแค่เพื่อนกัน

 

 

วันนั้นที่ต้นสนมาขอโอกาสจากฉัน ฉันเลือกที่จะปฏิเสธิเขาไป..เพราะฉันไม่อยากทำให้เขาเจ็บแบบที่ฉันเจ็บ

 

 

หัวใจของฉันน่ะ มันยังมีแต่ตั้มอยู่ทั้งใจนั่นแหละ..

 

 

“เออวันนี้ไปตี้กันไหม แกห้ามปฏิเสธิเลยนะยัยมิ้นท์” มิลาพูดดักฉันอย่างรู้ทัน

 

 

ฉันกำลังจะปฏิเสธิเลยเพราะไม่มีอารมณ์จะเที่ยว แต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว งานนี้ฉันคงต้องไป

 

 

“เอาดิฉันไปด้วย” ต้นสนพูดกับมิลา

 

 

ต้นสนกลายมาเป็นเพื่อนในแก๊งของเราตั้งแต่วันที่ฉันไม่รับรักเขานั่นแหละ

 

 

ดูเหมือนว่าการเป็นเพื่อนกันมันจะลงตัวมากกว่าเป็นแฟนกันด้วยนะ เพราะพวกเราเข้ากันได้ดีมาก โดยเฉพาะมิลากับต้นสนน่ะ กัดกันได้ดีจริงๆ

 

 

“เออๆ ไปแล้วอย่าสร้างปัญหานะแกอะ” ไม่ทันขาดคำมิลาก็เริ่มจิกต้นสนอีกละ

 

 

“บอกตัวเองเถอะ ยิ่งคออ่อนๆอยู่อย่ามาเป็นภาระฉันละกัน”

 

 

“พอๆ เถียงกันมันทุกวัน ระวังวันนึงจะได้กันเองนะ5555555”

 

 

“ใบมิ้นท์!!” ทั้งสองคนเรียกชื่อฉันพร้อมกันด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

 

 

“โอ๋ๆ หยอกเล่นน้า ถ้าคืนนี้จะเที่ยวงั้นไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องฉันกันไหม พอเสร็จแล้วจะได้ไปเลย” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนบรรยากาศจะเสีย

 

 

“เอาดิ!” มิลากับต้นสนตอบพร้อมกันอีกแล้ว ทั้งสองมองหน้ากันอย่างเอาเรื่องก่อนจะสะบัดหนีไปคนละทาง

 

 

จากนั้นพวกเราก็เดินไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวของต้นสนกลับไปที่คอนโดของฉัน จริงๆก็คอนโดต้นสนด้วยนั่นแหละ เราอยู่ที่เดียวกันแต่คนละห้องนะ

 

 

@คอนโดใบมิ้นท์...

 

 

พอมาถึงเราก็แยกกัน โดยที่มิลามาอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องของฉัน ส่วนต้นสนก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องตัวเอง

 

 

ตอนแรกต้นสนจะมาขอแต่งตัวห้องเดียวกันด้วยนะ แต่ฉันปรามไว้ก่อนไม่งั้นมันต้องเกิดเรื่องวุ่นวายแน่ๆ

 

 

“โหย เสื้อผ้าแกแต่ละชุดมีแต่แซ่บๆทั้งนั้นเลยว่ะ ฉันเพิ่งเคยรู้เลยนะเนี่ย”

 

 

มิลาพูดอย่างตื่นเต้นพลางหยิบเสื้อผ้าตัวนั้นตัวนี้มาทาบลองหลายๆที

 

 

“ก็มีบ้าง ฉันไม่ใช่คนเรียบร้อยสักหน่อย” ฉันตอบขณะที่กำลังเช็ดตัวให้แห้งเพื่อเตรียมใส่เสื้อผ้า

 

 

“ฉันยืมชุดนี้ละกันนะมิ้นท์”

 

 

“อื้อ โอเค” จากนั้นมิลาก็เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ

 

 

เมื่อเช็ดตัวเสร็จฉันก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อดูว่าตัวเองจะใส่ชุดไหนดี...

 

 

“ชุดนี้จะโป๊ไปไหมนะ..ไม่หรอกเนอะ” ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ

 

 

จริงๆต่อให้โป๊ก็ไม่มีผลอะไรอยู่ดีไหม ฉันไม่ได้มีแฟนที่มาคอยห้ามเรื่องการแต่งตัวสักหน่อย..

 

 

เอามันตัวนี่แหละ!

 

 

ฉันตัดสินใจหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวเล็กสีแดงมาสวมใส่

 

 

พอใส่เข้าจริงๆชุดมันแนบไปกับลำตัวจนเห็นส่วนโค้งเว้าทุกจุด ชุดมันสั้นกว่าเขาเกือบครึ่งขาอ่อนฉันได้เลย

 

 

แถมตรงหน้าอกยังเป็นกากบาทไขว้กันกว้างๆ เผยให้เห็นเนินหน้าอกอวบนูน จริงๆมันแทบจะเห็นทั้งเต้าเลยนั่นแหละ

 

 

พอแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินไปนั่งหน้ากระจกหยิบเครื่องสำอางค์มาแต่งแต้มเพิ่มสีสันและความสวยให้ใบหน้า

 

 

วันนี้ฉันเลือดแต่งตาแบบสโมกกี้อายโทนสีน้ำตาลนู้ดๆ ให้เข้ากับการไปเที่ยวกลางคืน

 

 

บอกเลยว่าวันนี้ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม ฉันจัดเต็มมากกว่าที่เคยทำ.. จริงๆในใจมันแอบอยากประชดหัวใจตัวเองที่มัวไปคิดถึงตั้มอยู่ได้

 

 

@ไนท์คลับแห่งหนึ่ง..

 

 

เราใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวกันเกือบ3ชั่วโมงกว่าจะมาถึงร้านเวลาก็ปาเข้าไป4ทุ่มกว่าๆแล้ว

 

 

โชคดีนะที่เรามารถต้นสนไม่งั้นถ้าต้องมาแท็กซี่ ปาร์ตี้วันนี้คงต้องยกเลิก

 

 

ฉันและทุกคนเดินลงจากรถแล้วตรงเข้าไปในร้าน เราเลือกนั่งกันที่โต๊ะธรรมดาไม่ใช่โต๊ะVIP แม้ว่าฐานะของพวกเราจะสามารถนั่งได้ก็เถอะ

 

 

พอเข้ามาด้านในเสียงเพลงดังกระหึ่มสะจนฉันแทบอยากจะออกไปเต้น

 

 

คิดถึงบรรยากาศเก่าๆตอนมาจิกผู้สมัยตอนที่ยังไม่ได้รักใครจัง..ฉันสนุกมากเลยนะตอนนั้น..

 

 

“เอาไรดีมิ้นท์” มิลาหันมาถามฉันขณะที่กำลังนั่งดูเมนูอาหาร

 

 

“ฉันขอเหล้ากรมละกัน วันนี้ขอหนักๆ”

 

 

พอนึกถึงตั้มบวกกับเพลงและบรรยากาศภายในผับตอนนี้ทำให้ฉันเฮิร์ทขึ้นมาอีกครั้งจนอยากจะเมาหนักๆ

 

 

“อารมณ์ไหนวะแก” ทั้งมิลาและต้นสนมองฉันอย่างไม่เชื่อ

 

 

“อารมณ์อยากกินเนี่ยแหละ สั่งสิเร็วๆ” ฉันรีบเร่งมิลาให้สั่งเหล้า เพราะกลัวจะโดนจับพิรุธได้

 

 

ฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยว่าฉันกับตั้มเราแยกกันแล้ว ฉันบอกแค่ว่าช่วงนี้ตั้มไม่ว่างยาว อีกนานกว่าเราจะได้เจอกัน...

 

 

ใช้เวลาไม่นานเหล้าและกับแกล้มที่สั่งไปก็มาเสิร์ฟ ทันทีที่พนักงานเสิร์ฟเสร็จ มือฉันมันก็ไปคว้าขวดเหล้ามาก่อนอันดับแรกเลย

 

 

“มานี่ เดี๋ยวชงให้” ต้นสนแย่งเหล้าไปจากมือฉัน ก่อนจะมันเปิดรินใส่แก้ว ตามด้วยโซดาและน้ำแข็ง

 

 

“ขอเข้มๆนะ” ฉันพูดสั่งเพื่อนสนิท เพราะวันนี้อยากเมามากจริงๆ

 

 

“ฉันให้ไม่เกิน3แก้ว สองคนได้น็อคแน่”

 

 

กึ้ก! แก้วเหล้าสองแก้วถูกวางลงบนโต๊ะ คงจะเป็นของฉันกับมิลานั่นแหละ

 

 

ฉันไม่รอช้ารีบคว้าแก้วมาดื่มมันรวดเดียวจนหมด ฉันนิ่วหน้าหลับตาปี๋ให้กับรสชาติขมๆของมัน

 

 

“เอามาอีก!” ฉันวางแก้วเหล้าตรงหน้าต้นสนแล้วสั่งให้ชงมาใหม่

 

 

“เบาๆเว้ยค่อยๆกิน”

 

 

“อย่ามาห้ามดิ ก็บอกว่าอยากเมาไง”

 

 

ฉันหันไปเหวี่ยงใส่ต้นสนที่เอามือมายั้งแก้วเหล้าที่ฉันกำลังจะกระดกมันลงคอ

 

 

“อย่าไปห้ามมันเลยปล่อยมันๆ” ฉันได้ยินมิลาช่วยห้ามต้นสนอีกทีก็สบายใจขึ้น

 

 

อึกๆ! แก้วที่สองหมดไป

 

 

“เอามาอีกดิ้!”

 

 

อึกๆๆ แก้วที่สามหมดไป

 

 

“อาวมาอีกดิ้โต้นโสน” ตอนนี้ฉันเริ่มมีความรู้สึกมึนๆละ แต่ยังไม่มากเท่าไหร่

 

 

“เอาอีกเหรอ”

 

 

“อืือ!” ฉันพยักหน้ารับอย่างหนักแน่น

 

 

อึกๆๆ แก้วเหล้าแก้วที่5-6-7-8ค่อยๆไหลงรอคอฉันอย่างต่อเนื่อง..

 

 

“วู๊ววว” ฉันว่าตอนนี้ฉันเมามากแล้วล่ะ ภาพมันมึนๆเบลอๆไปหมด บอกตรงๆว่าตอนนี้ฉันโคตรอยากจะออกไปเต้นเลย

 

 

“ปายเต้นก่อนนะ เอิ้ก!” ฉันหันไปบอกเพื่อนอีกสองคน

 

 

“จะดีเหรอวะ” ต้นสนถามย้ำด้วยความเป็นห่วง

 

 

“ปล่อยมันเหอะ เราก็นั่งมองมันอยู่ตรงนี้ไง นานๆทีไม่มีอะไรหรอก”

 

 

ฉันรักมิลาที่สุดเลยตอนนี้ เธอเข้าใจความรู้สึกฉันได้ดีที่สุดเสมอเลย

 

 

“ปายก่อนน้า” พูดจบฉันก็เดินออกมาจากแถวโต๊ะ แล้วเดินไปเต้นแถวๆหน้าเวที

 

 

“วู้วๆ โย่ววๆ” ฉันออกลวดลายลีลาเต้นอย่างเร่าร้อน มีหนุ่มๆมากมายมาห้อมล้อมฉันอย่างสนอกสนใจ

 

 

“โย่วๆ วู้วว”

 

 

หมับบ! ขณะที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นไปเต้นรูดเสานั้นจู่ๆก็มีมือปริศนามารั้งแขนฉันเอาไว้

 

 

“มากับใคร” เสียงดุเอ่ยถามฉันขณะที่เจ้าตัวลากฉันออกมาที่หน้าร้าน

 

 

ฉันค่อยๆขยี้ตาจ้องใบหน้าของผู้ชายคนนี้ดีๆว่าเขาคือใคร เพราะเสียงเขาคุ้นหูมาก

 

 

“ตั้ม..” ใช่..ผู้ชายที่พาฉันออกมาจากฝูงผู้ชายแถมยังดุฉันเหมือนกับเป็นแฟนกันอีกก็คือตั้ม...