หลังจากทุกคนเดินมาด้านหลังภูเขา

. . . . . .

. . . . . . . . . .

หลังจากแยกย้ายกันไป

จองกุกเดินไปตามทางเดิน

จนลืมดูว่าเขาเดินมาทางไหนบ้าง

เพราะเขาเลี้ยวไปเลี้ยวมาไม่ได้มองเลย

ครึก!

สวบ!!!!

จองกุกวิ่งหนีพื้นที่ยุบลงไปเรื่อยๆ

. . . . . . . . . .

โฮซอกฮยองงงงงงง!!!!!!

. . . . . . . . . .

ฟึบ!!!

โฮซอกที่พึ่งวิ่งมาถึงก็เห็นจองกุกกำลังตกลงไปในพื้นที่กำลังยุบ

โฮซอกกำลังจะวาร์ปไปช่วย แต่ไอพื้นนี่มันก็ยุบมาหาเขาเหมือนกัน

โฮซอกจึงวาร์ปกลับไปตรงที่ที่ตัวเองมา

. . .

. . . . . . . . . . .

แอ๊ดดดด

ปัง!

แอ๊ดดดด

ปัง!

ซอกจินผู้ที่เป็นคนละเอียด เขาเปิดประตูดูทุกห้องที่เจอ

จนกระทั่งมาถึงห้องนี้

แอ๊ดดดด

ซอกจินรู้สึกตะหงิดๆกับห้องนี้จึงเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงน้ำดังออกมาจากห้องน้ำ

ซอกจินจึงเดินเข้าไปสำรวจนิดหน่อย

ซอกจินเจอกับผีในห้องน้ำเขาก็รีบวิ่งออกมาทันทีและกำลังจะออกจากห้อง ผีตัวนั้นก็มาขวางหน้าเขาไว้พร้อมกับแกว่งเคียวไปด้วย

ซอกจินกำลังจะเสกลูกไฟใส่แต่ก็โดนมันแกว่งเคียวใส่ก่อน

. . . . . . . . . . . .

ติ๊ง!

ครืด!!!!

ซ่า!!!!!

ลิฟทั้งสองตัวเปิดออกพร้อมกันก่อนจะมีน้ำจำนวนมากไหลออกมาราวกับสึนามิและกำลังจะซัดใส่ยุนกิ

น้ำนั่นไหลแรงมากและมีสีคล้ายสีเลือด

ยุนกิวิ่งหนีสุดชีวิตเพราะเขาโดนน้ำไม่ได้ แต่น้ำไหลมาเร็วและแรงมาก

ยุนกิวิ่งช้าลงเรื่อยๆเพราะความเหนื่อย

นัมจุนบังเอิญวิ่งผ่านมาก็ต้องวิ่งหนีไปอีกทาง

โดยยุนกิวิ่งไปทางขวานัมจุนไปซ้าย

แต่ก็มีเรื่องคาดไม่ถึง

เมื่อน้ำที่ไหลมาแยกตามทั้งคู่ไป

นัมจุนแทบหยุดเท้าไม่ทันเพราะข้างหน้าเขาก็มีน้ำซัดมาเหมือนกัน

ซ่าๆๆ!!!!!!

นัมจุนโดนน้ำซัดเข้าไปเต็มๆและน้ำก็ท่วมจนเกือบชิดเพดาน ทำให้แทบไม่มีที่ให้หายใจเลย

นัมจุนที่กอบโกยออกซิเจนไม่ทันเริ่มที่จะหายใจไม่ออก

นัมจุนตะเกียกตะกายพยายามหาที่สูบออกซิเจน

นัมจุนเกิดเป็นตะคริวกะทันหันทำให้เขาว่ายขึ้นไม่ไดั

และแล้วนัมจุนก็เงียบไป

ก่อนที่ระดับน้ำจะซึมผ่านพรมด้านล่างและลดลงเรื่อยๆ

จนกลับไปเป็นเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นัมจุนก็หายไปแล้ว

ส่วนยุนกิ

ก็เจอเหตุการณ์เดียวกับนัมจุน

. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . .

เคร้งงงง

ทั้งสองกำลังเดินไปที่ประตู

โคมระย้าก็หล่นลงมา

เพล้ง!!!!

ฟิ้วว!!!!

ฉึก!!!!

ฟิ้ว!!!

ฉึก!!!!

จู่ๆเศษแก้วที่แตกกระจายจากโคมระย้าที่หล่นลงมาก็พุ่งมาแทงที่คอของทั้งคู่ทันที

ไม่ทันแล้ว ทั้งคุ่หมดลมหายใจไปแล้ว เพราะเศษแก้วแทงทะลุคอหอยไปเลย

. . . . . . . . . .

ทั้งหมด : ....

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . .

หลังจากผ่านประตู

ฉึก!!!!