มีอะไรเหรอ

ที่ชั้นทำไป ก็เพื่อ...

ชั้นยังมีความหวัง อยากให้คานาโอะฟื้น

อืม...

งาน"คืนสู่เหย้า เสาหลัก"เหรอ

อืม...ชั้นไม่อยากไปวุ่นวายหนะ

อืม...ไว้เจอกัน

อืม...จัดของอยู่สินะ

ไม่หละ เที่ยวให้สนุกนะ ดูเเลตัวเองด้วย

^ ^

ทำใจ?

ทำไมถึงถามเเบบนั้นหละ

พี่ทำใจได้ตั้งนานเเล้วนะ

...

อืม...เข้าใจเเล้ว ขอบคุณน้องโกะมากๆเลยนะ

ฝันดีน้า

^ ^

ผมไม่รู้ว่า สิ่งที่ผมพูดตอนนี้ คานาโอะจะได้ยินรึป่าว

เเต่ผมก็ไม่ขอเก็บความรู้สึกนี้ไว้อีกเเล้ว

ตั้งเเต่วันเเรกที่ผมได้เจอ คานาโอะ...

ผมก็รู้สึกได้ว่า คานาโอะเป็นคนพิเศษ

ไม่เหมือนใคร...

ยิ่งพอได้ทำความรู้จัก

เธอก็ยิ่งมีเสน่ห์...

ต่างกับที่เห็นในตอนเเรกมาก

มันทำให้ผมหลงใหล... ในตัวของคานาโอะ

ทำให้ผม...ได้รู้จักคำว่า... "ความสุข"

ผมชอบตอนที่เธอยิ้ม เเละหัวเราะ...

มันทำให้ผมมีความสุขมาก

และ...มันทำให้ผม

รักคานาโอะจังด้วย

ถึงตอนนี้...คานาโอะจะไม่ได้ยิน

เเต่ถ้าคานาโอะฟื้นขึ้นมา...

เเล้วไม่กลับเป็นดังเดิม...

ผมคนนี้...พร้อมจะอยู่เคียงข้างเสมอ

ไม่ว่าจะต้องเเบกเธอไปไกลเเค่ไหน...

ผมก็จะแบกเธอไป...เเละอดทนเพื่อรอยยิ้มของเธอ

ตอนนี้...ผมพูดได้เต็มปากเเล้ว

ว่า...

"ผมรักคานาโอะจัง"

ใช่ครับ ผมรักที่สุดเลย

...

เอ๋!!!

ฟะ...ฟื้นเเล้วเหรอครับ!

หละ...เเล้วได้ฟังตั้งเเต่ตอนไหนหละครับ!

เอ่อ...💦

ครับ!

หนักเเค่ไหนผมก็จะเเบกครับ!

^^

เอ่อ...ขอโทษครับ💦

เอ่อ...

(ถ้าไม่กล้าตอนนี้ ก็ไม่มี โอกาสเเล้วนะ)

(พยามเข้า!)

ผมรักคานาโอะจังครับ!

คิดถึงที่สุดเลย

รักคานาโอะจังนะครับ

ปิดท้ายด้วย

เเตน เเต้น เเต๊น!!!

จบเเล้วนะครับ สำหรับ

[FIC] Kimetsu No Yaiba : Restaurant "ร้านอาหารป่วน ก๊วนดาบพิฆาตอสูร"

ออกทะเลไปหน่อย แหะๆ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรับชมกันมานะครับ

อีกไม่นานจะมีเรื่องใหม่ออกมา รอติดตามได้นะครับ

เเล้วไว้เจอกันครับ บาย