การพบกัน
-
ลีแจวอนเดินเข้ามาในงานวันเกิดของจองจียอนก่อนจะเดินไปหาเธอและมอบกล่องของขวัญให้
-
ลีแจวอนของขวัญครับ
-
จองจียอนพี่แจวอน....
-
จองจียอนขอบคุณนะคะ
-
ลีแจวอนขอโทษนะที่มาช้า
-
จองจียอนไม่เป็นไรหรอกค่ะ
-
จองจียอนแค่พี่มาก็ดีแล้วค่ะ
-
จองจีฮุนไง...
-
จองจีฮุนสบายดีหรอ
-
ลีแจวอนก็เรื่อยๆ
-
ลีแจวอนนายล่ะ
-
จองจีฮุนก็เรื่อยๆเหมือนกัน
-
เมื่อก่อนลีแจวอน พัคจองยู ซอลีชิน จองจีฮุน และหมอคังมินฮวา เคยอยู่ไฮสคูลเดียวกัน แต่ลีแจวอนจะอยู่ห้องเดียวกับหมอคังและพัคจองยู ในขณะที่ซอลีชินและจองจีฮุนอยู่ห้องเดียวกันจนถึงเวลาเข้ามหาวิทยาลัย จึงไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยนัก
-
จองจีฮุนหมู่นี้....
-
จองจีฮุนฉันได้ยินน้องสาวฉันพูดเรื่องนายบ่อยๆ
-
จองจีฮุนท่าทางฉันคงจะได้น้องเขยเร็วๆนี้ซะละ
-
ลีแจวอน....
-
จองจีฮุนฮ่าฮ่าฮ่า
-
จองจียอนพี่จีฮุนพูดอะไรน่ะ
-
จองจียอนพูดพลางตีแขนพี่ชายตัวเองเบาๆ
-
กรี๊งงงงงงง
-
เสียงโทรศัพท์ของลีแจวอนดังขึ้นท่ามกลางการสนทนา
-
ลีแจวอนอ่อ....
-
ลีแจวอนพี่ขอตัวสักครู่นะ
-
จองจียอนอ๋อ...
-
จองจียอนค่ะ
-
ลีแจวอนกดรับสายแล้วเดินออกจากวงสนทนา
-
ลีแจวอน📞ว่าไงจองยู
-
พัคจองยู📞คุณแจวอนครับ
-
พัคจองยู📞เรื่องที่คุณให้สืบ
-
พัคจองยู📞ตอนนี้....
-
พัคจองยู📞คุณมีราเธออาศัยอยู่ที่บ้านของคุณลีชินจริงๆครับ
-
ลีแจวอน📞ว่าไงนะ....
-
ลีแจวอน📞ยัยนั่น...
-
ลีแจวอน📞พักอยู่กับซอลีชินงั้นหรอ
-
พัคจองยู📞ครับ
-
ลีแจวอน📞อืม..
-
ลีแจวอน📞ขอบใจมากจองยู
-
ลีแจวอน📞ฉันจะจัดการเอง
-
พัคจองยู📞ครับ
-
ทันทีที่ลีแจวอนวางสายลง เขาได้เหลือบมองไปยังด้านหน้าก็พบหญิงสาวตัวต้นเรื่องที่ทำให้เขาตามหาแทบพลิกแผ่นดิน และดูเหมือนเธอจะเห็นเขาเช่นเดียวกัน เธอถึงเดินเลี่ยงออกจากที่ตรงนั้นไป
-
ลีแจวอนมีรา....
-
~~~~~~~~~~
-
คังมีราวิ่งมาออกมาที่สนามหญ้านอกงานก่อนจะถูกกระชากให้หันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับคนที่ตามมาทันที
-
ลีแจวอนจะหนีฉันไปไหน
-
คังมีราคุณแจวอน....
-
ลีแจวอนเธอคิดว่าจะหนีฉันพ้นหรอ
-
คังมีราปล่อยฉันเถอะค่ะ
-
ลีแจวอนปล่อยหรอ...
-
ลีแจวอนเธอรู้ไหมว่าหลายวันมานี้...
-
ลีแจวอนฉันให้คนออกตามหาเธอแทบพลิกแผ่นดินทุกวัน
-
ลีแจวอนแล้ววันนี้เธอจะให้ฉันปล่อยเธอหรอ
-
คังมีรา......
-
ลีแจวอนกลับไปกับฉัน...
-
ลีแจวอนเดี๋ยวนี้...
-
คังมีรา......
-
ลีแจวอนจูงแขนเธอให้เดินตาม แต่เธอกลับสะบัดออก
-
ลีแจวอนคังมีรา...!!
-
คังมีราฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นแหละค่ะ
-
ลีแจวอนนี่เธอ....
-
ลีแจวอนอยากจะยั่วโมโหฉันมากใช่ไหม
-
ลีแจวอนมองใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างหมดความอดทน
-
คังมีราฉัน....
-
คังมีราอุ๊บ...
-
ยังไม่ทันที่คังมีราจะพูดจบ....ริมฝีปากของเธอก็ถูกริมฝีปากของเขาประกบทันทีอย่างรุนแรง ชายหนุ่มยอมรับว่าตนเองรู้สึกหลายอย่าง ทั้งรัก ทั้งโกรธ ทั้งคิดถึง ทั้งห่วง และที่สำคัญ ทั้งหวงหญิงสาวคนนี้มากกว่าสิ่งใด
-
คังมีราอือ.......
-
ลีแจวอนกลับไปกับฉันเถอะนะ
-
ลีแจวอนมีรา....
-
ลีแจวอนพูดขึ้นหลังถอนริมฝีปากของตัวเองออก พลางเลื่อนมือมาจับใบหน้าของหญิงสาวให้เงยหน้ามองแววตาอ้อนวอนของเขา
-
ลีแจวอนนะ...
-
ลีแจวอนมีรา...
-
ยังไม่ทันที่ลีแจวอนจะพูดจบ เขาก็ถูกแรงจากด้านหลังกระชากให้เขาหันกลับไปก่อนจะถูกหมัดปริศนาต่อยมายังมุมปากของตน
-
คังมีราว๊าย..
-
คังมีราคุณลีชิน...
-
ซอลีชินนายมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องมีรา
-
ซอลีชินเอ่ยถามขึ้นพลางกุมมือหญิงสาวให้มาอยู่ข้างตน
-
ซอลีชินตอนนี้มีราไม่ใช่คนของนายอีกแล้ว
-
ซอลีชินเธอเป็นคนของฉัน
-
ซอลีชินดังนั้น
-
ซอลีชินนายไม่มีสิทธิ์แตะต้องตัวเธอ
-
ซอลีชินแม้แต่น้อย
-
ลีแจวอนคนของนายหรอ
-
ลีแจวอนผู้หญิงคนนี้เปฺ็นของฉันโว้ย...
-
ลีแจวอนมองการกระทำของอีกฝ่ายก็เลือดขึ้นหน้าทันที ก่อนจะลุกขึ้นฟาดหมัดลงไปบนหน้าของอีกฝ่ายบ้าง
-
คังมีราว๊าย..
-
คังมีราคุณลีชิน
-
คังมีราพอเถอะค่ะคุณแจวอน
-
คังมีราทำไมคุณถึงได้เป็นคนแบบนี้
-
ลีแจวอนนี่เธอห่วงมันอย่างนั้นหรอ
-
คังมีราใช่ค่ะ..
-
ลีแจวอนนี่...เธอ..
-
คังมีราตอนนี้...
-
คังมีราคุณลีชินเป็นเจ้านายของฉัน
-
คังมีรากรุณา...
-
คังมีราพอแค่นี้เถอะค่ะ
-
ลีแจวอน......
-
ลีแจวอนกัดกรามและกำหมัดไว้แน่นเมื่อเห็นคังมีราประคองซอลีชินให้ลุกขึ้น....ดวงตาของเขาเริ่มแข็งกร้าวขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มกลัวกับกิริยาของเขา....
-
จองจียอนเกิดอะไรขึ้นคะ
-
จองจียอนว๊าย...
-
จองจียอนทำไมพี่แจวอนถึงได้มีเลือดออกที่ที่มุมปากล่ะคะ
-
จองจียอนที่เดินตามหาลีแจวอน หลังจากที่เขาขอตัวออกมาไปรับโทรศัพท์นานเกินไป
-
คังมีราอ่อ....
-
คังมีรามีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยค่ะ
-
จองจียอนงั้น...
-
จองจียอนเข้าไปทำแผลกันก่อนดีกว่าไหมคะ...
-
จองจียอนไปค่ะ...
-
จองจียอนพูดจบก็ประคองลีแจวอนให้กลับเข้าไปในงานทันที
-
คังมีราอ่อ...
-
คังมีราคุณลีชินคะ
-
ซอลีชินครับ
-
คังมีราฉันรู้สึกเวียนหน้าค่ะ
-
คังมีราฉันขอตัวกลับก่อนได้ไหมคะ
-
ซอลีชินงั้นเรา...
-
ซอลีชินกลับกันเลยดีไหมครับ
-
ซอลีชินผมอยากไปนอนแช่น้ำอุ่นที่บ้านแล้วครับ
-
คังมีราอ๋อ....
-
คังมีราค่ะ
-
คำตอบของหญิงสาวทำให้ปรากฏรอยยิ้มจากชายตรงหน้า ก่อนที่เขาจะกดโทรศัพท์ขึ้น
-
ซอลีชิน📞อ้อ...
-
ซอลีชิน📞จีฮุน
-
ซอลีชิน📞ฉันต้องขอตัวกลับก่อนนะเพื่อน
-
จองจีฮุน📞อ้าว...
-
จองจีฮุน📞ทำไมรีบกลับล่ะ
-
ซอลีชิน📞คือ...
-
ซอลีชิน📞มีราไม่สบาย
-
ซอลีชิน📞ฉันจะพาเธอกลับก่อน
-
จองจีฮุน📞อ้อ...
-
จองจีฮุน📞ได้ๆๆ
-
จองจีฮุน📞ไว้เจอกันเพื่อน
-
ซอลีชิน📞อืม...
-
หลังจากที่ซอลีชินวางสายสนทนาลง...เขาก็หันมาชวนหญิงสาวตรงหน้ากลับบ้านทันที
-
ซอลีชินเรียบร้อยแล้วครับ
-
ซอลีชินเรากลับกันเถอะ
-
คังมีราค่ะ
-
คังมีรายิ้มรับก่อนที่ชายหนุ่มจะกุมมือของเธอให้เดินไปยังที่จอดรถพร้อมกัน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()