คุณคือคนของผม
-
คังมีราคุณลีชิน...
-
คังมีราตื่นแล้วหรอคะ
-
ซอลีชินอ๋อ...
-
ซอลีชินครับ
-
ซอลีชินคุณมีรากำลังทำอาหารอยู่หรอครับ
-
คังมีราค่ะ...
-
คังมีราแต่รอสักครู่ก่อนนะคะ
-
คังมีราฉันจะรีบเอามื้อเช้าไปเสิร์ฟให้ค่ะ
-
ซอลีชินอ๋อ...
-
ซอลีชินครับ
-
คังมีรา ยกถาดใส่จานอาหารเช้าวางไว้บนโต๊ะด้านหน้าของซอลีชิน
-
ซอลีชินดูน่ากินมากเลยครับ
-
คังมีราฉันใช้วัตถุดิบที่มีอยู่มาทำน่ะค่ะ
-
คังมีราไม่แน่ใจว่าจะถูกปากคุณลีชินไหม
-
คังมีราถ้าไง....
-
คังมีราลองชิมดูก่อนนะคะ
-
คังมีราถ้าไม่ถูกปากยังไง...
-
คังมีราฉันจะปรับปรุงใหม่ในมื้อต่อไปค่ะ
-
ซอลีชินยิ้มออกมาพร้อมพยักหน้าตอบรับทันทีก่อนจะลงมือจัดการอาหารที่หญิงสาวเป็นคนทำให้
-
ซอลีชินอืม..
-
ซอลีชินอร่อยมากเลยครับ
-
ซอลีชินเหมือนผมไปกินที่ภัตคารเลยครับ
-
คังมีราโห้ย...
-
คังมีราไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
-
ซอลีชินจริงๆนะครับ
-
ซอลีชินแบบนี้...
-
ซอลีชินสงสัยผมต้องอ้วนแน่ๆ
-
ซอลีชินฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีราฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีรามองชายหนุ่มกินอาหารที่เธอทำให้ก่อนจะหันไปหยิบกล่องใส่อาหารส่งให้เขา
-
คังมีราอันนี้เป็นอาหารเที่ยงค่ะ
-
คังมีราฉันทำเตรียมไว้ให้ค่ะ
-
คังมีราอ่อ...
-
คังมีราเป็นบริการจากแม่บ้านอย่างฉันค่ะ
-
ซอลีชินดีจัง...
-
ซอลีชินนี่ผมไม่ได้เอาเปรียบคุณใช่ไหมครับ
-
คังมีราโอ้ย...
-
คังมีราไม่หรอกค่ะ
-
คังมีราฉันเต็มใจค่ะ
-
คังมีราถ้างั้น....
-
คังมีรากินให้อร่อยนะคะ
-
คังมีราฉันขอตัวไปทำอย่างอื่นก่อน
-
ซอลีชินทำไมคุณไม่มากินพร้อมกับผมเลยล่ะครับ
-
ซอลีชินคือ...
-
ซอลีชินผมไม่ชอบกินข้าวคนเดียวน่ะครับ
-
ซอลีชินรู้สึกเหงาๆยังไงไม่รู้
-
คังมีราถือเป็นคำสั่งจากเจ้านายหรือป่าวคะ
-
ซอลีชินอย่าว่าเป็นคำสั่งเลยครับ
-
ซอลีชินถือเป็นคำขอร้องจากผมดีกว่านะครับ
-
คังมีราก็ได้ค่ะ
-
คำตอบของฉันสาวเรียกรอยยิ้มหวานให้ปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้านายทันที
-
คังมีราตักข้าวของตนเองใส่ชามก่อนจะตรงมานั่งกินอาหารตรงข้ามกับซอลีชิน พลางคิดไปถึงผู้ชายอีกคน....ป่านนี้เขาจะคิดถึงอาหารที่เธอทำบ้างไหมนะ...ลีแจวอน
-
ซอลีชินคุณมีราครับ...
-
คังมีราคะ...?
-
ซอลีชินคิดอะไรอยู่หรอครับ
-
คังมีราอ่อ...
-
คังมีราเปล่าค่ะ
-
คังมีราอ้อ....
-
คังมีราคุณลีชินคะ
-
คังมีราหลังจากที่ฉันทำงานบ้านเสร็จแล้ว
-
คังมีราฉันขอออกไปตลาดใกล้ๆบ้านคุณนะคะ
-
คังมีราฉันต้องไปหาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ด้วยค่ะ
-
ซอลีชินวันนี้ผมน่าจะกลับเร็ว
-
ซอลีชินคุณรอไปพร้อมผมได้ไหมครับ
-
คังมีราคะ....?
-
คังมีราคุณถามฉันหรอคะ
-
ซอลีชินครับ
-
คังมีราอ๋อ
-
คังมีราได้ค่ะ
-
ซอลีชินงั้นตกลงตามนี้นะครับ
-
ซอลีชินผมจะรีบกลับมาครับ
-
ซอลีชินพูดออกมายิ้มๆก่อนจะรีบหันไปจัดการกับอาหารตรงหน้า
-
~~~~~~~~~~
-
เวลา 14.10 น.
-
เสียงรถยนต์แล่นมาจอดยังประตูรั้วหน้าบ้านหลังใหญ่ คังมีราในชุดเดียวกับเมื่อวานนี้เดินออกมาจากบ้านก่อนจะหันไปล็อคกุญแจให้เรียบร้อย
-
ซอลีชินรอผมนานไหมครับ
-
คังมีราอ๋อ....
-
คังมีราไม่ค่ะ
-
คังมีราตอบแล้วเดินไปนั่งในรถของเขา ก่อนที่เขาจะขับออกไปยังจุดหมาย
-
ที่ตลาด
-
ซอลีชินคุณจะซื้อชุดจากที่นี่หรอครับ
-
คังมีราค่ะ
-
คังมีราชุดที่นี่ราคาไม่แพง
-
คังมีราแล้วฉันก็...
-
คังมีรามีเงินไม่มากพอจะซื้อชุดในห้างฯด้วยค่ะ
-
หญิงสาวพูดพลางส่งยิ้มให้ชายร่างสูงข้างๆ ก่อนเธอจะออกจากบ้านของลีแจวอน เธอมีเงินติดตัวที่เขาเคยยื่นให้เธอมาแค่นิดหน่อย และเธอไม่รู้ว่าจะอยู่ในโลกนี้นานแค่ไหน...ดังนั้นการประหยัดถือว่าเป็นความคิดที่ดีที่สุด
-
ซอลีชินความจริง...
-
ซอลีชินผมซื้อให้คุณได้นะครับ
-
คังมีราขอบคุณนะคะ
-
คังมีราแต่ว่า...
-
คังมีราฉันไม่อยากรบกวนคุณค่ะ
-
คังมีราแค่ให้ฉันอยู่ด้วยและรับฉันทำงานด้วยก็พอแล้วค่ะ
-
คังมีราแค่นี้ฉันก็ไม่รู้ว่าจะตอบแทนบุญคุณคุณยังไงแล้วค่ะ
-
ซอลีชินผมเต็มใจครับ
-
....😊สมกับเป็นพระเอกของเรื่องจริงๆๆ แต่ฉันนี่สิกลับมาเปลี่ยนชะตาคู่ครองของคุณซะงั้น เฮ้อ😊....
-
คังมีรางั้น....
-
คังมีราไว้คราหน้าแล้วกันนะคะ
-
คังมีราพูดยิ้มๆพลางยื่นเสื้อผ้าจำนวนหนึ่งให้กับเจ้าร้านก่อนจะยื่นเงินให้
-
คังมีราเอาทั้งหมดนี่เลยค่ะ
-
คังมีรานี่ค่ะเงิน
-
หลังจากที่หญิงสาวซื้อของใช้ส่วนตัวเสร็จแล้ว ซอลีชินก็พาเธอไปยังซุปเปอร์มาร์เกตเพื่อซื้อวัตถุดิบสำหรับอาหารในแต่ละมื้อ
-
หลายครั้งที่ซอลีชินมองไปยังใบหน้านวลที่กำลังเลือกซื้อของอยากพิถีพิถัน จนตนเองแอบยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
-
~~~~~~~~~~
-
เมื่อกลับถึงบ้าน
-
คังมีราวันนี้ขอบคุณมากนะคะคุณลีชิน
-
ซอลีชินด้วยความยินดีครับ
-
คังมีราคุณหิวแล้วใช่ไหมคะ
-
คังมีราฉันจะรีบทำอาหารเย็นนะคะ
-
คังมีราคุณไปอาบน้ำรอได้เลยค่ะ
-
คังมีราพูดยิ้มๆก่อนจะหันไปดูวัตถุดิบที่เพิ่งซื้อมาใหม่
-
ซอลีชินครับผม
-
~~~~~~~~~~
-
หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารมื้อเย็นจบลง
-
ซอลีชินคุณมีราครับ...
-
คังมีราคะ....?
-
ซอลีชินถ้าล้างจานเสร็จแล้ว....
-
ซอลีชินมาหาผมด้วยนะครับ
-
คังมีราอ๋อ....
-
คังมีราค่ะ
-
คังมีราตอบรับ...ไม่นานเธอก็เดินมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ลนโซฟาพร้อมกับอุปกรณ์ล้างแผลจำนวนหนึ่ง
-
คังมีราอ่อ...
-
ซอลีชินนั่งสิครับ
-
คังมีราคุณจะทำอะไรหรอคะ
-
ซอลีชินล้างแผลให้คุณไงครับ
-
เขาตอบยิ้มๆ
-
คังมีราอ่อ....
-
คังมีราให้ฉันทำเองดีกว่าค่ะ
-
ซอลีชินคุณทำเองคงไม่ถนัด
-
ซอลีชินเพราะแผลนั่น...
-
ซอลีชินอยู่บนหน้าผากของคุณ
-
ซอลีชินมาเถอะครับ
-
ซอลีชินตอนนี้..
-
ซอลีชินคุณคือคนของผม
-
ซอลีชินผมจะดูแลคุณเองครับ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()