คังมีรามองไปยังบ้านหลังใหญ่

เขาพูดยิ้มๆคังมีราพยักหน้ารับ

คังมีราจำใจต้องเดินเข้าบ้านตามเขาไป

~~~~~~~~~~

30นาทีผ่านไป

คังมีรามองจานสปาเกตตี้ที่ชายหนุ่มวางลงบนโต๊ะอาหารก่อนจะนั่งตรงข้ามกับเธอแล้วส่งยิ้มหวานให้

.....😯ว๊าว พระเอกในนิยายของฉัน โรแมนติกตามท้องเรื่องจริงๆ😯.....

คำตอบของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มตรงข้ามหัวเราะออกมาทันที

.....😳อ๊ายยยยย เค้าชมฉันน่ารัก😳.....

~~~~~~~~~~

หลังจากจบมื้ออาหารเย็นแล้ว

ซอลีชินยิ้มออกมากกับความคิดของเธอ....

ซองลีชินในชุดเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวเดินมานั่งที่โซฟาพลางมองดูคังมีราล้างจานด้วยรอยยิ้ม

ชายหนุ่มพูดพลางใช้มือตีไปที่เบาะโซฟาข้างๆเขา

ซอลีชินรอคำตอบจากหญิงสาวตรงหน้าอย่างมีความหวัง

....😍อ๊ายยยยย ทำไมเขาถึงได้ยิ้มหวานขนาดนี้นะ😍....

....😉เอาไงดีคังมีรา โปรโมชั่นขนาดนี้ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะ อีกอย่าง...จะได้หานางเอกใหม่ให้ซอลีชินด้วย เรื่องก็จะได้จบแบบแฮปปี้ เอ็นดิ้งงงงง😉....

ซอลีชินพาหญิงสาวเดินมายังห้องนอนที่อยู่ชั้นบนของตัวบ้าน

ไม่นาน ซอลีชินก็เดินหยิบเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าอ่อนของเขาให้กับหญิงสาวตรงหน้า

ชายหนุ่มตอบรับก่อนที่จะเดินออกจากห้องของเธอแล้วเดินไปยังห้องของตนเองทันที

~~~~~~~~~~

เช้าวันต่อมา

ซอลีชินเดินออกมายังห้องครัวตามกลิ่นของอาหาร ปกติเขาไม่เคยกินอาหารเช้าที่บ้านเลยตั้งแต่ที่แม่ของเขาย้ายไปต่างประเทศ แค่บางครั้งเท่านั้นที่เขาคิดจะทำอาหารกินเอง เช่นมื้อเย็นเมื่อวานนี้

ซอลีชินมองคังมีราที่บัดนี้ได้สวมเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าตัวเดียวของเขา ผมยาวถูกปล่อยให้เป็นอิสระ กำลังยืนหันหลังเพื่อทำอาหารเช้าก่อนจะหันมายิ้มให้เขา

เสียงของเธอเรียกสติของเขาใหเกลับมาอีกครั้ง....ยิ่งดู...ทำไมเธอยิ่งน่ารักจังนะ