ภายในป่า....

รองประธานปาร์คยังคงให้ลูกน้องออกตามหาลีแจวอนกันอย่างไม่ลดละ

กรี๊งงงงงงงง

สิ้นเสียงหัวหน้าอย่างรองประธานปาร์คจบลง ชายชุดดำทั้งหมดก็รีบหันหลังออกจากป่าตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันที

รองประธานปาร์คกัดฟันในขณะที่นั่งรถออกจากที่เกิดเหตุนั้น พลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต

ในวันที่พ่อและแม่ของลีแจวอนต้องออกไปดูงานที่ปูซาน เขาแอบตัดสายเบรค แล้วทำให้ทุกอย่างดูเป็นอุบัติเหตุทั้งหมด

เขาคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด ลีแจวอนกลับได้ทุกอย่างเพียงคนเดียวแบบไม่ต้องออกแรงอะไรเลย ส่วนเขาเป็นได้แค่รองประธานเท่านั้น

~~~~~~~~~~

ภายในที่หลบซ่อนตัวของลีแจวอนและคังมีรา

คังมีราพูดขึ้นก่อนที่จะเงยหน้าออกจากอกของเขาแล้วมองดูหน้าของชายหนุ่ม อย่างอดห่วงไม่ได้

คำถามของเธอไร้คำตอบจากฝ่ายตรงข้าม

หญิงสาวเรี่มน้ำตาไหลกับภาพของชายหนุ่มตรงหน้า ใบหน้าของเขาตอนนี้บวมไปด้วยรอยแผลต่าง ๆ

ลีแจวอนไอออกมาเป็นเลือดอีกครั้งก่อนจะหมดสติไปด้วยความอ่อนแรง

ตึดดดดดดดด

เสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวสั่นไหวไปทั่วกระเป๋าของเธอ...

15 นาทีผ่านไป

เสียงตะโกนเรียกชื่อของหญิงสาวดังก้องป่า .... คังมีราวิ่งไปตามเสียงนั้นทันที

พัคจองยูมองหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาหาเขาด้วยสภาพมอมแมมแต่ยังคงความสวยอยู่เช่นเดิม

พัคจองยูพร้อมกับตำรวจสากลอีก3นายเดินตามคังมีรา ไม่นานก็พบลีแจวอนนอนหมดสติพิงหลังต้นไม้ก่อนที่ตำรวจจะโทรเรียกรถฉุกเฉินแล้วไปยังโรงพยาบาลทันที

~~~~~~~~~~

ที่โรงพยาบาล...

วูบนึงที่เค้ามองเห็นน้ำตาของหญิงสาวตรงหน้าแล้วใจของเขาถึงกับตกลงไปยังพื้นทันที

~~~~~~~~~~

ลีแจวอนค่อยลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขานอนอยู่บนเตียงอย่างไม่ได้สติเช่นนี้

ลีแจวอนมองไปยังต้นเสียงก็พบหญิงสาวที่เขารู้สึกห่วงมากที่สุด...คังมีรานั่นเอง เธอนั่งอยู่ข้างๆเตียงของเขาพลางส่งยิ้มหวานให้เขาทันที

ลีแจวอนค่อยๆยกมือของตัวเองขึ้นเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวตรงหน้าช้าๆ

ลีแจวอนยิ้มออกมาพร้อมกับพยักหน้ารับ ก่อนที่หญิงสาวจะรีบเดินออกจากห้องไป

....แบบนี้เองสินะ ที่เรียกว่าความรัก....

ลีแจวอนพูดพลางยิ้มให้หญิงสาวที่ยืนด้านหลังหมอคัง

~~~~~~~~~~

ในเวลาอาหารมื้อเย็น

คังมีราพูดพลางจัดอาหารลงโต๊ะทันที

หญิงสาวถอนหายใจอย่างอ่อนใจในท่าทีของคนไข้ ก่อนจะตักซุปที่โรงพยาบาลจัดให้สำหรับผู้ป่วยก่อนเป่าไล่ความร้อนออก

ลีแจวอนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะอ้าปากรับอาหารที่คังมีราป้อนให้ ก่อนที่หญิงสาววางจานอาหารแล้วลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตู

ก๊อกๆๆๆๆๆ

.....ใครวะ เข้ามาในเวลานี้ ถ้าเป็นไอ้หมอคัง จะเตะให้เกลิ้งเลย....