ไปเล่นน้ำกันเถอะ
-
ลีแจวอนเธออยากเล่นน้ำไหม
-
คังมีราอยากๆๆๆ
-
ลีแจวอนงั้นไปเปลี่ยนชุดสิ
-
ลีแจวอนเล่นน้ำสักพักแล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน
-
คังมีราโอเค.....
-
คังมีราตอบรับก่อนจะวิ่งไปที่ห้องสำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้าที่อยู่แถวชายหาด
-
5 นาทีต่อมา
-
คังมีราเดินมาหาชายหนุ่มที่ยืนรออยู่ที่เดิม....ตอนนี้เขาสวมเสื้อว่ายน้ำสีขาวแขนสีกรมเข้ากันกับกางเกงขาสั้นสีกรมดูหล่อไปอีกแบบ
-
คังมีรานี่....คุณ
-
คังมีรามาถ่ายรูปตรงนี้กันก่อนสิ
-
คังมีราพูดพลางจูงมือลีแจวอนมายังสถานที่ถ่ายรูป
-
ทั้งคู่ถ่ายรูปด้วยกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าไป
-
คังมีราไปเล่นน้ำกันเถอะ
-
ลีแจวอนอืม...
-
ลีแจวอนเธอเอาโทรศัพท์มา...
-
ลีแจวอนฉันจะเอาไปเก็บไว้ในรถก่อน
-
คังมีราอ๋อ....
-
คังมีราส่งโทรศัพท์ให้เขาก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปยังรถของตนเองที่อยู่ไม่ไกล
-
ลีแจวอนไปกันเถอะ
-
คังมีราไม่ต้องจับมือฉันก็ได้...
-
คังมีราฉันไม่กลัวจมหรอก
-
คังมีราฉันน่ะว่ายน้ำเก่งนะ
-
ลีแจวอนฉันไม่ได้กลัวเธอจมน้ำ
-
ลีแจวอนแต่ว่า.....
-
คังมีราว๊ายยยยยย
-
หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นแล้วพาวิ่งไปยังทะเล
-
คังมีรานี่.....จะทำอะไรน่ะ
-
คังมีราปล่อยนะ...
-
ลีแจวอนได้...
-
สิ้นเสียงของลีแจวอน เขาก็ปล่อยเธอลงน้ำทันที
-
คังมีราว๊ายยยยยย
-
ตูมมมมมมมม
-
คังมีราแค่กๆๆๆ
-
คังมีราคุณบ้าหรือไงอ่ะ....
-
ลีแจวอนก็เธอบอกให้ฉันปล่อยนี่
-
คังมีราจะเล่นอย่างนี้ใช่ไหม....
-
คังมีรามานี่เลยนะคุณแจวอน
-
ลีแจวอนฮ่าฮ่าฮ่า
-
เป็นครั้งแรกที่เขาหัวเราะออกมาแบบนี้...ชายหนุ่มหัวเราะก่อนจะวิ่งหนีอีกฝ่าย จนหญิงสาวสะดุดล้ม
-
คังมีราโอ้ย....
-
ลีแจวอนเป็นอะไรไหม
-
ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องของหญิงสาวก็รีบวิ่งกลับมาดูเธอทันที
-
คังมีรานี่แน่......
-
คังมีราฉันจับคุณได้แล้ว
-
คังมีราสาดน้ำใส่ใบหน้าของชายหนุ่มก่อนจะเกาะแขนเขาแน่น
-
ลีแจวอนนี่เธอหลอกฉันหรอ
-
คังมีราฉันไม่ได้หลอกนะ
-
คังมีราฉันสะดุดล้มจริงๆ
-
คังมีราแต่คุณวิ่งมาหาฉันเอง
-
คังมีราเพราะงั้น..ถือว่าฉันจับคุณได้แล้ว
-
คังมีราฮ่าฮ่าฮ่า...
-
ลีแจวอนเธอนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ
-
ชายหนุ่มประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้น ก่อนจะมองสำรวจบาดแผลตามตัวของหญิงสาว
-
คังมีราก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่เป็นอะไร
-
ลีแจวอนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว
-
คังมีราคุณเป็นห่วงฉันหรอ
-
ลีแจวอน........
-
ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามของเธอ
-
ลีแจวอนไปกันเถอะ
-
ลีแจวอนฉันเริ่มหิวแล้ว
-
คังมีราโอ้ย....
-
หญิงสาวเห็นว่าเขาเปลี่ยนเรื่อง จึงแกล้งเดินสะดุดอีกครั้ง....เป็นอย่างที่คิด....ชายหนุ่มรีบหันกลับมาดูเธอทันที
-
คังมีราคุณเป็นห่วงฉันจริงๆด้วย...
-
คังมีราฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีราอุ๊บ....
-
ริมฝีปากของเธอถูกปิดด้วยริมฝีปากกระจับของเขาทันที....คังมีรารู้สึกเหมือนท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
-
....😱โอ้...แม่เจ้า...นี่เค้า จะ..จะ..จูบฉันหรอ😱....
-
ลีแจวอนอย่าทำให้ฉันเป็นห่วงอีก
-
เค้าพูดหลังจากที่ถอนริมฝีปากออก
-
คังมีราอะ....อืม...
-
ลีแจวอนไปกันเถอะ...
-
เขาพูดพลางพยุงตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นก่อนจะเดินนำออกไป
-
~~~~~~~~~~
-
ในคืนนั้น...
-
คังมีรานอนพลิกไปมาอยู่บนเตียงคนเดียว พลางคิดถึงเรื่องที่เค้าจูบเธอที่ทะเล
-
คังมีราโอ้ยยยยยย
-
คังมีราอยากจะบ้าตาย
-
เธอบ่นกับตัวเองก่อนจะลุกออกจากเตียงแล้วเดินออกจากบ้านตรงไปยังนั่งที่ม้านั่งหลังบ้าน
-
ลีแจวอนทำไมยังไม่นอน
-
คังมีราโถ่เอ้ย...
-
คังมีราทำไมคุณถึงชอบมาเงียบๆนะ
-
ลีแจวอนฉันว่า...
-
ลีแจวอนเธอต่างหากที่ใจลอย
-
คังมีราฉันจะไปนอนล่ะ
-
ลีแจวอนเดี๋ยวสิ...
-
ลีแจวอนอยู่เป็นเพื่อนฉันสักพัก
-
ลีแจวอนได้ไหม.....
-
คังมีราอ๋อ...
-
คังมีราอืม
-
ลีแจวอนบ้านหลังนี้...พ่อเป็นคนสร้างไว้ให้ฉันเอง
-
ลีแจวอนในวันหยุด...
-
ลีแจวอนพ่อและแม่จะพาฉันมาเที่ยวที่นี่บ่อยๆ
-
ลีแจวอนฉันไม่ได้มาที่นี่ตั้งแต่พ่อกับแม่ฉันตาย
-
ชายหนุ่มพูดขึ้นในขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปบนท้องฟ้า
-
ลีแจวอนฉันเฝ้าถามตัวเองตลอด
-
ลีแจวอนทำไมนะ...
-
ลีแจวอนชีวิตของฉันถึงได้เป็นแบบนี้
-
ลีแจวอนพ่อกับแม่ถูกน้าของฉันฆาตรกรรมเอง
-
ลีแจวอนตั้งแต่ที่พ่อและแม่ของฉันตาย
-
ลีแจวอนฉันจำไม่ได้เลยว่า...
-
ลีแจวอนความสุขเป็นแบบไหน
-
......😣ลีแจวอน....ฉันขอโทษ....ฉันผิดเอง ฉันสร้างตัวของคุณขึ้นมาให้มีชีวิตแบบฉัน😣.....
-
คังมีราฉันขอโทษ
-
ลีแจวอนเธอว่าอะไรนะ
-
คังมีราอ่อ....
-
คังมีราฉันหมายถึง
-
คังมีราตอนนี้คุณก็มีฉันไง
-
คังมีราฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง
-
คังมีราจะพาคุณยิ้มและหัวเราะด้วยเลยดีไหม
-
ชายหนุ่มมองหน้าคังมีราก่อนจะเอนตัวลงนอนหนุนตักเธอ
-
คังมีราคุณจะทำอะไรน่ะ
-
ลีแจวอนขอฉันอยู่แบบนี้สักพัก
-
คังมีราอืม
-
นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ชายหนุ่มนองมองฟ้าแล้วใช้ตักเธอแทนหมอน
-
เขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากแม่ของเขา...แต่กับผู้หญิงคนนี้...เริ่มทำให้เขาเปลี่ยนไปทีละน้อย
-
คังมีราเอ๊ะ...นั่นหิ่งห้อยนี่
-
ลีแจวอนไหน....
-
คังมีราตรงนั้นไง
-
คังมีราชี้ไปยังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งที่มีหิ่งห้อยเกาะอยู่ตามใบไม้จำนวนหนึ่ง
-
ลีแจวอนลุกขึ้นจากตักของหญิงสาวก่อนเดินไปจับหิ้งห้อยมาให้เธอ... คังมีราแบมือรับหิ่งห้อยจากชายหนุ่ม พลางยิ้มออกมาอย่างดีใจ
-
คังมีราหิ่งห้อยจริงๆด้วย
-
คังมีราฉันเพิ่งเคยเห็นของจริงก็วันนี้แหละ
-
ลีแจวอน.......
-
ลีแจวอนมองดูใบหน้าของหญิงสาวข้างๆอย่างเผลอไผล...ตอนนี้เขารู้ตัวเองแล้วว่า...หัวใจของเขาได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()