สารภาพรัก?
-
12:57 น.
-
2 ปี ผ่านไป คฤหาสถ์ คาบัคโลเน่ (ที่เก่า แต่เวลาไม่เดิม)
-
รีบอร์น
ผิด!
-
ตู้ม!
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
อั่ก!
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
แค่กๆ รีบอร์น! ชั้นก็ตอบถูกนี่ ก็ข้อนี้มัน-
-
รีบอร์น
โอ๊ะ! โทษที พอดีมือมันลั่นน่ะ อย่าว่าเค้านะตะเอง~ -3-
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
หน้าตาแกนี่มัน!
-
รีบอร์น
เอ้า! ทำอีก 5 หน้า ไม่เสร็จไม่ต้องกินข้าวเที่ยง!
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
เห้ยแล้วแกจะไปไหน!?
-
รีบอร์น
กินข้าวไง เด็กวัยกำลังโตต้องกินข้าวให้ตรงเวลานะ~
-
(ชื่อคุณ)
เดินไปแล้วซะงั้น...
-
(ชื่อคุณ)
ไหวมั้ยคะ พี่ดีโน่?
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
ไม่ไหวก็ต้องไหวแล้วล่ะจังหวะนี่ ย้ากกกก!
-
ดีโน่ตอบคุณแ แล้วตั้งใจทำข้อต่อไป
-
(ชื่อคุณ)
ให้ช่วยหน่อยมั้ยคะ?
-
รีบอร์น
ห้ามช่วยนะ (ชื่อคุณ)
-
รีบอร์นที่เพิ่งเดินไปกินข้าว กลับมาพร้อมกับจานเนื้อเสต็กชั้นดี 2 จาน
-
รีบอร์น
ถ้าเธอช่วย เจ้านั่นก็ไม่มีทางที่จะพัฒนาหรอกนะ เอ้านี่
-
(ชื่อคุณ)
ขอบคุณค่ะ
-
รีบอร์นยื่นจานมาให้คุณหนึ่งใบ
-
(ชื่อคุณ)
แต่ช่วงนี้เขาตอบได้ถูกเกือบทุกข้อเลยนะคะ
-
(ชื่อคุณ)
อย่างเมื่อเดือนก่อน ทำไปทั้งหมด 62,451 ข้อ แล้วก็ถูกตั้ง 59,729 ข้อเลยนะคะ
-
รีบอร์น
อ่า
-
รีบอร์น
เรื่องความรู้น่ะผ่านแล้ว จะเหลือก็เรื่อง...
-
รีบอร์นเหลือบไปมองโรมาริโอ้ที่ยืนอยู่ไม่ไกล
-
รีบอร์น
ความห่วยเวลาที่ลูกน้องไม่อยู่เนี่ยเเหละ
-
โรมาริโอ้ครัช
งั้นคุณรีบอร์นก็ช่วยแก้ให้หน่อยสิครับ
-
(ชื่อคุณ)
เดินมาเร็วจังเลยนะคะ
-
โรมาริโอ้ครัช
ครับ คุณหนู
-
(ชื่อคุณ)
หนูก็บอกไปหลายครั้งเเล้วนะคะ ว่าอย่าเรียกหนูว่าคุณหนูน่ะ =3=//พองแก้ม
-
(ชื่อคุณ)
หนูไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไรสักหน่อย...
-
รีบอร์น
ก็ตอนนี้เธอเป็นเหมือนน้องสาวของดีโน่แล้วนี่ แถมยังเป็นลูกศิษย์ชั้นอีก ยิ่งต้องเคารพไปใหญ่ ง่ำๆ
-
พอรีบอร์นพูดจบ คุณก็หันไปจ้องเขม็งใส่เขาทันที ก่อนจะหันหน้าหนีเหมือนงอน แล้วกินเนื้อตรงหน้าต่อ
-
(ชื่อคุณ)
ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ 🙏🏻
-
รีบอร์น
มารยาทดีกับคนอื่น แล้วกันชั้นล่ะ?
-
(ชื่อคุณ)
ก็เหมือนกันนี่คะ 'จารย์
-
รีบอร์น
เรอะ =_=
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
เสร็จซะที!
-
ในที่สุดดีโน่ก็ทำเสร็จ
-
รีบอร์น
ไหนดูซิ...อืมมม
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
เย้ย กระโดดมาตอนไหน?
-
(ชื่อคุณ)
พี่ดีโน่น่าจะชินได้แล้วนะคะ คิกคิกๆ
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
ฮะฮะ...นั้นสินะ -///-
-
รีบอร์น
ผิด 1 ข้อ! ตายซะ!
-
รีบอร์นหยิบเลออนที่เปลี่ยนร่างเป็นค้อนหนัก 5 ตันมาไล่ตีดีโน่
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
ข้อเดียวต้องถึงขั้นนี่เลย?! แอ่ก
-
(ชื่อคุณ)
เบาออกคะ แค่ 5 ตันเอง
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
อึก...จริงด้วย เบามากเลยละ...นะ
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
แล้วข้าวเที่ยงชั้นล่ะ?
-
ดีโน่ที่เพิ่งจะนึกขึ้นได้รีบหันมาถามคุณ
-
(ชื่อคุณ)
อ๊ะ! เดี๋ยวไปหยิบมาให้นะคะ
-
คุณวิ่งออกมา ปล่อยให้พวกผู้ชายอยู่ด้วยกัน พูดคุยกันตามประสาผู้ชายกันเอง
-
(ชื่อคุณ)
ป้า-
-
ตัวประกอบ 1
นี่จ่ะ(ชื่อคุณ) มาเอาข้าวเที่ยงของดีโน่ใช่มั้ยล่ะจ๊ะ
-
(ชื่อคุณ)
คะ! ล้างจานอยู่หรอคะ
-
ตัวประกอบ 1
จ่ะ จากตอนนี้คาบัคโลเน่ก็มีคนเพิ่มมากขึ้นนี่นา ก็เลยเยอะกว่าเดิม แถมยังต้องใช้เวลามากขึ้นอีก
-
(ชื่อคุณ)
ให้หนูช่วยเถอะนะคะ
-
ตัวประกอบ 1
ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ (ชื่อคุณ)ต้องเอาข้าวไปให้ดีโน่ไม่ใช่หรอ รีบไปเถอะจ่ะ
-
(ชื่อคุณ)
แต่ว่า...
-
(ชื่อคุณ)
งั้นเดี๋ยวหนูมาช่วยล้างให้นะคะ! แปปเดี๋ยวค่ะ เดี๋ยวหนูมานะคะป้าสเตลล่า!
-
คุณถือจานของดีโน่แล้วรีบวิ่งออกมาจากห้องครัว
-
รีบอร์น
(ชื่อคุณ)!
-
(ชื่อคุณ)
พี่ดีโน่!
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
ขอบใจนะ ^-^
-
ดีโน่รับจานอาหารในมือคุณไป และลงมือกินทันที
-
รีบอร์น
ช้านะ สำหรับเธอน่ะ
-
(ชื่อคุณ)
มัวแต่คุยกับป้าสเตลล่านะคะ งั้นขอไปช่วยป้าแกล้างจานก่อนนะคะ
-
คุณทำท่าจะวิ่งกลับไปห้องครัว แต่ถูกรีบอร์นหยุดเอาไว้ก่อน
-
รีบอร์น
ไปหาวองโกเล่รุ่นที่ 9 กัน
-
(ชื่อคุณ)
หา??
-
รีบอร์น
กลับ-ไป-หา-รุ่น-ที่-9
-
(ชื่อคุณ)
...ค่ะ
-
คุณตอบเสร็จก็วิ่งออกมา
-
ตัวประกอบ 1
อ้าว หนู(ชื่อคุณ) ไม่ต้องช่วยหรอกนะ ป้าขอรับไว้เเค่น้ำใจก็พอจ่ะ
-
(ชื่อคุณ)
ป้าสเตลล่า...
-
คุณเงยหน้าขึ้นมองป้าสเตลล่าที่คอยดูแลคุณมาตลอดในช่วงที่คุณอยู่กับคาบัคโลเน่ ก่อนที่จะน้ำตาของคุณจะเอ่อล้นขึ้นมา
-
(ชื่อคุณ)
ป้าคะ...ฮึก
-
ตัวประกอบ 1
ป้ารู้จ่ะ ต้องไปแล้วสินะ...อย่าร้องนะ
-
รีบอร์น
...ไปกันได้รึยัง
-
(ชื่อคุณ)
ค่ะ อาจารย์
-
คุณเดินไปห้องของคุณ โดยที่มีรีบอร์นเดินตามไปด้วย
-
รีบอร์น
รีบๆ เก็บซะสิ
-
รีบอร์น
หรือว่าจะเอาไว้ที่นี่ เผื่อจะได้กลับมาเยี่ยม? แล้วค่อยซื้อชุดใหม่ที่นู่น?
-
(ชื่อคุณ)
งั้นเอาไปแค่บางส่วนก็พอล่ะ
-
คุณสร้างกระเป๋าออกมาจากน้ำแข็ง และเก็บของจำเป็นใส่มัน
-
(ชื่อคุณ)
อ๊ะ!
-
รีบอร์น
อะไร
-
(ชื่อคุณ)
'จารย์ช่วยพาหนูกลับมาที่นี่ซักปีละครั้งเป็นอย่างน้อยได้มั้ยคะ?
-
รีบอร์น
เธอก็บินกลับมากับปีกตัวเองสิ ชั้นอนุญาตอยู่แล้ว
-
(ชื่อคุณ)
ขอบ-
-
รีบอร์น
ถ้าเธอช่วยชั้นน่ะนะ
-
(ชื่อคุณ)
รับทราบค่ะ!
-
(ชื่อคุณ)
ไปกันรึยังคะ ครูรี
-
รีบอร์น
เปลี่ยนวิธีเรียกบ่อยเหลือเกินนะ
-
(ชื่อคุณ)
คิกๆ ไปเถอะค่ะ
-
รีบอร์นกระโดดขึ้นมาบนไหล่คุณ คุณเรียกปีกธาตุเหมันต์ออกมา และบินออกไปจากห้อง
-
(ชื่อคุณ)
ขอไปลาพี่ดีโน่ก่อนได้มั้ยคะ?
-
รีบอร์น
ยังไงเจ้านั่นก็ยังอยู่ที่เดิมที่เราต้องผ่าน ตะโกนบอกเอาละกัน
-
พอคุณอยู่เหนือหัวดีโน่
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
เงาอะไรหว่า..? เห้ย! เดี๋ยว!
-
(ชื่อคุณ)
ไปก่อนนะคะ พี่ดีโน่!
-
รีบอร์น
ไปละ เจ้าห่วย
-
ลากันเสร็จ(?) คุณก็บินออกไปไกลจากคฤหาสถ์
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
อุตส่าห์ว่าจะให้ของที่ระลึกสักหน่อยแท้ๆ
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
-
ดีโน่หยิบสร้อยออกมาจากกระเป๋า แล้วมองไปทางที่คุณและรีบอร์นหายไป
-
ดีน่า คาบัคโลน่า
ไว้ค่อยให้ละกัน...
-
โรมาริโอ้ครัช
ชั้นเพิ่งรู้ว่าเจ้าหนูเป็นโลลิค่อน...(พึมพำ)
-
วันเดียวกัน 21:24 น.
-
ปราสาทวองโกเล่ อิตาลี่
-
รีบอร์น
รุ่นที่ 9
-
รุ่นที่ 9
โอ้! มาแล้วรึรีบอร์น
-
รุ่นที่ 9
แล้วไหนล่ะ หลานชั้น?
-
รีบอร์น
ชั้นให้ไปรออยู่ที่ห้อง
-
รุ่นที่ 9
โถ่~ อุตส่าห์อยากเจอเด็กคนนั้นแท้ๆ ชั้นอยากมีหลานสาวนะ
-
รีบอร์น
รุ่นที่ 9...
-
รีบอร์นขัดรุ่นที่ 9 ขึ้นตอนที่รุ่นที่ 9 กำลังเพ้อฝันถึงหลานสาวตัวเล็ก
-
รุ่นที่ 9
ชั้นมีภารกิจให้ทำ
-
รุ่นที่ 9
ฝึกเด็กคนนี่ซะ ทำยังไงก็ได้ ชั้นอยากให้เด็กคนนี้เป็นบอสรุ่นต่อไป
-
รุ่นที่ 9
-
รุ่นที่ 9 ยื่นแฟ้มสีน้ำตาลให้รีบอร์นไป เมื่อเปิดออกมาก็พบกับข้อมูลมากมายของเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีผมฟูฟ่องสีขอนไม้
-
รีบอร์น
รับภารกิจเเล้ว
-
รุ่นที่ 9
ไปให้เร็วล่ะ ญี่ปุ่นน่ะ
-
รีบอร์น
หึ คิดว่าชั้นเป็นใครกันล่ะ
-
รีบอร์นเเสยะยิ้มออกมา และเดินออกไป
-
รุ่นที่ 9
...
-
รุ่นที่ 9 หันออกไปนอกหน้าต่าง
-
รุ่นที่ 9
อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ...
-
รุ่นที่ 9
แต่อยากเจอ(ชื่อคุณ)ง่าาาา T_T
-
ห้องพักของรีบอร์น
-
รีบอร์น
หือ..?
-
รีบอร์น
ไหนว่าจะทำความสะอาดรออยู่ในห้องไง? เออ แต่ก็ทำเสร็จแล้วนี่หว่า สะอาดเอี่ยมอ่องเชียว -_-
-
รีบอร์น
หืม~...?
-
รีบอร์นเหลือบไปเห็นกระดาษโน๊ตแผ่นนึงวางอยู่บนโต๊ะ
-
'ขอลองไปบาร์ค่ะ! อยากลองดื่มดูสักครั้ง เด่วกลับมาค่ะครูรี 🙏🏻❤️'
-
รีบอร์น
...ทำไมต้องมีหัวใจด้วยฟะ
-
รีบอร์น
บาร์หรอ..
-
รีบอร์น
เห้ย! ไปบาร์งั้นหรอ!?
-
รีบอร์นนึกขึ้นได้ ว่าคุณเพิ่งจะ 12 ขวบ!
-
รีบอร์น
ยังเด็กนี่ สร้างปัญหาได้เรื่อยๆ จริงๆ!
-
บาร์
-
(ชื่อคุณ)
ฮัดชิ้ว!
-
(ชื่อคุณ)
ครูรีนินทาชัวร์เลยง่ะ-_-
-
(ชื่อคุณ)
ทำไมบาร์ต้องมีกฏว่าห้ามเด็กเข้าด้วยนะ!? แต่ไม่เป็นไร เพราะเราใช้ธาตุสายหมอกไปหลอกเรื่องส่วนสูงได้!
-
คุณในตอนนี้เพิ่มความสูงจาก 137cm เป็น 174cm เปลี่ยนโครงหน้าให้ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกด้วย แถมยังเปลี่ยนสัดส่วนร่างกายอีกต่างหาก เรียกได้ว่าตอนนี้คุณเหมือนนางแบบสาวสวยหุ่นดีเลยก็ว่าได้!
-
(ชื่อคุณ)
บาร์เทนเดอร์! ขอ yin หน่อยคะ!
-
ตัวประกอบ 1
ได้เลยเเม่เสือสาว
-
(ชื่อคุณ)
(เสือสาว?)
-
(ชื่อคุณ)
(อ่อ ชุดที่ชั้นใช้หลอกเป็นลายเสือเกาะอกกับกางเกงหนังขาสั้นสีดำนี่หน่า)
-
แอ๊ด...
-
รีบอร์น
...
-
รีบอร์น
ยัยเด็กบ้า ไปอยู่ไหน..
-
ตึก ตึก ตึก ตึก
-
(ชื่อคุณ)
อึ๋ย~...
-
รีบอร์นเดินเข้ามาในบาร์เดียวกับที่คุณอยู่ ทุกคนในร้านหันไปมองผู้มาใหม่ทันที รีบอร์นไม่สนใจแต่หันไปมองรอบๆ ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆ คุณ
-
ตัวประกอบ 3
คลายเครียดก่อนงานเรอะ
-
ตัวประกอบ 1
เห้ย รีบอร์น! มีงานใหม่อีกแล้วเรอะ?
-
ตัวประกอบ 2
คราวนี้ที่ไหนล่ะ โรมเรอะ หรือเวเนเซีย?
-
รีบอร์น
ไปจาโปเน่
-
(ชื่อคุณ)
ญี่ปุ่นหรอ!?
-
คุณเผลอลุกขึ้นถามรีบอร์นด้วยความตกใจ คนที่มองรีบอร์นอยู่เปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นคุณทันที
-
(ชื่อคุณ)
อุ้ย~~
-
(ชื่อคุณ)
แหม~ขอโทษน้าาา เผลอตื่นเต้นมากไปหน่อยน่ะ ก็ญี่ปุ่นน่ะสวยมากเลยนี่~
-
(ชื่อคุณ)
(แย่ละสิ ครูจะรู้ตัวมั้ยเนี่ย?)
-
(ชื่อคุณ)
...อึก
-
คุณพยายามทำเป็นแก้ตัวแล้วหยิบแก้วของตัวเองขึ้นมาดื่ม และกลืนมันลงคออย่างยากลำบากเพราะถูกจ้องจากทุกทิศ
-
(ชื่อคุณ)
(ไม่ขมหรอก...แต่อย่าจ้องแบบนั้นได้มั้ยเนี่ยยย มันกลืนไม่ลงนะเว้ยเห้ย!)
-
รีบอร์น
(กระซิบ) ชั้นรู้นะว่าเป็นเธอ (ชื่อคุณ)
-
รีบอร์น
กลับเดี๋ยวนี้ยัยตัวดี!
-
จู่ๆ รีบอร์นก็ตะโกนใส่คุณ
-
(ชื่อคุณ)
เอ๋? อะไรคะ?
-
เขากระชากแขนคุณ ให้คุณลุกขึ้นจากเก้าอี้ และลากคุณออกมา
-
ตัวประกอบ 1
เมียมันหรอ?
-
ตัวประกอบ 2
ไม่รู้
-
ตัวประกอบ 1
สงสัยเมียหนีจากบ้านมาเที่ยวว่ะ 5555
-
(ชื่อคุณ)
พูด-
-
ปัง!
-
รีบอร์น
ชั้นยังไม่มี
-
รีบอร์นหันไปยิงใส่พวกที่นินทา ลูกกระสุนเฉียดหน้ามันไปนิดเดียวก่อนจะเดินออกมาจากบาร์
-
(ชื่อคุณ)
เดี๋ยวสิคะ! ครูรี!
-
รีบอร์น
เงียบ! เเล้วไอ้สภาพนี้มันอะไร?
-
(ชื่อคุณ)
ก็ถ้าหนูไม่ทำแบบนี้ ก็เข้าไม่ได้น่ะสิ!
-
รีบอร์น
แล้วทำไมไม่รอให้บรรลุนิติภาวะก่อนเล่า
-
(ชื่อคุณ)
อาจารย์ก็รู้...ว่าหนูอยากตาย
-
รีบอร์น
รู้ แต่ตอนนี้ถอนภาพลวงตาได้แล้ว
-
(ชื่อคุณ)
ฮึ!
-
คุณทำเสียงฮึดฮัด ก่อนที่จะหยุดสร้างภาพลวงตา
-
รีบอร์น
แล้วเป็นไง ลองดื่มแล้วไม่เมาหรอ
-
(ชื่อคุณ)
ไม่อ่ะ ออกหวานด้วยซ้ำ
-
(ชื่อคุณ)
ทำไมคนที่เพิ่งกินเขาถึงมองว่าขมกันนะ ไม่เห็นเข้าใจเลย
-
รีบอร์น
เธอคอแข็งละมั้ง
-
(ชื่อคุณ)
...
-
รีบอร์น
...
-
(ชื่อคุณ)
ว่าแต่จริงหรอคะ ที่จะไปญี่ปุ่นน่ะ?
-
รีบอร์น
โกหก
-
(ชื่อคุณ)
...=_=
-
รีบอร์น
ล้อเล่น ชั้นพูดจริง เราจะไปญี่ปุ่นกัน
-
(ชื่อคุณ)
ทำอะไรคะ
-
รีบอร์น
ฝึกว่าที่วองโกเล่รุ่นที่ 10
-
(ชื่อคุณ)
งั้นไปกันเลยมั้ยคะ
-
(ชื่อคุณ)
เเล้วค่อยไปพักที่นู่นที่เดียว
-
รีบอร์น
ก็ดีแฮะ
-
รีบอร์น
ไปเอาของกันก่อน
-
(ชื่อคุณ)
ค่ะ
-
คุณกับรีบอร์นเดินกลับด้วยกัน
-
(ชื่อคุณ)
ครูรีคะ เรานั่งเครื่องบินบ้างได้มั้ยอ่ะ
-
รีบอร์น
ไม่
-
(ชื่อคุณ)
ง่ะ
-
(ชื่อคุณ)
เมื่อยปีกนะ...
-
รีบอร์น
...ไม่อ่ะ บินไปเนี่ยแหละ เร็วดี 😆
-
(ชื่อคุณ)
งือ...
-
รีบอร์น
ถ้าเธอยอมบินไปชั้นจะให้กินขนมเท่าที่ต้องการเป็นเวลา 1 อาทิตย์
-
(ชื่อคุณ)
โอเคค่ะ *-*
-
รีบอร์น
(ง่ายจริง ใครเอาขนมมาล่อก็ไปซะละ)
-
(ชื่อคุณ)
ไปกันเลยค่าาาาา
-
คุณกางปีกออก บินไปที่ห้องก่อนจะรีบหยิบของของคุณและรีบอร์นมา ก่อนจะกลับมารับรีบอร์นที่เดิมแล้วตรงดิ่งไปญี่ปุ่นทันทีด้วยความเร็วสูง
-
รีบอร์น
=_=;
-
รีบอร์น
You are too obsessed with desserts...
-
(ชื่อคุณ)
ห๊ะ
-
รีบอร์น
ชั้นว่าเธอเสพติดขนมหวานมากเกินไป..
-
(ชื่อคุณ)
ป่าวซักหน่อยค่ะ
-
(ชื่อคุณ)
เขาเรียกว่า...
-
รีบอร์น
อะไร?
-
(ชื่อคุณ)
ไม่รู้...
-
รีบอร์น
ยัยบ็อง
-
รีบอร์น
ถ้าไม่ติดว่าเธออุ้มชั้นแล้วบินอยู่นะ จะเขกหัวให้สลบเลย!
-
(ชื่อคุณ)
แบร่ ไม่กล้าอ่ะดิ๊ 5555
-
รีบอร์น
รอให้ถึงก่อนเถอะ แล้วชั้นจะทุบให้หัวโน -_-
-
วันต่อมา
-
03:46 น.
-
นามิโมริ, ญี่ปุ่น
-
(ชื่อคุณ)
ฮ้าาาาา~~ ถึงแล้ววว
-
รีบอร์น
...
-
รีบอร์นไม่ตอบอะไรคุณแต่หันมามองด้วยสายตาแปลกๆ
-
(ชื่อคุณ)
เอ่อ...?
-
(ชื่อคุณ)
ว้าย! โอ้ย! อ๊ะ! เจ็บๆๆๆๆ เขกหัวทำไมคะเนี่ย
-
รีบอร์น
ก็บอกแล้วไงว่าถึงเเล้วจะทุบหัวให้โน
-
(ชื่อคุณ)
เจ็บง่าาา T_T
-
(ชื่อคุณ)
อาจารย์รีบอร์นโหดร้ายยย
-
รีบอร์น
โอ๊ะ! แต่เธอบอกว่าอยากตายนี่น่ะ งั้นเขกให้ตายไปเลยละกัน!
-
รีบอร์นเปลี่ยนเลออนเป็นค้อนยักษ์หนัก 50 ตัน แล้วทำท่าจะฟาดใส่คุณ
-
(ชื่อคุณ)
เดี๋ยวๆๆๆ อาจารย์จะโดนข้อหาฆ่าคนตายนะคะ ถ้าฆ่าชั้นที่นี่น่ะ
-
รีบอร์น
กลัวละสิไม่ว่า
-
(ชื่อคุณ)
ป่าวซักหน่อยค่ะ งั้นก็เชิญคะ...
-
คุณกางแขนขึ้นแล้วหลับตาปี๋ แถมยังตัวสั่นกลัว จนรีบอร์นเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ แต่แน่นอนว่าคุณไม่เห็น ก่อนที่จะฟาดค้อนลงมา
-
(ชื่อคุณ)
>_<
-
(ชื่อคุณ)
เอ๋?
-
(ชื่อคุณ)
>_0
-
คุณไม่รู้สึกเจ็บด้วยซ้ำ เพราะรีบอร์นเเค่เอาค้อนนั้นมาเเตะหัวคุณเบาๆ เท่านั้น
-
รีบอร์น
ยัยบ็อง ถ้าเธอยังไม่อยากตายก็ยังไม่ต้องตายนะ
-
(ชื่อคุณ)
ครูรี...
-
รีบอร์นเปลี่ยนเลออกกลับเป็นกิ้งก่าเหมือนเดิมเเล้วเดินนำคุณไป ซึ่งคุณก็เดินตามมาอย่างง่ายดาย ถึงมือจะกุมหัวอยู่ก็เถอะ
-
(ชื่อคุณ)
ถึงคำเมื่อกี้จะซึ้งก็เถอะนะ...
-
(ชื่อคุณ)
แต่ก็ยังเจ็บอยู่ดีง่าาา T^T
-
รีบอร์น
อย่าสำออยน่า
-
รีบอร์น
จริงๆ เธอไม่เจ็บไม่ใช่รึไง เลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้ว
-
(ชื่อคุณ)
เเต่'จารย์เพิ่งจะบอกว่าหนูยังเด็กไม่ใช่รึไง
-
รีบอร์น
เฮ้อ...
-
อีกด้านหนึ่ง
-
ตัวประกอบ 1
สีนะ! บอลไปทางนั้นแล้ว!
-
ทูน่าน้อย_27
โอ้ย!
-
ตัวประกอบ 1
เอาอีกแล้วเรอะ เล่นดีๆ หน่อยสิเฟ้ยสึนะ!
-
ตัวประกอบ 2
ที่เราแพ้ก็เพราะแกนะเฟ้ย!
-
ทูน่าน้อย_27
ข-ขอโทษ
-
ตัวประกอบ 1
ถ้างั้นก็ทำความสะอาดแทนเราซะ
-
ตัวประกอบ 1
หลังเลิกเรียนพวกเราจะได้เที่ยวให้เต็มคราบหน่อย
-
ทูน่าน้อย_27
หา?!
-
ตัวประกอบ 1
ฝากด้วยละ
-
ตัวประกอบ 1
สู้ตายนะเจ้าห่วยสึนะ
-
ทูน่าน้อย_27
เดี๋ยวสิ-!
-
ตัวประกอบ 1
ผลสอบมันเป็นไง?
-
ตัวประกอบ 2
เรียนมาไม่เคยได้คะแนนเกินครึ่ง
-
ตัวประกอบ 1
กีฬามันเป็นไง?
-
ตัวประกอบ 3
เข้าทีมไหนทีมนั้นแพ้!
-
ตัวประกอบ 2
555555
-
ทุกคนเดินออกไป ทิ้งไว้เพียงสึนะคนเดียวที่ต้องทำเวรเเทนพวกเขา
-
สึนะ ที่กำลังทำเวรอยู่ได้ยินแล้วพูดประชดพวกที่นินทาเขาคนเดียว
-
ทูน่าน้อย_27
เออๆ
-
ทูน่าน้อย_27
ชั้นมันโง่ แถมเล่นกีฬาไม่ได้เรื่องอยู่แล้วนี่!
-
ทูน่าน้อย_27
(แต่คนอย่างชั้นยังยอมมาโรงเรียน...ก็เพื่อเห็นซาซางาวะ เคียวโกะ!)
-
ทูน่าน้อย_27
-
ทูน่าน้อย_27
(รอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของเธอมันช่างสดใสเหลือเกิน)
-
โมจิโมจ
รอนานไหมเคียวโกะ?
-
เคียวโกะ_95
รุ่นพี่โมจิดะ?
-
ดอกไม้สุดสวย
งั้นชั้นไปละนะ ไม่อยากเป็นกขค.น่ะ
-
รุ่นพี่โมจิดะเดินมาหาเคียวโกะ แล้วฮานะ เพื่อนของเคียวโกะก็ลุกออกไป
-
เคียวโกะ_95
แหม ฮานะนี่ละก็
-
ทูน่าน้อย_27
กึ๋ย ที่ว่าเป็นแฟนกับรุ่นพี่โมจิดะนี่เรื่องจริงหรอเนี่ย?
-
ทูน่าน้อย_27
งั้นเราจะอยู่โรงเรียนไปทำไมกันล่ะ กลับดีฝ่า
-
แล้วสึนะก็วิ่งกลับบ้านไปทันที เท่ากับว่า เขาโดดเรียน
-
วันต่อมา
-
ซาวาดะ 7
ซือคุง~
-
ซาวาดะ 7
วันนี้โรงเรียนเขาโทรมาหาแม่นะ โดดเรียนมาอีกแล้วละสิท่า
-
นานะเดินเข้ามาในห้องของสึนะ
-
ซาวาดะ 7
นี่ลูกกะจะเอายังไงกับอนาคตกันเนี่ย? แม่ไม่คิดจะบังคับให้ลูกเรียนหรอกนะ แต่อยากให้ลูกใช้ชีวิตแบบที่ว่า ไม่เสียใจที่ทำลงไปน่ะ
-
ทูน่าน้อย_27
แม่ อย่าเข้ามาเองสิ!
-
ทูน่าน้อย_27
แม่อย่าไปพูดแบบนี้กับคนอื่นนะ อายชาวบ้านเขา
-
ซาวาดะ 7
ต๊าย! ซือคุง วันนี้จะมีครูพิเศษมาหานะจ๊ะ
-
ทูน่าน้อย_27
หา-!
-
ซาวาดะ 7
พอดีมีจดหมายส่งมาน่ะ
-
ซาวาดะ 7
"เราจะเสี้ยมสอนลูกสุดที่รักของท่านให้เติบใหญ่ขึ้นเป็นผู้นำของศัตวรรษใหม่ ไม่จำกัดชั้นปีหรือสายวิชา ลงชื่อ รีบอร์น"
-
ซาวาดะ 7
วิเศษใช่มั้ยละจ๊ะ? โฆษณาของเขาโดนใจแม่จัง
-
นานะอ่านจดหมายให้สึนะฟัง
-
ซาวาดะ 7
แม่ว่าต้องมีประสบการณ์โชคโชนแน่ๆ เลย! แม่อยากให้เขาดูแลลูกนะ
-
ทูน่าน้อย_27
แม่ก็อย่ามโนไปเองสิ ไม่เห็นจำเป็นเลย! พยายามไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นนี่!
-
สึนะพูดออกมาด้วยเหมือนตัดพ้อ
-
รีบอร์น
ดีจ้า-!
-
เสียงของเด็กดังขึ้นใกล้ๆ กับสึนะ
-
รีบอร์น
มาเร็วกว่าเวลานัดไปตั้ง 3 ชั่วโมง แต่จะเริ่มกันเลยดีมั้ย
-
ซาวาดะ 7
นี่หนู เป็นใครจ๊ะเนี่ย?
-
รีบอร์น
อื๋อ? ผมครูสอนพิเศษไง รีบอร์น
-
ซาวาดะ 7
ตายแล้ว!
-
ทูน่าน้อย_27
55555 ขอโทษนะ แต่นายคงไม่ต้องสอนอะไรชั้นหรอก
-
ทูน่าน้อย_27
แอ๊ค!
-
รีบอร์นทำการเตะเข้าใส่ท้องของสึนะอย่างจัง
-
รีบอร์น
ห้องนี้ใช้ได้สินะ งั้นมาเริ่มกันเลย!
-
ทูน่าน้อย_27
อะไรกันนักหนาเนี่ย เห้ยตื่นนะ! ตื่นสิ ถึงเป็นเด็กชั้นก็ไม่เว้นหรอกนะ!
-
ปั่ก!
-
รีบอร์นจับสึนะทุ่มลงพื้น
-
ทูน่าน้อย_27
เด็กบ้าอะไรฟะเนี่ย?
-
รีบอร์น
ชั้นไม่มีช่องโหว่หรอกนะ จะบอกให้
-
รีบอร์น
อาชีพหลักเป็นนักฆ่าซะอย่าง
-
รีบอร์น
งานที่แท้จริงของชั้นก็คือ การทำให้นายเป็นบอสมาเฟียที่ยิ่งใหญ่!
-
ทูน่าน้อย_27
หา-? มาเฟีย?
-
รีบอร์น
ชั้นถูกคนคนนึงมอบงานนี้มาให้อบรมนาย
-
รีบอร์น
ส่วนวิธีการก็ตามศรัทธา-
-
ทูน่าน้อย_27
ฮัลโหล? สติท่านยังอยู่ป่าวก๊ะ?
-
ทูน่าน้อย_27
เฮ้ย!
-
รีบอร์นเล็งปืนมาทางสึนะ
-
รีบอร์น
เอาไปกินซักนัดก่อนเลยม่ะ?
-
รีบอร์นเก็บปืน
-
รีบอร์น
แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา
-
รีบอร์น
จ๊อก~~โครก
-
รีบอร์น
ลาล่ะ!
-
พอเสียงท้องรีบอร์นร้องก็วิ่งออกไปจากห้องทันที
-
ทูน่าน้อย_27
เฮ้อ~ ไปซักที ขอให้ไม่ต้องเจออีกแล้วเถอะ-
-
ทูน่าน้อย_27
แต่คงไม่มาแล้วล่ะ แม่เองก็คงจะเข็ดแล้ว
-
สึนะเปิดประตูเดินลงมาข้างล่าง
-
ซาวาดะ 7
ซือคุง มากินข้าวกันก่อนสิลูก
-
ทูน่าน้อย_27
ไม่ล่ะ ขอเงินไปกินข้างนอกดีกว่าฮะ แล้วก็เรื่องครูสอนพิเศษ-
-
ซาวาดะ 7
ในสัญญาเขาบอกว่าต้องให้รีบอร์นคุงพักอยู่ด้วยจนกว่าผลการเรียนของลูกจะดีขึ้นน่ะ
-
ซาวาดะ 7
อ่อ แล้วก็เด็กผู้หญิงอีกคนด้วยนะ รู้สึกว่าจะชื่อ (ชื่อคุณ)
-
ในห้องครัวที่ควรจะมีแค่นานะ กลับมีรีบอร์นนั่งกินข้าวอยู่ด้วย
-
ทูน่าน้อย_27
พูดเป็นเล่น!
-
สึนะเดินออกไปจากบ้าน โดยที่มีรีบอร์นเดินตามไปด้วย
-
ทูน่าน้อย_27
แล้วนายจะตามมาทำไมเนี่ย! ไม่ไปโรงเรียนอนุบาลหรือไง
-
รีบอร์น
นักฆ่าที่ไหนไปโรงเรียนอนุบาลกันเล่า
-
ทูน่าน้อย_27
เลิกเล่นเป็นนักฆ่าสักทีเถอะน่า
-
ทูน่าน้อย_27
!
-
จู่สึนะก็รีบหลบหลังกำแพง ปล่อยให้รีบอร์นยืนอยู่คนเดียว
-
รีบอร์น
?
-
เคียวโกะ_95
ว้าย น่ารักจัง! นี่หนู ทำไมถึงใส่ชุดสูทล่ะ
-
รีบอร์น
เป็นมาเฟียก็ต้องใส่สูทสิ
-
เคียวโกะ_95
ว้าว! เท่จังเลยเนอะ! สู้เค้านะจ๊ะ บ๊ายบาย
-
เคียวโกะที่เดินผ่านมาดูจะถูกใจรีบอร์น
-
ทูน่าน้อย_27
(อะไรกัน!? เคียวโกะจังดันไปถูกใจไอ้เด็กเปรตนั่นเฉยเลย!)
-
รีบอร์น
มาเฟียเนื้อหอมอยู่แล้น
-
ทูน่าน้อย_27
หา?!
-
รีบอร์น
สึนะชอบนังหนูคนนั้นสินะ
-
ทูน่าน้อย_27
เกี่ยวอะไรกับนายด้วยเล่า
-
รีบอร์น
ชั้นมีวิชาอ่านใจคน
-
ทูน่าน้อย_27
พอได้แล้ว เลิกยุ่งกับชั้นซักที!
-
รีบอร์น
ไม่!
-
รีบอร์นดัดเเขนของสึนะไปด้านหลังจนสึนะต้องร้องโอ้ยออกมา
-
รีบอร์น
สารภาพไปรึยัง
-
ทูน่าน้อย_27
หา จะไปทำได้ยังไงกันเล่า
-
ทูน่าน้อย_27
ซาซางาวะ เคียวโกะน่ะเป็นดาวของโรงเรียน อย่างชั้นน่ะไม่ได้อยู่ในสายตาเธอหรอก
-
ทูน่าน้อย_27
สารภาพรักไปก็เท่านั้น
-
รีบอร์น
ใจไม่สู้อย่างนี้ ขนาดหมาขี้เเพ้ยังอายเลยแฮะ
-
ทูน่าน้อย_27
เรื่องของชั้นน่า
-
รีบอร์น
ถึงคราวชั้นออกโรงแล้วซิ...
-
รีบอร์น
ตายซะ!
-
ทูน่าน้อย_27
หา?
-
รีบอร์รชี้ปืนมาทางสึนะ
-
ทูน่าน้อย_27
ของเล่นสินะ
-
รีบอร์น
ไปตายซะเถอะ
-
ทูน่าน้อย_27
จะแหย่คนโตกว่าไปถึงไหน เลิกเล่นเป็นนักฆ่าได้แล้ว ทำไมชั้นจะต้องตายด้วยเล่า!
-
รีบอร์น
ตายแล้วก็รู้เอง
-
ปัง!
-
ในชั่วพริบตาที่สึนะถูกยิงเข้ากลางหัว เขาก็ได้รู้สึก 'เสียใจ' ขึ้นมา
-
ทูน่าน้อย_27
(นี่คือจุดจบของเรางั้นหรอ? ต้องตายแล้วสินะ)
-
ทูน่าน้อย_27
(น่าเสียดาย ถ้าเราพยายามสารภาพรักละก็ ซาซางาวะ เคียวโกะอาจจะรับรักเราก็ได้)
-
ทูน่าน้อย_27
(รู้อย่างนี้น่าจะสารภาพรักกับเธอ...)
-
ตึง!
-
ร่างของสึนะล้มลงไปบนพื้นอย่างต้านไม่ได้
-
ตัวประกอบ 1
กรี้ดดดด เกิดอะไรขึ้น?!
-
ลูกไฟเล็กๆ สีส้มปรากฏขึ้นบนหน้าผากของสึนะ ในจุดที่โดนยิง และขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
-
ชุดนักเรียนที่ใส่อยู่ขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีเมื่อสึนะลูกขึ้นมาจากพื้นด้วยความเร็ว ในสภาพที่มีแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว
-
ดับเครื่องชน! สู้ตาย!
รีบอร์น!!! (เกิดใหม่!)
-
ดับเครื่องชน! สู้ตาย!
สารภาพรักกับซาซางาวะ เคียวโกะแบบสู้ตาย!
-
ดับเครื่องชน! สู้ตาย!
ซาซางาวะ เคียวโกะอยู่ที่ไหน!?
-
รีบอร์น
หึ ได้เวลาดับเครื่องชน
-
สึนะพุ่งออกไปด้วยความเร็ว และวิ่งสำรวจไปทั่วเมืองนามิโมริ ก่อนที่จะมาหยุดหน้าโรงเรียนนามิโมริเพราะเห็นเคียวโกะกำลังจะเดินเข้าไป
-
ดับเครื่องชน! สู้ตาย!
ซาซางาวะ เคียวโกะ!
-
เคียวโกะ_95
เอ๊ะ?!
-
ดับเครื่องชน! สู้ตาย!
ได้โปรดรับรักผมด้วยเถอะ!
-
เคียวโกะ_95
อะ ว้ายยย
-
เคียวโกะตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น จึงวิ่งเข้าไปในโรงเรียนทันที
-
โมจิโมจ
แก-!
-
โมจิโมจ
เล่นอะไรบ้าๆ ของแกฟ่ะ ไอ้โรคจิต!
-
ไฟบนหัวของสึนะมอดดับลงหลังจากที่ถูกโมจิดะต่อยไปไม่นาน
-
ทูน่าน้อย_27
มันเรื่องอะไรกันเนี่ย? เราสารภาพรักไปแล้วทั้งแบบนั้น อย่างนี้ก็เหมือนพวกวิตถารน่ะสิ!
-
รีบอร์น
กระสุนดับเครื่องชนมีกำหนดแค่ 5 นาที ถ้าเกินก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม
-
ทูน่าน้อย_27
ฮึบ!
-
สึนะรู้สึกว่ามีอะไรอยู่ในจมูก จึงพ่นมันออกมา ปรากฏว่าเป็นกระสุนสีแดงที่มีลายลูกไฟ
-
ทูน่าน้อย_27
กระสุน!?
-
ทูน่าน้อย_27
นี่ยิงเข้าหัวจริงๆ หรอเนี่ย!?
-
รีบอร์น
เออสิ!
-
รีบอร์น
กระสุนนี่ คือกระสุนดับเครื่องชน
-
รีบอร์น
ถ้าคนที่มีเรื่องค้างคาในจิตใจ โดนยิงด้วยกระสุนนี้ที่หัว จะตายและเกิดใหม่โดยนำพลังฮึดกลับมาด้วยเต็มเปี่ยม!
-
ทูน่าน้อย_27
แล้วถ้าไม่มีเรื่องค้างคาละ?
-
รีบอร์น
...
-
รีบอร์น
ชั้นเป็นนักฆ่านะ
-
ทูน่าน้อย_27
ถึงตายเลยเรอะ!
-
ทูน่าน้อย_27
อ่ะ!
-
สึนะเพิ่งรู้สึกตัวว่าตนอยู่ในสภาพไหน ชุดอะไร ที่ไหน
-
คนที่เดินผ่านไปมาหันมามองสึนะแล้วหันไปซุบซิบกับคนรู้จัก ทำหน้าขนะแขยง หรือวิ่งเข้าโรงเรียนไปด้วยความเร็ว
-
ทูน่าน้อย_27
ชิบหอง!
-
ทูน่าน้อย_27
ที่นี้จะทำไงล่ะ? ไม่กล้าออกไปข้างนอกแล้ว ไม่กล้าไปเจอหน้าซาซางาวะ เคียวโกะแล้ว!
-
ทูน่าน้อย_27
แล้วชั้นก็ไม่เคยคิดจะสารภาพรักด้วยซ้ำ!
-
รีบอร์น
อยากมากแต่ไม่มีกึ๋นมากกว่าม๊างง
-
สึนะรีบวิ่งกลับบ้านทันที ส่วนรีบอร์นก็เดินตามมาติดๆ แบบสบายๆ
-
ทูน่าน้อย_27
หนวกหูเฟ้ย! แอ่ก!
-
สึนะจับแก้มรีบอร์นยืด แต่ก็โดนมะเหงกใส่
-
ทูน่าน้อย_27
โอ้ย~ เจ็บๆ ตอนโดนมอเตอร์ไซน์ชนยังไม่เจ็บเลย
-
รีบอร์น
ก็ตอนนี้มันฮึดอยู่นี่
-
รีบอร์น
เมื่อคนเราอยู่ในสภาวะที่ฮึดสุดกู่ จะปลดลิมิตทั้งหมดออก ทำให้สามารถใช้ความสามารถสูงสุดได้ แต่ก็แลกด้วนพลังชีวิตมหาศาล
-
ทูน่าน้อย_27
เป็นพลังแฝงล่ะสินะ!
-
สึนะใช้กำปั้นข้างนึงทุกมืออีกข้าง เป็นสัญลักษณ์ว่าเข้าใจแล้ว
-
ทูน่าน้อย_27
แต่จะให้ยอมรับง่ายๆ ได้ยังไงกัน แถมกระสุนนั่นชั้นก็ไม่เคยได้ยินเลยซักครั้งนะ
-
รีบอร์น
กระสุนดับเครื่องชนถูกสืบทอดมาในวองโกเล่แฟมิลี่เท่านั้น
-
ทูน่าน้อย_27
วองโกเล่ แฟมิลี่..
-
รีบอร์น
ชั้นมาญี่ปุ่นเพื่อสอนให้นายเป็นบอสมาเฟีย เป็นคำสั่งของบอสรุ่นที่ 9 ของวองโกเล่แฟมิลี่
-
ทูน่าน้อย_27
(ถึงจะฟังดูโม้ๆ แต่เราก็เพิ่งมีประสบการณ์ดับเครื่องชนมาสดฟ ร้อยๆ เลย)
-
รีบอร์น
ตัวรุ่นที่ 9 เองก็อายุมากแล้ว เลยอยากจะมอบตำแหน่งให้กับผู้สืบทอด
-
รีบอร์น
ในระหว่างนั้น เอนริโก้ที่มีโอกาศมากที่สุดก็ถูกสอยร่วง
-
ทูน่าน้อย_27
อะจึ๋ย!
-
รีบอร์น
ไอ้หนุ่มหมายเลข 2 แมคซิโม่ก็ถูกจับแช่อิ่ม
-
รีบอร์น
แถมเผลอเเปปเดียวม้ามืออย่างเฟรเดอ มิคโก้ก็กลายเป็นกระดูกไปเฉยเลย
-
รีบอร์นพูดพร้อมเอารูปของแต่ละคนออกมาให้ดู
-
ทูน่าน้อย_27
อย่าเอามาให้ชั้นดู~... ー(T_T)
-
รีบอร์น
จนในที่สุดก็มีแค่นายที่มีสิทธิรับตำแหน่งอยู่คนเดียว
-
ทูน่าน้อย_27
หา? ไหงงั้นเล่า!?
-
รีบอร์น
-
รีบอร์น
บอสรุ่นแรกวางมือจากวงการมาเฟียเเล้วย้ายมาอยู่ญี่ปุ่น เขาคือทวดของนายหมายความว่านายเป็นผู้มีสิทธิในการสืบทอดอย่างถูกต้อง
-
ทูน่าน้อย_27
พูดอะไรของนายน่ะ ชั้นไม่เห็นเคยรู้มาก่อนเลย!
-
รีบอร์น
ไม่ต้องห่วง ชั้นจะทำให้นายเป็นบอสผู้เก่งกาจเอง
-
รีบอร์นตอบสึนะไป เปลี่ยนชุดไป
-
ทูน่าน้อย_27
อย่ามาพูดบ้าๆ นะ ชั้นไม่เป็นหรอก!
-
รีบอร์น
ชั้นนอนดีกว่า
-
รีบอร์น
ไอ้หน้าไหนที่มารบกวนเวลานอนของชั้นต้องตาย ระวังหน่อยละ
-
พูดจบก็เดินไปนอนบนเตียงของสึนะทันที
-
ทูน่าน้อย_27
อย่าม-..อย่ามาวางกับดักในบ้านสิเฟ้ย! แล้วนั่นมันเตียงชั้น-!
-
คืนนั้นสุนะต้องทำใจนอนบนพื้นหนาวๆ โดยไม่มีผ้าห่มหรือหมอน
-
วันต่อมา
-
ศาลเจ้านามิโมริ
-
2:48 น.
-
(ชื่อคุณ)
ดึกขนาดนี้แล้วหรอ...?
-
(ชื่อคุณ)
ท้องฟ้าตอนกลางคืนเนี่ย สวยจังเลยนะ...พ่อ...แม่...คงเป็นหนึ่งในดาวพวกนั้นสินะ
-
คุณยิ้มอ่อน ไม่ใช่รอยยิ้มที่ยินดี ดีใจ หรือโล่งใจ แต่เป็นรอยยิ้มที่มีแต่ความเศร้า
-
(ชื่อคุณ)
-
???
ตรงเวลาจังนะ
-
คุณที่ยืนมองดวงดาวอยู่หันไปมองต้นเสียง
-
(ชื่อคุณ)
คุณนั่นแหละค่ะที่มาช้า.. อาจารย์ ^_^
-
รีบอร์น
โทษที
-
รีบอร์น
เรียบร้อยเเล้วหรอ ถึงกลับมาน่ะ
-
(ชื่อคุณ)
ค่ะ เก็บหมดไม่มีเหลือ
-
รีบอร์น
แล้วพร้อมรึยังล่ะ
-
(ชื่อคุณ)
หนูพร้อมเสมอค่ะ
-
จบ
-
Writer
ไม่นึกว่าจะมีจอยด์มากขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ! ช่วงนี้จะยังไม่ค่อยมีโมเม้นท์อะไร แต่สัญญาว่าจะแอบแทรกเข้ามาให้นะ
-
Writer
เจอกันตอนหน้าค่ะ!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()