ตอนที่ 6 ชมรมวรรณกรรม
-
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น เฮย์จิควานหาโทรศัพท์เพื่อมากดปิดนาฬิกาปลุก เขากดปิดจากนั้นก็เอาหน้าฟุบลงไปบนหมอนเพื่อที่จะข่มตานอน ทั้งที่รู้ว่าตนเองต้องไปโรงเรียน
-
ฮารุเฮย์จิคุง
-
ฮารุเฮย์จิคุง
-
ฮารุจะสายแล้วนะ
-
ฮารุถ้าไม่รีบไปอาบน้ำแต่งตัวตอนนี้
-
เฮย์จิอืมๆ
-
เฮย์จิรู้แล้วๆ
-
เฮย์จิรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นก็ลงมากินข้าวเช้าที่ห้องพนักงาน แล้วก็ไปโรงเรียน
-
คุณย่าไปดีมาดีนะทุกคน
-
ทาจิบานะค่ะ
-
ระหว่างทางมาโรงเรียนก็เจอกับโชตะแล้วก็ฟูจิอีกเช่นเคย
-
โชตะอรุณสวัสดิ์ทุกคน
-
ฮารุอรุณสวัสดิ์
-
ฟูจิวันนี้ทุกคนดูร่าเริงดีนะ
-
ฮารุก็แหงล่ะสิ
-
ฮารุวันนี้จะได้เข้าชมรมนี่นา
-
เฮย์จิชมรม?
-
เฮย์จิลืมเรื่องชมรมไปซะสนิทเลย เขายังไม่มีชมรมอยู่แล้วก็ยังไม่รู้ว่าจะหาได้หรือเปล่า
-
โชตะอ้อ จริงสินะ
-
เฮย์จินี่
-
เฮย์จิชมรมนี่เลือกกันยังไงเหรอ
-
ฮารุอ้อ
-
ฮารุจริงสิ
-
ฮารุเฮย์จิคุงยังไม่มีชมรมอยู่นี่นา
-
ฮารุคือยังงี้
-
ฮารุที่บอร์ดโรงเรียนน่ะ จะมีป้ายของชมรมติดอยู่
-
ฮารุถ้าเฮย์จิคุงสนใจชมรมไหน ก็แค่ไปตามสถานที่ที่เขียนไว้ในป้ายประกาศนั่นแหละ
-
เฮย์จิอ้อ
-
แล้วเขาจะเข้าชมรมอะไรดี ที่โรงเรียนเก่า เขาอยู่ชมรมแบดมินตันเพราะว่ามันสนุกดี แต่ที่นี่เขาคิดว่าคงไม่มีชมรมแบดมินตัน
-
เฮย์จิเดี๋ยวชั้นจะลองไปหาดูนะ
-
ฮารุอื้อ
-
เฮย์จิเข้าห้องเรียนคาบเช้า ส่วนคาบบ่าย คุณครูจะปล่อยให้นักเรียนไปเข้าชมรม ซึ่งจังหวะนี้เฮย์จิก็ไปเดินดูบอร์ดโรงเรียน ว่ามีชมรมอะไรน่าสนใจบ้าง
-
เฮย์จิชมรมดาราศาสตร์ ไม่ชอบแฮะ
-
เฮย์จิเอ่อ... ชมรมกีฬา อยู่ตรงไหนนะ
-
เฮย์จิมีแต่ชมรมฟุตบอลกับปิงปองแฮะ
-
เฮย์จิไล่ดูตามแผ่นป้ายประกาศ มีทั้งชมรมพับกระดาษ ชมรมคหกรรม ชมรมวารสาร ชมรมงานฝีมือ แต่เขาก็ไปสะดุดตากับแผ่นป้ายหนึ่งเข้า
-
เฮย์จิชมรมวรรณกรรม
-
ส่วนตัวเฮย์จิก็อ่านหนังสือบ่อยอยู่แล้ว จึงเกิดความสนใจขึ้นมา
-
เฮย์จิลองไปดูดีกว่านะ
-
สถานที่คือห้องชมรมวรรณกรรม
-
เฮย์จิ....
-
เฮย์จิแล้วห้องชมรมวรรณกรรมมันอยู่ตรงไหนฟะเนี่ยย
-
เฮย์จิเดินดูตามห้องต่างๆ แต่ก็หาไม่พบ
-
เฮย์จิมีหวังได้เดินหาทั้งชั้นแน่เลย
-
เฮย์จิเฮ้อ ให้มันได้อย่างงี้สิ
-
จนเข้าก็สะดุดตากับห้องเล็กๆห้องหนึ่ง ซึ่งมีแผ่นป้ายว่า ชมรมวรรณกรรม
-
เฮย์จิห้องนี้งั้นสินะ
-
เขาเคาะประตู 3 ที
-
เฮย์จิขอโทษนะครับ มีใครอยู่หรือเปล่าครับ
-
ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา เขาจึงเคาะอีกทีนึง
-
เฮย์จิงั้นขอเข้าไปล่ะนะครับ
-
เฮย์จิเปิดประตูเข้าไป ก็พบกับห้องที่มีชั้นหนังสือและหนังสือนิยายและวรรณกรรมต่างๆวางเรียงรายเต็มชั้นไปหมด มีโต๊ะตั้งอยู่ตรงกลางห้อง
-
ยูตะนายเป็นใคร
-
เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เฮย์จิตกใจเล็กน้อย เขาหันไปก็พบกับเด็กผู้ชายคนนึงกำลังหอบหนังสือมากมายอยู่
-
เฮย์จิสวัสดีครับ
-
ยูตะนายเป็นใคร
-
เฮย์จิผม.. เอ่อ
-
เฮย์จิจะมาสมัครเข้าชมรมน่ะครับ
-
ยูตะไม่รับ
-
เฮย์จิอะไรนะครับ
-
ยูตะก็บอกว่าไม่รับไง
-
เฮย์จิแต่ป้ายประกาศเขียนว่ารับนี่ครับ
-
ยูตะชิ ยัยนั่นเอาอีกแล้วเหรอเนี่ย
-
มีเสียงเปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งสองหันไปดู
-
เอมินี่ยูตะ เรียงหนังสือเสร็จแล้วช่วย.....
-
เอมินาย!!
-
เฮย์จิเอ่อ
-
เฮย์จิสวัสดีฮะ
-
ยูตะคนรู้จักของคุณเอมิเหรอ
-
เอมิอยู่ห้องเดียวกับชั้นน่ะ
-
เอมินายมาสมัครชมรมเหรอ?
-
เฮย์จิครับ
-
เอมิงั้นก็มานั่งก่อนสิ
-
เอมิลากเก้าอี้มานั่ง จากนั้นยูตะก็กลับไปเรียงหนังสือบนชั้นต่อ
-
เอมิทำไมนายถึงอยากมาเข้าชมรมนี้ล่ะ
-
เฮย์จิก็คิดว่ามันคงจะดีที่ได้อ่านหนังสือน่ะครับ
-
เอมินายอ่านหนังสือบ่อยแค่ไหน
-
เฮย์จิเอ่อ ก็เดือนละเล่มมั้งครับ
-
เอมิรู้อะไรมั้ยถ้ารับนายมาล่ะก็
-
เอมิตอนนี้ก็มีอยู่ 3 คน
-
เฮย์จิ3 คน
-
เอมิใช่
-
เอมิ3 คน
-
เฮย์จิแต่คุณบอกว่า
-
เฮย์จิถ้าชมรมไหนสมาชิกไม่ถึง 10 คนจะถูกปิดนี่ครับ
-
เอมิใช่
-
เอมิชั้นพูดเอาไว้แบบนั้น
-
เอมิแต่มันก็มีเวลาจนถึงวันศุกร์ต้องหาคนมาเข้าชมรมให้ได้
-
เอมิไม่งั้นล่ะก็คงต้องปิดชมรมนี้เป็นการถาวรซักที
-
เอมิอย่าไปคิดมากเลย
-
เอมิมาเซ็นชื่อตรงนี้สิ
-
เฮย์จิครับ
-
เฮย์จิผมจะพยายามหาคนมาเข้าชมรมละกันนะครับ
-
เอมิอืม ขอบใจนะ
-
เอมิเอาล่ะ
-
เอมิกิจกรรมชมรมนี้คือ
-
เอมินายแค่ไปหยิบหนังสือสักเล่ม แล้วนั่งอ่านมันจนหมดคาบชมรมนั่นแหละ
-
เฮย์จิแค่นี้เหรอครับ?
-
เอมิใช่
-
เอมิแค่นี้แหละ
-
เฮย์จิครับ..
-
เฮย์จิไปหยิบหนังสือเล่มนึงจากชั้นวาง ปกเขียนว่าวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง สานฝันเมื่อวันปิดเทอม แล้วมานั่งที่โต๊ะ
-
เอมิเอาล่ะ ตั้งใจอ่านหนังสือนะ
-
เฮย์จิครับ
-
เด็กที่ชื่อยูตะก็ยังคงจัดหนังสือต่อไปเรื่อยๆ แทบไม่สนใจเฮย์จิเหมือนเขาไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำไป
-
เฮย์จินี่
-
เฮย์จินายน่ะ
-
เฮย์จิชื่อยูตะใช่มั้ย
-
ยูตะหันมามองเฮย์จิแล้วก็กลับไปเรียงหนังสือต่อ
-
เสียงแชทจากโทรศัพท์ดังขึ้น เฮย์จิก้มลงไปมองก็พบว่าเป็นแชทจากฮารุ ใจความว่า "เย็นวันนี้กลับบ้านด้วยกันนะ"
-
เขาพิมพ์ตอบกลับไป จากนั้นก็อ่านหนังสือต่อ
-
เอมินี่นายน่ะ
-
เฮย์จิครับผม?
-
เอมินึกยังไงถึงย้ายมาที่โรงเรียนนี้น่ะ
-
เฮย์จิอ้อ
-
เฮย์จิคือเรื่องนั้น
-
เฮย์จิคุณพ่อของผม เขาได้งานที่ต่างประเทศน่ะครับ แล้วก็พาแม่ไปด้วย เลยส่งผมมาที่นี่สักพักน่ะครับ
-
เอมิอ๋อ
-
เอมิชั้นนึกว่านายเป็นเด็กมีปัญหาซะอีก
-
เฮย์จิเอ่อ..
-
เอมิก็ชั้นเห็นนายไม่ค่อยมีเพื่อนนี่นา
-
เฮย์จิจริงๆจะว่าไปก็มีอยู่แหละครับ
-
เอมิอ้อ 2 คนนั้นสินะ
-
เฮย์จิครับ
-
เฮย์จิพอดีว่าผม
-
เฮย์จิเป็นคนที่พูดคุยกับคนอื่นไม่ค่อยเก่งน่ะครับ
-
เฮย์จิเลยหาเพื่อนไม่ค่อยได้
-
เฮย์จิก็มีแค่ 2 คนนั้นแหละครับ
-
เฮย์จิที่ผมพอจะนับเป็นเพื่อนได้
-
เอมิอื้อ ชั้นว่าเฮย์จิคุงก็ดูไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรหรอกนะ
-
เอมิเอาเป็นว่าชั้นก็ขอเป็นเพื่อนเฮย์จิคุงด้วยนะ
-
เฮย์จิได้สิครับ
-
ยูตะรุ่นพี่เอมิ ผมเรียงหนังสือเสร็จแล้วครับ
-
เอมิอื้อ ขอบใจนะยูตะคุง
-
ยูตะงั้นผมขอไปก่อนนะครับ
-
เอมิจ้ะ
-
จากนั้นยูตะก็ออกจากห้องชมรมไป
-
เอมิงั้นพวกเราก็ไปกันบ้างดีมั้ย
-
เฮย์จิอ้อ ครับ
-
เอมินี่ เฮย์จิคุง
-
เฮย์จิอะไรครับ
-
เอมิกุญแจห้องชมรมน่ะ
-
เฮย์จิอ่อ
-
เอมิชั้นมีอยู่ดอกนึง ยูตะคุง แล้วก็เฮย์จิคุง
-
เอมิถ้าจะมานอนที่ห้องชมรมล่ะก็ต้องขออนุญาติอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมก่อนนะ
-
เอมิแล้วก็ก่อนออกก็ล็อคห้องทุกครั้งด้วยล่ะ
-
เฮย์จิครับ
-
เฮย์จิคือว่าคุณเอมิ
-
เอมิเรียกเอมิเฉยๆก็ได้
-
เฮย์จิคือว่าผมมีนัดไว้น่ะครับ
-
เอมิอ้อ
-
เอมิไปสิ ชั้นกลับคนเดียวได้
-
เฮย์จิขอโทษทีนะครับ
-
เอมิอื้อ ไม่เป็นไรๆ
-
เฮย์จิเดินมาทางหน้าประตูโรงเรียน ก็เจอฮารุยืนอยู่
-
ฮารุมาช้าจังนะเฮย์จิคุง
-
เฮย์จิเอ่อ ขอโทษทีครับ คือว่าผมเพิ่งเลิกจากชมรม
-
ฮารุจ้ะๆ
-
ฮารุกลับบ้านกันดีกว่า
-
เฮย์จิแล้วนี่โชตะกับฟูจิไปไหนแล้วล่ั
-
ฮารุอ้อ
-
ฮารุโชตะคุงกับฟูจิกลับไปก่อนแล้วน่ะ
-
ฮารุเห็นว่าจะไปที่ร้านประจำน่ะ
-
เฮย์จิอ้อ
-
ฮารุไว้วันหลังชั้นจะพาไปละกันนะ
-
ทั้งสองเดินมาจนถึงโรงแรม มีรุ่นพี่ทาจิบานะที่ยืนรอรับแขกอยู่ด้านหน้า
-
ทาจิบานะมาช้าอีกแล้ว
-
เฮย์จิขอโทษด้วยนะครับ
-
ทาจิบานะเอาเถอะๆ
-
ทาจิบานะถ้ามีครั้งหน้าอีก
-
ทาจิบานะชั้นคงต้องฟ้องนายหญิงซะแล้วล่ะ
-
เฮย์จิครับ ขอโทษด้วยครับ
-
ทาจิบานะเธอเองก็เหมือนกันนะฮารุ
-
ฮารุค่ะ รุ่นพี่ทาจิบานะ
-
ทาจิบานะไปๆ
-
ทาจิบานะไปเปลี่ยนชุดแล้วมาทำงาน
-
ทาจิบานะวันนี้แขกเยอะซะด้วย
-
เฮย์จิครับ
-
วันนั้นเฮย์จิทั้งฮารุและคุณทาจิบานะ พร้อมกับพนักงานคนอื่นๆ ต่างก็ทำงานกันจนวุ่นวาย เพราะวันนี้แขกเข้าเยอะ พอส่งแขกเข้านอน ทุกคนต่างก็มานั่งพักกันที่ห้องพนักงาน
-
ทาจิบานะแหม ไม่ได้ทำงานหนักแบบนี้มานานแล้วนะ
-
ทาจิบานะเสียเหงื่อซะหน่อยก็ดีเหมือนกัน
-
ฮารุหวังว่าจะไม่มีลูกค้ามาแล้วนะ
-
ทาจิบานะถ้ามาอีก
-
ทาจิบานะก็ไม่มีห้องพักให้แล้วล่ะ
-
ระหว่างที่นั่งคุยอยู่นั้น ก็มีเสียงกดออดที่โรงแรมดังขึ้น
-
ฮารุใครมาล่ะเนี่ย
-
ทาจิบานะไม่รู้สิ
-
เฮย์จิงั้น
-
เฮย์จิเดี๋ยวผมไปดูให้ดีกว่านะครับ
-
เฮย์จิลุกออกจากห้อง จากนั้นก็เดินไปที่หน้าโรงแรม ก็พบกับเด็กผู้หญิงคนนึง ยืนถือกระเป๋าเดินทางอยู่
-
อากิโกะสวัสดีค่ะ
-
อากิโกะพี่ 😊
-
จบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()