เสียงนั้น...
-
สองวันต่อมา
-
งานเลี้ยงคณะทูต
-
หลังจากได้รู้ความจริงๆต่างๆจากปากท่านหวงเฉินทำให้ข้าเข้าใจอะไรๆขึ้นมาก เข้าใจสาเหตุที่ทั้งเสด็จแม่และเขาคนนั้นไม่ได้อยู่ร่วมกัน เข้าใจสาเหตุที่เขาผลักดันให้ข้าต้องเก่งรอบด้านให้ขุนนางยอมรับในความสามารถจะได้ไม่ต้องพึ่งพาตระกูลใด
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่ค่อยๆนั่งนะพ่ะยะค่ะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
อื้ม
-
ข้าพาเสด็จแม่มานั่งข้างๆแทนที่จะถูกแยกไปนั่งรวมกับเหล่าสนมนางอื่น ข้าไม่ต้องการให้นางสนมพวกนั้นมาพูดจาไม่ดีให้เสด็จแม่ต้องหนักพระทัยอีก อยู่ตรงนี้ข้าจะได้ดูแลเสด็จแม่ได้ด้วยตนเอง
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
แหม วันนี่กุ้ยเฟยก็มาร่วมงานด้วยรึ
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
เห็นทุกทีเก็บตัวอยู่แต่ในตำหนัก
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
ไม่คิดว่าจะมากับเขาด้วย
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เหตุใดข้าจะมาไม่ได้เล่า?
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
ถ้าข้าอยากจะมาอย่างไรก็ต้องได้มา☺️
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
!!! 😡
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่อย่าเสียเวลาพูดคุยอยู่เลยพ่ะยะค่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
ดื่มชานี่สักหน่อยดีกว่า
-
หวงเทียนป๋อ
ชงจากใบชาที่ลูกได้มาจากชาวบ้านบนยอดเขา
-
หวงเทียนป๋อ
เป็นชาสายพันธุ์ใหม่ที่ยังไม่มีขายที่ใดเสียด้วย😏
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
☺️
-
หวงเฉินหมิ่น
ชาหายากเช่นนั้นพี่ใหญ่ยังอุตส่าห์หามาได้
-
หวงเฉินหมิ่น
เหตุใดไม่ถวายให้เสด็จพ่อด้วยเล่าพ่ะยะค่ะ
-
หวงเฉินหมิ่น
เสด็จพ่อเป็นถึงฮ่องเต้แห่งแคว้นยังไม่เคยได้ลิ้มลองคงแปลกๆน่าดู
-
หวงเทียนป๋อ
ชาจากชาวบ้านธรรมดาเกรงว่าจะสู้ชาชั้นดีของฮองเฮาไม่ได้
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
...
-
หวงเทียนป๋อ
ชานี้ชาวบ้านธรรมดาๆบนเขาให้มาเมื่อครั้งไปช่วยราษฎรที่นั่น
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าเห็นว่าชุ่มคอดีเหมาะกับอาการของเสด็จแม่ข้าที่กำลังป่วย
-
หวงเทียนป๋อ
ก็นับว่าว่าคู่ควรอยู่ไม่ใช่รึ? 😏
-
หวงเทียนป๋อ
น้องรองน่าจะรู้ดี อะไรที่มันไม่เหมาะไม่ควรทำอย่างไรก็ไม่คู่ควรหรอก🙂
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
องค์ชาย😡
-
หวงเฉินหมิ่น
😡
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
เจิ้นเองยังไม่ใส่ใจเรื่องชานั่นพวกเจ้าก็อย่าทำให้มากความไปเลย
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ของของใครก็เป็นสิทธิ์ของคนนั้น
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
ฝ่าบาท!
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
รักษากิริยาด้วยเพคะ
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
เจ้า!!
-
หวงเทียนป๋อ
คณะทูตมาถึงแล้วพ่ะยะค่ะ
-
ข้าเอ่ยขึ้นเมื่อขันทีประกาศถึงการมาของคณะทูตแคว้นเว่ย บทสนทนาก่อนหน้านี้ถือว่าข้าชนะไปหนึ่งครั้ง หึๆ ยิ่งคนๆนั้นแสดงออกว่าเลือกข้ามากเท่าไหร่พวกขุนนางก็จะยิ่งเข้ามาอยู่ฝ่ายข้ามากขึ้นเท่านั้น
-
คณะทูตเข้านั่งประจำที่ แต่มีคนๆหนึ่งที่สะดุดตาข้าตั้งแต่ย่างก้าวเข้ามาในงานเลี้ยง ร่างบางที่มีผ้าม่านบางๆสีขาวปิดหน้าปิดตาอยู่
-
หวงเฉินหมิ่น
ขออภัยทุกท่าน ท่านทูตคงไม่รู้ธรรมเนียมของแคว้นเรา
-
หวงเฉินหมิ่น
การเข้าเฝ้าฮ่องเต้ไม่ควรปิดบังใบหน้า
-
หวงเฉินหมิ่น
ขอท่านทูตปฏิบัติให้ถูกต้องด้วย
-
หลานหลิวเยว่
ทูลองค์ชาย แคว้นของเราก็มีธรรมเนียมเช่นกัน
-
ข้ามองดูสตรีที่ก้าวออกมาอธิบายด้านหน้า ใบหน้าของนางคุ้นตายิ่งนัก เห็นที่ใดมาก่อนรึก็ไม่น่าใช่
-
หลานหลิวเยว่
ใบหน้าของราชวงศ์ทุกพระองค์จะเปิดเผยต่อหน้าสาธารณชนไม่ได้
-
หลานหลิวเยว่
โดยเฉพาะในงานเลี้ยงที่มีสามัญชนรวมอยู่ด้วย
-
หวงเฉินหมิ่น
แต่ที่นี่คือแคว้นฉินเกรงว่าคงต้องของให้พวกท่านปฏิบัติตามด้วย
-
หวงเทียนป๋อ
แม่นางท่านนี้คงเป็นแม่ทัพหญิงจากแคว้นเว่ยใช่รึไม่
-
หวงเฉินหมิ่น
!!!
-
หลิวคุนชิง
โอ๊ะ😮
-
หลี่จ้านหลง
สะ เสียงนี้!
-
หลานหลิวเยว่
นี่มัน....เป็นไปได้อย่างไร?
-
หวงเทียนป๋อ
??
-
หลานหลิวเยว่
เพคะ หม่อมฉันแม่ทัพหลานหลิวเยว่ แม่ทัพฝ่ายใต้
-
หวงเทียนป๋อ
เช่นนั้นคนๆนั้นคงจะเป็นองค์ชายรอง ว่าที่องค์รัชทายาทแห่งเเคว้นเว่ย
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าเข้าใจถูกรึไม่
-
หลานหลิวเยว่
ถูกต้องแล้วเพคะ
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ว่าที่องค์รัชทายาทรึ?
-
หวงเทียนป๋อ
พ่ะยะค่ะฝ่าบาท
-
หวงเทียนป๋อ
ได้ยินมาว่าองค์ชายรองแคว้นเว่ยเพิ่งได้รับราชโองการเมื่อไม่ถึงหนึ่งเดือนก่อน
-
หวงเทียนป๋อ
แต่องค์ชายทรงมีข้อแม้ขอติดตามคณะทูตมาในครั้งนี้ กลับไปแล้วจึงจะเข้ารับตำแหน่ง
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
เเม้แต่ฝ่าบาทยังไม่รู้ข่าวนี้มาก่อนแล้วท่านรู้ได้อย่างไรองค์ชายใหญ่
-
หวงเฉินหมิ่น
นั่นสิพ่ะยะค่ะ
-
หวงเฉินหมิ่น
ขนาดเสด็จพ่อยังไม่รู้
-
หวงเฉินหมิ่น
และก็คงไม่มีใครรู้ด้วย
-
หวงเฉินหมิ่น
ท่านนี่เก่งจริงๆที่ล่วงรู้ข่าวสารทุกอย่างรวดเร็วเช่นนี้
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
การรู้ความเคลื่อนไหวทั้งในและนอกแคว้นเป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้วนี่เพคะ
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่..
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
คนที่รู้ความคืบหน้า รู้เขารู้เราเท่านั้นจึงจะเป็นผู้ได้เปรียบ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
หากไม่รู้ก็ไม่ต่างจากคนตาบอด
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
....
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
เจ้ากำลังต่อว่าฝ่าบาทต่อหน้าทุกคนอยู่นะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
หม่อมฉันไม่ได้ต่อว่าเพคะ ไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้นด้วย
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เพียงแต่คิดว่าการรู้ความเคลื่อนไหวต่างๆเช่นนี้ถือเป็นความสามารถที่คนเป็นผู้นำพึงมี
-
หวงเทียนป๋อ
ที่ฝ่าบาทไม่รู้เรื่องนี้ก็คงไม่แปลกอะไรพ่ะยะค่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
เรื่องนี้รู้กันในราชสำนักแคว้นเว่ย
-
หวงเทียนป๋อ
แต่ที่กระหม่อมทราบก็เพราะคณะทูตเพิ่งรายงานมา
-
หวงเทียนป๋อ
เพื่อให้เราต้อนรับและดูแลว่าที่องค์รัชทายาทอย่างดีที่สุด
-
หวงเฉินหมิ่น
แต่พี่ใหญ่ก็ควรจะบอกเสด็จพ่อและทุกคนก่อน
-
หวงเทียนป๋อ
เรื่องนี้ความจริงไม่ควรเปิดเผยเท่าไหร่
-
หวงเทียนป๋อ
เป็นอันตรายต่อการเดินทางขององค์ชาย
-
หวงเทียนป๋อ
และข้าก็เห็นว่าการต้อนรับคณะทูตเป็นหน้าที่ที่ข้าได้รับมอบหมายมา
-
หวงเทียนป๋อ
เมื่ออยู่ในการกำกับดูแลของข้า ข้าย่อมมีสิทธิ์ตัดสินใจ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าไม่ใช่ลูกนกที่ต้องคอยอาหารจากแม่แล้วนะ เรื่องเท่านี้ข้าคิดเองได้
-
องค์ชายรองเฉินหมิ่นและมารดาถูกข้าฉีกหน้าจนย่อยยับ หึ ข้าจะทำให้พวกเจ้าเห็นเองว่าใครที่เหมาะสมกับตำแหน่งรัชทายาท อยากได้กันนักข้าจะเอามาเป็นของข้าเอง
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
ฝ่าบาทเพคะพูดอะไรหน่อยสิเพคะ😡
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
เอาล่ะเรานอกเรื่องกันมานานพอแล้ว
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ควรเริ่มงานเลี้ยงเสียที
-
เหรินฉีเซี่ย(เหรินฮองเฮา)
😤
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
....
-
หวงเทียนป๋อ
😏
-
งานเลี้ยงเริ่มขึ้นหลังคำประกาศจากฮ่องเต้ ข้าสังเกตเห็นว่าฝ่าบาทมองเสด็จแม่ไม่ละสายตา คนสองคนรักกันขนาดนั้นแต่กลับมีเรื่องให้ต้องพลัดพราก เสด็จแม่คงทำใจเรื่องลูกที่เสียไปไม่ได้..
-
ข้าหันกลับมองเหล่าคณะทูตเพื่อตรวจดูความเรียบร้อย แม่ทัพหญิงและคนติดตามหน้าตาคุ้นๆเหมือนเคยพบที่ไหนมาก่อน แต่ที่น่าแปลกใจคือองค์ชายผู้นั้น เเม้ไม่เห็นหน้าแต่รูปร่างช่างคล้ายกับคนที่ข้าตามหาเหลือเกิน
-
ครู่ต่อมาคณะทูตก็นำสัญญาสงบศึกมาถวายพร้อมของบรรณาการเล็กๆน้อยๆ
-
หลี่จ้านหลง
ทูลฝ่าบาทนี่เป็นสัญญาการทูตของเราพ่ะยะค่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
!!!!
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ขออภัยด้วยที่ก่อนหน้านี้ทางเราเสียมารยาทไป
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
แล้วก็ขอบใจองค์ชายมากๆที่เดินทางมาด้วยตนเองเช่นนี้
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ต่อไปภายหลังหวังว่าเราสองแคว้นจะไม่มีเรื่องให้ต้องบาดหมางกันนะ
-
หลี่จ้านหลง
พ่ะยะค่ะ
-
หลี่จ้านหลง
เรื่องในวันนี้ความผิดส่วนหนึ่งก็มาจากข้าเองที่ไม่ได้แจ้งเอาไว้ก่อน
-
หลี่จ้านหลง
อย่างที่องค์ชายใหญ่พูดเรื่องนี้ข้าไม่อยากให้คนรู้มากนัก
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
อืม เจิ้นเข้าใจ
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
จะสั่งให้ทุกคนปิดเป็นความลับ
-
หลี่จ้านหลง
ขอบพระทัย
-
ในขณะนั่งฟังบทสนทนาข้าก็จำได้ในทันที เสียงนี้คือเขาไม่ผิดแน่ นึกออกแล้วว่าเห็นแม่ทัพหญิงและคนติดตามนั่นที่ใด นี่เขาเป็นองค์ชายไม่ใช่สามัญชน!
-
หวงเทียนป๋อ
😐
-
หลี่จ้านหลง
เอ่อ ข้าขอตัวกลับไปพักก่อนได้รึไม่พ่ะยะค่ะ
-
หวงไท่อี้เซียงฮ่องเต้
ได้ เจิ้นจะให้คนคุ้มกันไป
-
ร่างบางก้มหัวเล็กน้อยให้กับฝ่าบาทก่อนจะเดินมาทางข้าเพื่อผ่านไปยังประตูทางออก เขาดูลนลานแปลกๆยิ่งทำให้ข้ามั่นใจ เขาจำข้าได้
-
หวงเทียนป๋อ
ช้าก่อน
-
พรึ่บ!
-
หลี่จ้านหลง
อ๊ะ
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หลี่จ้านหลง
!!!! O_O
-
ร่างบางที่ตกใจสะดุดขาตนเองจนล้มลงมา ข้าที่กำลังจะลุกขึ้นก็ถูกเขาล้มใส่เต็มๆ แต่ที่ทำให้เราสองคนตกใจกว่านั้นคือการที่ริมฝีปากของเราทั้งสองประกบกันอยู่แนบแน่นผ่านผ้าบางๆที่คลุมหน้าของเขาอยู่
-
หลิวคุนชิง
นี่มัน....
-
หลานหลิวเยว่
ชายคนนี้อีกแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
จะ เจ้า!
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านล้มมาใส่ข้าเองนะ
-
หวงเทียนป๋อ
ครั้งนี้ข้าเปล่า
-
หลี่จ้านหลง
😳
-
ข้ารีบพยุงเขาลุกขึ้นท่ามกลางสายตาตื่นตกใจของคนทั้งงาน องค์ชายว่าที่รัชทายาทจุมพิตกับองค์ชายใหญ่กลางงานเลี้ยงคณะทูต ให้ตายเถิด! มันต้องเกิดเรื่องยุ่งยากตามมาเป็นแน่!!
-
หลี่จ้านหลง
แฮ่ม เรียกข้าไว้ทำไม
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าแค่จะมอบของสิ่งนี้คืนให้..
-
ข้าส่งแหวนวงเล็กที่เขาทำหล่นเอาไว้คืนให้ มันหล่นอยู่บนเตียงนอนที่เรานอนด้วยกันวันนั้น... ข้ากำไว้แน่นเพื่อไม่ให้คนรอบข้างเห็น คนตรงหน้ารีบรับมันไปทันทีเพื่อไม่ให้มีพิรุจ
-
หลี่จ้านหลง
ขอบอภัยด้วยสำหรับเรื่องเมื่อครู่
-
หวงเทียนป๋อ
ข้ายินดี... ช่วย☺️
-
หลี่จ้านหลง
ขะ ขอตัว😳
-
หลี่จ้านหลง องค์ชายจ้านหลง คืนนี้ข้าจะไปหาเขา! เรามีเรื่องต้องคุยกัน!
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เทียนเออร์...
-
หวงเทียนป๋อ
พ่ะยะค่ะ?
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เจ้า.. ยิ้มเพราะองค์ชายรึ
-
หวงเทียนป๋อ
!?
-
หวงเทียนป๋อ
ข้ายิ้มหรือพ่ะยะค่ะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
อื้ม
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่ตาฝาดแล้วพ่ะยะค่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าจะไปยิ้มทำไมกัน
-
หวงเทียนป๋อ
ก็แค่... คนแปลกหน้า☺️
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
😮
-
งานเลี้ยงดำเนินต่อไปอีกครู่ใหญ่ทุกคนก็ทะยอยกลับ ข้ากลับไปส่งเสด็จแม่ที่ตำหนักเพราะพรุ่งนี้เสด็จแม่ก็จะเดินทางกลับจวนแล้ว
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เทียนเออร์
-
หวงเทียนป๋อ
มีอะไรหรือพ่ะยะค่ะ?
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เจ้ารู้จักองค์ชายมาก่อนใช่รึไม่
-
หวงเทียนป๋อ
☺️
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
ยิ้มแบบนี้แปลว่าใช่
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
เราแม่ลูกไม่เคยมีเรื่องปิดบังกัน
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
บอกแม่มาเดี๋ยวนี้ว่าไปรู้จักกันได้อย่างไร
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่ เรื่องนี้พูดไปจะเขาเสื่อมเสีย
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
!!!
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
นะ นี่เจ้า😧
-
หวงเทียนป๋อ
ลูกคงพูดอะไรมากกว่านี้ไม่ได้
-
หวงเทียนป๋อ
่เสด็จแม่คงเข้าใจ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
มะ แม่จะเป็นลม
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
นี่เจ้า!! เห้ออ ตั้งแต่เมื่อไหร่
-
หวงเทียนป๋อ
ไม่กี่วันก่อนพ่ะยะค่ะ..
-
หวงเทียนป๋อ
เสด็จแม่
-
หวงเทียนป๋อ
ลูก... ลูกชอบองค์ชายจ้านหลง พ่ะยะค่ะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง (หม่ากุ้ยเฟย)
!!!
-
หลังจากบอกไปเสด็จแม่ก็อึ้งไปเลย... เราคุยกันต่ออีกไม่กี่คำข้าก็ขอตัวออกมา เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ และข้าต้องรีบไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
-
ตำหนักรับรอง
-
หลี่จ้านหลง
เป็นเขาจริงๆด้วยหลิวเยว่
-
หลี่จ้านหลง
เขาต้องจำข้าได้แน่นอน
-
หลี่จ้านหลง
ทำอย่างไรดี
-
หลานหลิวเยว่
ก็ไม่ต้องทำอะไร
-
หลิวคุนชิง
ใช่ อยู่เฉยๆ
-
หลิวคุนชิง
ทำไม่รู้ไม่ชี้เสียก็สิ้นเรื่อง
-
หลานหลิวเยว่
จะไม่สิ้นเรื่องก็เพราะเจ้าไปฟาดเขาจนสลบนั่นแหละ
-
หลิวคุนชิง
ก็มัน....
-
หลี่จ้านหลง
โอ๊ย ข้าจะบอกพวกเจ้าอย่างไรดี
-
หลี่จ้านหลง
คือมันมีเรื่อง... มีเอ่อ😖
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าขอคุยด้วยหน่อย
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หลานหลิวเยว่
องค์ชายใหญ่ที่นี่คือตำหนักรับรอง
-
หลานหลิวเยว่
ท่านไม่ควรเข้ามาตามอำเภอใจ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าต้องการคุยเรื่องส่วนตัวกับท่าน
-
เขามองข้านิ่งไม่สนใจอีกสองคนที่อยู่ในห้องแม้แต่น้อย ให้ตายเถิด ทำไมไม่ลืมๆมันไปนะ
-
หลี่จ้านหลง
องค์ชายกลับไปเถิด
-
หลี่จ้านหลง
เรื่องอะไรผ่านมาแล้วก็ขอให้แล้วกันไป
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านจะไม่รับผิดชอบอะไรหน่อยรึ
-
หลานหลิวเยว่
รับผิดชอบ?
-
หลิวคุนชิง
เรื่องอะไรกัน
-
หลี่จ้านหลง
😖
-
หวงเทียนป๋อ
หรือต้องให้ข้าพูดตรงนี้
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าสองคนกลับไปรอที่ที่พักก่อน
-
หลานหลิวเยว่
🧐
-
หลิวคุนชิง
เจ้ามีเรื่องปิดบังพวกข้า
-
หลี่จ้านหลง
เอาน่า กลับไปก่อน
-
หลานหลิวเยว่
ไปก็ไป
-
หลิวคุนชิง
ไม่..
-
หลานหลิวเยว่
มานี่
-
หลิวเยว่ช่วยลากคอคุนชิงออกไปจากห้อง นางคงพอเดาได้ว่าข้ากับองค์ชายผู้นี้มีเรื่องต้องคุยกันจริงๆ เห้ออ ข้าไม่อยากคุยอะไรกับเขาทั้งนั้นแหละ
-
หลี่จ้านหลง
มีอะไรจะ...!!!
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าตามหาท่านไปทั่วเลยนะ
-
เขาเข้ามากอดข้าไว้แน่น เสียสติไปแล้วรึอย่างไรกันนะเจ้าเด็กนี่ ข้ายิ่งผลักก็ยิ่งแนบชิดมากกว่าเก่า เห็นตัวผอมบางแต่แรงเยอะใช่ย่อย
-
หลี่จ้านหลง
ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้
-
หวงเทียนป๋อ
อะไรกัน
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านทิ้งข้าไว้ที่โรงหมอก็ใจร้ายมากแล้วนะ
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หวงเทียนป๋อ
ดูสิแผลก็ยังไม่หายดีเลยด้วย
-
หวงเทียนป๋อ
คนของท่านทำร้ายข้า
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าจะไปฟ้องเอาผิดแล้วนะ
-
หลี่จ้านหลง
ไม่ได้นะ!!
-
หลี่จ้านหลง
เรามาเพื่อเจรจาการทูต
-
หลี่จ้านหลง
ทำแบบนี้เดี๋ยวก็เกิดสงครามกันพอดี
-
หวงเทียนป๋อ
ก็ท่านไม่ยอมอยู่ดูแลข้านี่นา
-
หลี่จ้านหลง
ข้าก็พาไปส่งโรงหมอแล้วอย่างไรเล่า
-
หวงเทียนป๋อ
ไม่
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านหมอกับท่านมันคนละคนกันนี่
-
หวงเทียนป๋อ
อีกอย่างข้าก็ชอบท่าน
-
หลี่จ้านหลง
ห๊ะ!!
-
หวงเทียนป๋อ
ชอบท่าน ข้าชอบท่าน
-
หวงเทียนป๋อ
ชัดเจนรึไม่
-
หลี่จ้านหลง
มะ ไม่
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าชอบท่าน ชอบจริงๆนะ
-
หลี่จ้านหลง
ไม่ ไม่ต้องพูดแล้ว อื้อ!!!
-
ร่างสูงที่ขยับเข้ามาใกล้ชิดอีกครั้งรั้งท้ายทอยข้าเข้าหาตัวก่อนจะประกบจูบลงมา ริมฝีปากเรียบเนียนและตึงแน่น สัมผัสร้อนผ่าวปัดป่ายไปทั่วริมฝีปากของข้า เจ้าเด็กนี่ล่วงเกินข้าอีกแล้ว!!!
-
จบตอน
-
ไรท์
บอกชอบกันง่ายๆแบบนี้แหละ
-
ไรท์
น้องจะเอาอ่ะพี่น้องจะเอา55
-
ไรท์
ชอบกดไลค์ มีอะไรก็คอมเม้นท์มาบอกกันได้ค่า
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น