ที่ร้านอาหาร

ลีแจวอนนั่งกินอาหารท่ามกลางสายตาของหญิงสาวตรงข้าม

คังมีราพูดจบก็หยิบช้อนขึ้นมาตักเส้นสปาเกตตี้เข้าปากตนเองทันที

....😦จียอนกำลังจะกลับ อีตาบ้านนี่....ชวนสิ ชวนเธอกินข้าวด้วยสิ😦.....

คังมีราใช้เท้าสะกิดเท้าชายหนุ่มตรงข้ามสองสามที เป็นเชิงบอกให้ชวนเธอกินข้าวด้วย

คังมีราพูดพลางขยับที่นั่งให้จองจียอนได้นั่งตรงข้ามชายหนุ่มแทนที่ตน

ลีแจวอนมองการกระทำของคังมีราก็รู้สึกขัดใจโดยไม่รู้สาเหตุ

~~~~~~~~~~

หลังมื้ออาหาร

คังมีรากระซิบทางด้านหลังชายหนุ่มเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สองคน

คังมีราเอ่ยขึ้นเมื่อลีแจวอนและจองจียอนขึ้นรถแล้ว

คังมีราหันไปพูดกับชายหนุ่มที่ขับรถ ก่อนที่เขาจะถอนหายใจยาวแล้วขับรถออกไป

....😩เฮ้อ.....ขอให้จียอนสารภาพรักกับคุณเร็วๆเถอะฉันจะได้กลับโลกของฉันสักที😩....

จางจียอนตอบรับก่อนมองออกไปนอกหน้าต่าง

ความรู้สึกบางอย่างเริ่มเกาะกินภายในใจของเธอ....จางจียอนยอมรับว่า ตั้งแต่พบเขาที่ร้านเบเกอรี่ เธอก็ไม่อาจหยุดคิดถึงชายหนุ่มคนนี้ได้เลย

2 วันต่อมา

หลังมื้ออาหารเย็น 2 ชม.

ลีแจวอนเรียกคังมีรามาพบที่ห้องทำงานของตน

....😀ไชโย ไม่ต้องทำอาหารไปส่งเค้าตั้ง 3 วัน แบบนี้มีเวลาออกไปเที่ยวแล้ว😀....

คังมีราพึมพำกับตัวเอง

คังมีราพูดจบก็เดินออกจากห้องทำงานไปยังห้องนอนของเขาทันที

คังมีราบ่นพลางเอาเสื้อของเค้าออกจากตู้เสื้อผ้า

.....😤นั่นไง สั่งๆๆๆๆๆอยู่นั่นแหละ😤.....

ชายหนุ่มมองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังจัดกระเป๋าเสื้อผ้าให้เขาก่อนจะหยิบถุงกระดาษใบหนึ่งส่งให้เธอหลังจากที่เธอจัดกระเป๋าของเขาเสร็จ

คังมีรารับห่อถุงกระดาษมาก่อนจะเปิดออก

ชายหนุ่มมองดูท่าทางที่มีความสุขของหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างลืมตัว

เสียงของคังมีราดังขึ้นเรียกสติของชายหนุ่มให้กลับมาอีกครั้ง

เธอพูดจบก็เดินออกจากห้องนอนของเขาทันที