ลีแจวอนมองนาฬิกาข้อมือของตนเองหลายครั้ง...มันจะนานเกินไปไหมเนี่ย....

พูดขึ้นพลางลุกจากโซฟาของห้องนั่งเล่นในคฤหาสน์ของตน

เสียงของคิมยูนาดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มต้องหันกลับไปมองทางต้นเสียง....

ลีแจวอนมองคังมีราในชุดเดรสสีชมพูอ่อนค่อยๆก้าวเดินลงบันไดคฤหาสน์ช้าๆ

คำพูดของเธอเรียกสติของชายหนุ่มให้กลับมา

คังมีราพูดขึ้นก่อนที่จะสะดุดขั้นบันไดสุดท้าย

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะล้มถึงพื้น....ลีแจวอนรับเธอได้ทัน.....ทั้งสองสบตากันชั่วครู่

......😳อ้าย....เพิ่งได้มองหน้าเค้าใกล้ๆขนาดนี้ ว๊าว.....ตาเค้าสวยจัง ปากก็ดูเป็นกระจับ จมูกก็ดูโด่งเป็นสันเชียว กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆก็ดูมีเสน่ห์จัง😳.......

~~~~~~~~~~

เสียงดนตรีคลาสสิคบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะ ท่ามกลางผู้คนมากมายที่มาร่วมงานคืนนี้

ลีแจวอนพาคังมีราแนะนำกับคนในงานหลายคน...จนหญิงสาวแทบจะจำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร

ลีแจวอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

คังมีราวางจานใส่อาหารลงก่อนจะเดินตามหญิงสาวไป ก็เห็นเธอเดินสะดุดอะไรบางอย่าง แต่คังมีรารีบคว้าตัวเธอได้ทัน

...นั่นไง ว่าแล้วเชียว....

คังมีราหยิบพลาสเตอร์จากกระเป๋าถือของตน ที่ขอมาจากคิมยูนาตอนเธอแต่งตัวเมื่อหัวค่ำ

คังมีราพูดพลางแกะพลาสเตอร์ปิดแผลให้จองจียอน

~~~~~~~~~~

ทางด้านของลีแจวอน....เมื่อมองหาคังมีราไม่เจอก็เดินตามหาทั่วงาน หวั่นใจว่าเธออาจจะพลัดหลงกับเขาก็เป็นได้ จนเห็นหญิงสาวต้นเรื่องเดินเข้ามาในงาน

ลีแจวอนมองหน้าหญิงสาวอีกคนที่ยืนข้างๆ ทำไมเขาถึงไม่ได้สังเกตเลยนะว่ามีเธอที่เป็นรักแรกยืนอยู่ข้างๆด้วย

ชายหนุ่มเพียงคนเดียวในวงสนทนามองดูหญิงสาวทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างสนิทสนม ไม่น่าเชื่อว่าคังมีราจะทำให้จองจียอนสนิทได้ง่ายดายขนาดนี้

พูดจบคังมีราก็เดินออกจากวงสนทนาทันที

~~~~~~~~~~

ที่โต๊ะวางอาหาร

คังมีรามองอาหารที่อยู่บนโต๊ะก่อนจะหยิบอาหารลงจาน

คังมีราหยิบไวน์จากพนักงานเสิร์ฟ ก่อนจะหันกลับมาที่โต๊ะอาหารอีกครั้ง....โดยที่เธอไม่รู้ว่ามีคนอยู่ด้านหลัง จึงทำให้เธอทำไวน์หกราดฝ่ายตรงข้ามทันที

ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้าที่เห็นเธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าแล้วบรรจงเช็ดให้

....😳ว้าววววว หล่อจัง😳....

เสียงของลีแจวอนดังขึ้น คังมีรามองคนที่มาใหม่แล้วหน้าจ๋อยทันที

.....😱หึ๊.....ซะ ซะ ซอลีชิน....คนนี้คือ....พระเอกในนิยายของฉันหรอเนี่ย😱......