2 วันต่อมา....ในขณะที่ลีแจวอนครบกำหนดออกจากโรงพยาบาล

พูดแล้วก็หันไปหาพวกอย่างพัคจองยู ชายหนุ่มยิ้มตอบหมอคังเล็กน้อยก่อนจะหันไปช่วยคังมีราเก็บของต่อ

จริงอยู่ว่า2วันมานี้ เธอดูแลเอาใจใส่เขาเป็นอย่างดี...ในตอนเช้าเธอจะรอให้ชายหนุ่มตื่นก่อนแล้วค่อยกลับไปทำอาหารเช้ามาให้เขา เธอจะทำเช่นนี้ในทุกมื้ออาหาร

~~~~~~~~~~

รถลีมูซีนสีดำสนิทขับมาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลลี ลีแจวอนก้าวลงจากรถพร้อมทั้งคังมีราเดินตามมาติดๆ

คิมยูนากล่าวทักทายเจ้านายผู้มีพระคุณก่อนจะหันไปช่วยคังมีราถือของ

คังมีราเรียกเขาทีนทีเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังจะเดินจากไป

ลีแจวอนหันกลับมามองคนเรียกอย่างสงสัยกับท่าทางของหญิงสาว ก็เพราะคังมารายื่นมือไปหาเขา เหมือนกับว่ากำลังขออะไรบางอย่างจากเขา

เฮ้อ....ลีแจวอนได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ตั้งแต่มีหล่อนเข้ามา ไม่รู้ว่าค้าถินหายใจไปกี่รอบแล้ว

ชายหนุ่มส่งธนบัตรจำนวนหนึ่งให้แก่คิมยูนา

คิมยูนารับเงินจากลีแจวอน พลางส่งยิ้มให้ แม้เจ้านายของเธอจะเป็นคนเงียบๆ แต่เขาก็ใจดีกับทุกคนที่นี่ เธออยากรู้จังว่า....ใครจะเป็นนายหญิงของที่นี่น๊า....คิมยูนาแอบหวังอยู่ในใจว่าจะเป็นคังมีรามันก็คงดีน่ะสิ...

ที่ห้องทำงาน

ลีแจวอนยื่นโทรศัพท์มือถือให้หญิงสาวตรงหน้า

เขายื่นบัตรกดเงินสดให้เธอ

.....😱โอ้.....มาย....ก็อด เค้าเห็นฉันเป็นแม่ครัวหรือยังไง๊😱.....

~~~~~~~~~~

ที่ห้างสรรพสินค้า

คิมยูนาเดินจากไปแล้ว....คังมีราจึงเดินซื้อวัตถุดิบสำหรับมื้อเย็นนี้เพียงลำพัง

หญิงสาวเอ่ยชวน ก่อนจะชี้ไปทีเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนที่หญิงสาวจะพาไปนั่งที่เก้าอี้ตัวนั้น

เสียงเรียกชื่อทำให้เธอหันหลังกลับไปมองทางต้นเสียงทันที...ยูนานั่นเอง