01
-
เว่ยอิง
หลานจ้าน... ปล่อยมือเถอะ
-
เจียงเฉิง
... ( ฟุดฟิด กูเหม็นความรัก )
-
หลานจ้าน
// จับมือเว่ยอิงแน่น
-
เจียงเฉิง
... // เดินมาช้าๆ
-
เว่ยอิง
เจียงเฉิง... // ยิ้มบาง
-
เจียงเฉิง
เว่ย อู๋ เซี่ยน เจ้าตายสะเถอะ!! // ใช้กระบี่แทงเข้าที่หินบริเวณมือเว่ยอิง
-
เว่ยอิง
// ดึงมือออก+ตกลงไปในเหว
-
หลานจ้าน
เว่ยอิง!!!!
-
หลานจ้าน
// ตะโกนเสียงดัง สีหน้าตกใจ
-
.
-
.
-
.
-
เว่ยอิง
อ่า... นี้คือสวรรค์สินะ // ลืมตาขึ้นมา
-
เว่ยอิง
อ... เอ๊ะ!? ตัวไรเนี้ย
-
รถเชี่ยวเว่ยอิงไปก่อนจะบีบแตรทำให้เว่ยอิงนั้นตกใจมาก
-
เว่ยอิง
เหว๋อ!!! // ล้มลงไปกับพื้นกลางถนน
-
เว่ยอิง
อ๊าก!!! // มองรถที่พุ่งมาอย่างไว
-
เอี๊ยดดด!!!!
-
เว่ยอิง
// ไม่รู้ล่ะขอสลบไปแบบสวยๆ(กลางถนน)
-
หวังอี้ป๋อ
...!? // เปิดประตูลงมาจากรถ
-
หวังอี้ป๋อ
คุณ! // ตกใจ
-
เว่ยอิง
... // สลบ
-
หวังอี้ป๋อ
// อุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว+เดินขึ้นรถ
-
หวังอี้ป๋อ
// วางลงบนเบาะ
-
หวังอี้ป๋อ
// ปิดประตูรถ
-
.
-
.
-
.
-
ณ โรงพยาบาล
-
เว่ยอิง
อะ... // ฟื้นขึ้นมา ลุกขึ้นนั่งทันที
-
เว่ยอิง
อึก!! // กุมศรีษะ
-
หวังอี้ป๋อ
// เปิดประตูเข้ามา
-
หวังอี้ป๋อ
คุณ? ฟื้นแล้วหรอ // เดินมาหา
-
เว่ยอิง
เจ้า... เจ้าเป็นใคร
-
...จบบท...
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น