เรื่องวุ่นวายมันแค่เริ่มต้น
-
เสียงกรี๊ดตกใจดังลั่นเรือนนายแม่จำปี
-
คุณหญิงสาลี่
เกิดอะไรขึ้นอีกละเนี้ยยย ทองคำเอ็งไปดูสิ
-
ทองคำ
เจ้าค่าาาา!! คุณหญิง
-
ขนาดที่ทองคำและบ่าวคนอื่น ๆ วิ่งตามมาดูต้นต่อของเหตุการณ์
-
ควันลอยเต็มครัวไปหมด มีเงาบางอย่างค่อยๆ เดินออกมาจากควันนั้นและวิ่งออกมาด้วยความเร็ว
-
กชกร(บัว)
แค่ก ๆ (เสียงไอ) อ่าวทองคำ อยากชิมฝีมือฉันงั้นหรือ
-
ทองคำ
คุณหนู!!!! (เสียงตกใจ) ทำสิ่งใดอีกแล้วเจ้าคะ
-
จอมเทพ
ข้าเตือนนางแล้วอย่าทำโทษนางเลยแม่ทองคำ
-
ขนาดนั้นคุณหญิงสาลี่ก็เดินมาถึงห้องครัวของเรือน และหันมามองทองคำด้วยสายตาเหมือนเข้าใจสถานการณ์ ทองคำมองหน้าคุณหญิงแล้วก็พยักหน้าเหมือนรู้คำตอบ
-
คุณหญิงสาลี่
ข้าเบื่อเจ้าจริง ๆ ทำตัวไม่รู้จักโต เจ้าโตเป็นสาวแล้วยังจะมาทำตัวเด็กๆเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ข้าจะทำยังไงกับเจ้าดีแม่กชกร
-
จอมเทพ
ใจเย็นเถิดนายแม่ ข้าผิดเองอย่าโกธรนางเลย
-
กชกร(บัว)
ข้าเพียงแค่อยากกินหนังกบย่างเพียงเท่านั้นเอง ทำไมทุกคนต้องทำเว่อร์ขนาดนั้น เซงอ่าา~
-
สายตาออดอ้อนของของกชกรมองไปทางแม่ของนาง ≧ω≦
-
คุณหญิงสาลี่
ย่างหนังกบเนี้ยนะ ! แล้วทำไมเจ้าไม่ใช้พวกบ่าวทำละ ข้าละปวดหัว
-
ทองคำ
จริง ๆ คุณหนูควรใช้บ่าวนะเจ้าคะ เดี๋ยวนะคะ ย่างหนังกบคุณหนูไปกบพวกนั้นมาจากไหน อย่าบอกนะว่าาาาาา
-
จอมเทพ
ข้าและแม่หญิงไปจับกันมาเอง (ก้มหน้ายอมรับผิด)
-
คุณหญิงสาลี่
ตายยยยจริงงงงง !!!! พวกเจ้า 2 คนคิดอะไรกันอยู่ โอ้ยยยยไม่ไหวแล้วทองคำพาข้ากลับเรือนที
-
ทองคำ
เจ้าค่าาาา
-
.
-
ณ สวนหลังเรือน เวลาบ่าย2กว่า ๆ
-
กชกร(บัว)
จอมเทพ ทำไม! ข้าทำไรผิดอีกละเนี้ย แค่ข้าอยากกินย่างหนังกบเพียงเท่านั้นเอง เสียงจุ้ยยอ่าา
-
จอมเทพ
เออ! -_-|| เจ้าไม่ผิดหรอก ลมฟ้าอากาศวันนี้ผิด คุณหญิงท่านเลยอารมณ์ไม่ดี
-
กชกร(บัว)
ข้าก็ว่างั้นแหละ ข้าทำไรผิดที่ไหน! ถ้าข้าผิดข้าก็รู้ตัวไปแล้วว ┐(´д`)┌
-
จอมเทพเพื่อนสนิทมิตรสหายของแม่หญิงกชกรที่แอบรักนางมานานแสนนาน เพียงแค่ได้ทำอะไรสนุกๆกับนาง เขาก็มีความสุขมากพอแล้ว
-
กชกร(บัว)
วันนี้ข้าจะโดนทำโทษไรอีกหรือเปล่า ข้าละเครียดมาก
-
จอมเทพ
ข้าอยู่เคียงข้างเจ้านะกชกร เพียงแต่อย่าทำอะไรที่เสี่ยง ๆ อีกเลย
-
จอมเทพ
อืม ข้าลืมบอกเจ้าไป อีกไม่นานข้าต้องไปสอบราชการแล้ว คงไม่ได้อยู่เล่นด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน ข้าเสียใจจริง ๆ
-
เสียงหัวใจของกชกรเริ่มเต้นช้าลง เพียงเพราะได้ยินข่าวของเพื่อนรัก หรือสับสนว่าควรดีใจหรือเสียใจ ที่ความสนุกจะจากไปจากนาง
-
กชกร(บัว)
ข้าอยากไปกับเจ้านะ พาข้าไปสอบด้วยที!
-
จอมเทพ
เจ้าเป็นหญิงจะไปทำเยี่ยงชายอย่างนั้นได้ไง ข้าว่าอย่าดีกว่า มันไม่สนุกอย่าที่เจ้าคิด เลิกคิดเสียเถิด ข้าว่าข้าต้องรีบกลับแล้ว วันนี้ที่มาเพียงเพราะอยากมาบอกข่าวกับเจ้า
-
จอมเทพลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและไม่กล้าสบสายตาของกชกร เขากลัวจะคิดถึงนางมากจนทำอะไรไม่ได้ แล้วรีบเดินจากไป
-
. .
-
กชกรน้ำตาคลอ มองด้านหลังของจอมเทพที่กำลังเดินออกจากเรือน ครุ่นคิดว่าทำไมสุดท้ายนางต้องอยู่คนเดียวลำพัง
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น