โกดังเก่า

สมุทรปราการ

โกดัง 4

เหมียวเรียกลูกน้องคนสนิทของบิดา

เชิด : ครับคุณหนู

เชิด : ขอบคุณครับคุณหนู ขาดของมานาน

จากนั้นทั้งเตและนายเชิดก็เดินเข้าไปหาญาดากับปลายฝนที่ถูกมัดและนอนสลบอยู่

เตเอามือลูบผมญาดาเบาๆ

ญาดาเริ่มรู้สึกตัวหลังจากมีคนลูบผม

เตพูดจบและชี้ให้ญาดาดูปลายฝนที่นอนอยู่ห่างกันออกไปและกำลังมีชายชุดดำกำลังแกะกระดุมชุดนักศึกษาอยู่

ญาดาตะโกนออกมาเสียงดังหวังให้ชายชุดดำหยุดการกระทำ แต่ป่าวเลยชายชุดดำหันมาทางญาดาแล้วยิ้มมุมปากเย้ยหยันให้

พิ้งค์เข้าไปจิกผมญาดาให้เงยหน้ามาคุยกับตน

เพี๊ยะ เมื่อญาดาพูดจบ พิ้งค์ก็ฟาดฝ่ามืออย่างเต็มแรงไปที่แก้มด้านขวาของญาดาจนมีเลือดออกมาจากมุมปาก

เตเดินเข้าไปหาญาดาอีกครั้ง พร้อมกับพยายามปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาและถอดกระโปรงทรงเอของญาดาออก

ญาดาไม่สนใจคำพูดของพิ้งค์เตหันมาหว่านล้อมเตแทน

จากนั้นเตก็ถอดเสื้อนักศึกษาของญาดาออกจนหมด ร่างกายญาดาเหลือเพียงเสื้อกล้ามตัวจิ๋วกับกระโปรงทรงเอที่เตยังถอดไม่ได้ และเตก็ก้มหน้าลงไปกำลังจะไซร้คอญาดา

ปัง เสียงพลักประตูโกดัง

ทั้งธาดาและไต้ฝุนชักปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวเอามาขู่

ธาดาหันไปสั่งชายชุดทำที่ไซร้คอปลายฝนอยู่

นายเชิด : ผมไม่ได้ทำนะ คุณหนูสั่งให้ผมทำ อย่าฆ่าผมเลยนะครับ (นายเชิดชี้ไปทางเหมียว)

หวอ หวอ🚔

พิ้งขวักปืนออกมาจากกระเป๋าและส่งให้เหมียว จากนั้นขวักปืนออกมาอีกอันและวิ่งไปที่ญาดา

เชิด ครับคุณหนู

ว่าจบพิ้งค์ก็หันกระบอกปืนไปจ่อที่หัวญาดา

ขณะเดียวกันปลายฝนที่ฟื้นมาได้สักพักแล้วแต่แกล้งสลบอยู่ก็แก้มัดเชือกจนหลุดโดยไม่มีใครเห็น

นายเชิด โอ๊ย นังเด็กบ้า เจ็บชะมัดเลย

ปลายฝนชักปืนที่อยู่ข้างเอวนายเชิดออกมาจากนั้นกัดเข้าที่แขนของนายเชิดและเหยียบเท้าคนนายเชิดล้มลง

แล้วหันปืนไปจ่อที่เหมียว

หยุดนะนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ โปรดวางอาวุธโทษหนักจะได้กลายเป็นเบา

พิ้งค์ลั่นไกลปืนใส่ญาดา ปัง !!!

ปัง!! ปัง!!

ทั้งเตและเหมียวรีบวิ่งไปหาพิ้งค์

ร้อยตำรวจโทภูมิพัฒน์สั่งการลูกน้อง

ด้านญาดา ไต้ฝุ่น

จากนั้นไต้ฝุ่นก็สลบไปด้วยเลือดที่ออกบริเวณท้องอย่างมากมาย

หน่วยพยาบาล : ขอโทษนะคะขอทางหน่อยค่ะ ขอทางปฐมพยาบาลคนเจ็บหน่อยค่ะ

ธาดายื่นเสื้อในมือที่ไปขอมาจากบูมให้น้องสาวตัวเองใส่และถอดเสื้อคลุมตัวเองให้ปลายฝนใส่