ตอนที่ 2 ศัตรูของเถียนเถียน

.

ผมเอ่ยเรียกคนขี้งอนทันทีที่เข้ามาภายในห้อง ชั้นสองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนเหมือนกับข้างล่าง แม้แต่บันไดยังออกแบบมาเพื่อไม่ให้สามารถมองเห็นกันได้ หากจะไปห้องนอนผมต้องขึ้นบันไดในส่วนของห้องครัวแทน

ผมเรียกอีกครั้งเมื่อเจ้าก้อนผ้าห่มบนเตียงยังคงนอนนิ่งไม่สนใจผมเลยสักนิด

หลงกลแล้วเถียนเถียนเอ๋ย

ผมเดินเข้าไปหาเจ้าตัวก่อนจะชะโงกหน้าข้ามไปดูว่าหน้าเจ้าเถียนอยู่ตรงไหน

เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก!

อยู่ๆเจ้าก้อนก็สะบัดผ้าห่มออกอย่างเร็วแล้วดึงตัวผมให้ล้มลงไปทับอยู่บนร่างของเจ้าตัว

ตอนนี้หน้าผมซุกอยู่ข้างแก้มของเถียนเถียน โดยที่ไม่สามารถขยับไปไหนได้เพราะเจ้าตัวใช้แขนขากอดรัดผมไว้แน่น

ถึงปากจะบอกว่าได้แต่การกระทำมันตรงกันข้ามแล้ว

ที่ถามหมายถึงมือตรงสะโพกเนี่ย!

เจ้าแสบพูดพร้อมกับเลิกเสื้อด้านหลังผมขึ้นก่อนมืออันซุกซนจะลูบคลำสะเปะสะปะไปทั้ว

หมับ!

บีบ บีบ

ใช่...เจ้าแสบหยุดลูบก็จริงแต่เปลี่ยนมาบีบตูดผมแทนเนี่ย!

แกรก...

แต่ก่อนที่ผมจะได้จัดการเจ้าแสบ ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดเข้ามาก่อน

ป๋อตี้เดินเข้ามาพร้อมกับอุ้มสิ่งมีชีวิตอีกตัวเข้ามาด้วย เจ้าตัวหันไปปิดประตูให้เรียบร้อยก่อนจะวางเจ้าถั่วลงบนพื้น

เจ้าถั่วก้มตัวลงตั้งท่าแล้วพุ่งกระโจนมาทางนี้อย่างรวดเร็ว

ท่าไม่ดีล่ะ!

ผมรีบพลิกลงจากตัวเถียนเถียนในทันทีเมื่อเจ้าถั่ววิ่งเข้ามาใกล้

ตุบ!

เถียนเถียนได้แต่งอตัวเข้าหากันอย่างร้องไม่ออก คงจะจุกน่าดูก็เจ้าถั่วเล่นหล่นลงบนท้องของเจ้าตัวเต็มๆอย่างแม่นยำ ร้ายกาจสมแล้วที่เป็นลูกรักของพ่อ!

เจ้าถั่วชำเรืองมองเถียนเถียนด้วยหางตา ก่อนจะสะบัดหางใส่แล้วเลิกสนใจทันที

เจ้าถั่วเดินเข้ามาหาผมแล้วใช้หัวกลมๆถูไถไปมาอย่างออดอ้อน

พอผมลูบหัวเกาคางให้เจ้าถั่วก็ยิ่งอ้อนหนักกว่าเดิม แล้วก็จะเป็นอยู่แบบนี้จนกว่าจะพอใจนั้นแหละ

พบเด็กงอนอีกแล้วหนึ่งอัตรา

เถียนเถียนพูดแล้วดึงเจ้าถั่วเข้าไปใกล้ จับพลิกหงายท้องพร้อมกับโชว์ขาสั่นๆชูขึ้นให้ดู

เสียงเกรี้ยวกราดมาพร้อมกับกงเล็บที่ตะปบเข้ามือเถียนเถียน ยังดีที่เจ้าตัวชักมือออกได้ทัน

แล้วเถียนเถียนก็โดนเจ้าถั่วเมินอีกรอบ คงพอจะดูออกนะว่าใครทีมใคร นี่อาจจะเป็นที่มาของคำว่า... ‘แมวสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้!?’

TBC.

.

ช่วง : Talkกะถั่ว

แปะๆๆๆ 👏