เจนชูก้า♡
-
. . .
-
ณ คอนโดบังทัน
-
วี
แล้วนี่จะเอายังไงกับพวกเธอ
-
แรปม่อน
มัดพวกเธอไว้ก่อน
-
แรปม่อน
เดี๋ยวตื่นมาโวยวายอีก
-
จองกุก
เออเคๆได้
-
มัดมือและเท้าของ4สาวเรียบร้อยแล้ว
-
เวลาผ่านไปชม.กว่าๆ
-
โรเซ่
อะ..อะโอ้ยย
-
โรเซ่
ฉันหลับไปตั้งแต่ตอนไหนเนี้ย
-
โรเซ่
ว่าแต่ที่นี่ที่ไหน
-
โรเซ่
จีซู เจน ลิซตื่นเร็ว
-
ลลิซ
โอ้ย แกจะปลุกฉันทำไมเนี้ย
-
เจน
นั่นสิยัยเซ่
-
โรเซ่
ก็ลืมตาดูสิ นี่เราอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
-
จีซู
จริงด้วย
-
จีซู
ย่าห์นี่พวกเราถูกมัดนิ
-
เจน
นายพวกนั้นหลอกเรามาจริงๆ ด้วย
-
จีซู
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด
-
ลลิซ
หื้มมม..นายพวกนี้คิดว่าจะกับ ตัวกับใจแล้วซะอีก
-
ห้องนี้เป็นห้องนอนห้องหนึ่ง ซึ่งมีแต่พวกเราอยู่ในห้อง
-
เจน
เสียงเหมือนมีคนกำลังเดินมา แกล้งหลับเร็ว
-
แอร้ดดดด (เสียงเปิดประตู)
-
ชูก้า
เอ้ายังไม่ตื่นกันอีกหรอเนี้ย แล้วเมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงใครนะ
-
จิน
ไอ้ก้ามึงคงหูฝาดไปอ่ะ
-
แรปม่อน
เออๆ ออกไปข้างนอกกันเถอะ
-
จีมิน เจโฮป และแรปม่อนก็เดินออกไป
-
จินที่เห็นจีซูนอนขดตัวอยู่กับพื้น ก็เลยเอาหมอนไปให้เธอนอนหนุนหัว
-
จิน
เห้ออ ฉันขอโทษนะที่ต้องวางยาเธอ
-
จิน
พวกฉันจำเป็นต้องทำจริงๆ
-
จีซู
😴😴😴
-
ชูก้าที่เห็นเจนนี่คว่ำหน้าอยู่นั้น จึงเอาหมอนเข้าไปให้เธอหนุนแล้วพลิกตัวเธอให้นอนหงายหน้าขึ้น
-
ชูก้า
ฉันจำเป็นต้องทำจริงๆนะ ยัยเกี๊ยว
-
ชูก้า
ถ้าไม่ทำอย่างนี้เธอคง ไม่บอกฉัน
-
เจน
😴😴😴
-
จองกุกที่เห็นโรเซ่นั่งหลับอยู่ จึงเดินเอาหมอนเข้าไปให้เธอหนุนและจับเธอนอนลง
-
จองกุก
ฉันขอโทษนะที่ต้องวางยาพวกเธอ
-
จองกุก
ฉันเป็นห่วงเธอนะ นอนให้สบายละ
-
โรเซ่
😴😴😴
-
วีที่เห็นลลิซนอนหงายอยู่ จึงเดินเอาหมอนเข้าไปให้เธอหนุน
-
วี
ขอโทษนะ ฉันเอาหมอนมาให้หนุนแล้วคงสบายขึ้นนะ
-
วี
ยัยตัวแสบ
-
ลลิซ
😴😴😴
-
แล้วทั้ง4คนก็เดินออกไป
-
พวก4สาวจึงลืมตาขึ้น แล้วลุกขึ้นมานั่งทันที
-
โรเซ่
คิดไว้แล้วเชียวว่านายพวกนี้ ี้ต้องมีแผนอะไรซักอย่าง
-
เจน
ใช่ เสียแรงที่อุตส่าไว้ใจแล้ว
-
โรเซ่
พวกนั้นวางยาพวกเรา ร้ายจริงๆ
-
ลลิซ
แล้วเราจะเอาไงต่อดี
-
จีซู
เราคงต้องลุยออกไปแล้วละ
-
เจน
แต่ถ้าทำแบบนั้น พวกนั้นอาจจะรู้ก็ได้นะ
-
โรเซ่
แต่ถ้าเราไม่ลุยออกไป ยังไงพวกนั้นก็เค้นถามเราอยู่ดี
-
จีซู
ใช่ เพราะนายพวกนั้นสงสัย พวกเราอยู่
-
ลลิซ
แต่มันไม่น่าง่ายเลยนะ
-
เจน
ต้องใช้มารยาหญิงแล้วสินะ
-
โรเซ่
เริ่มมมม
-
. . .
-
เจน
โอ้ยยยยย
-
พลักกก เสียงเปิดประตูเข้ามา
-
ชูก้า
ใครเป็นอะไร
-
ชูก้า
ร้องกันทำไม
-
เจน
ฉันปวดท้อง โอ้ยปวดท้องไม่ไหวแล้ว
-
ชูก้า
เธอเป็นอะไรมากรึเปล่า ปวดท้องมากไหม
-
แรปม่อน
เห้ยๆจีมินไอ้ก้ามันห่วงเจนออกหน้าออกตาไปเปล่าวะ//กระซิบ
-
จีมิน
กูว่าหลงรักเขาไปสะแล้วม้าง//กระซิบ
-
ชูก้า
เห้ยพวกมึงกระซิบอะไรกัน มาช่วยกูแก้มัดเจนดิ
-
แก้มัดเสร็จ ชูก้าก็อุ้มเจนออกไปข้างนอกทันที
-
ชูก้า
เธอปวดมากไหม
-
เจน
โอ้ยยย ปวดไม่ไหวแล้ว
-
ชูก้า
เดี๋ยวฉันหายาให้เธอกินนะ
-
เจน
โอ้ยยยย ไม่ไหวแล้ว หมอ..หมอเท่านั้นที่จะฉัน ช่วยฉันได้
-
ชูก้า
หมองั้นหรอ
-
เจน
ใช่ ชูก้านายพาฉันไปหาหมอ ได้ไหม ฉันไม่ไหวแล้วโอ้ยย
-
ชูก้า
อ...เอ่อ
-
เจน
โอ้ยยยยย
-
ชูก้า
เอ่อได้ๆ ไอ้โฮปมาขับให้กูหน่อย
-
เจโฮป
ทำไมต้องกูวะ
-
ชูก้า
มึงมาเร็ว
-
ชูก้าตวาดใส่เจโฮป ทำให้เจโฮปรีบไปสตาร์ทรถอย่างเร็ว
-
ชูก้า
ทนหน่อยนะเจน
-
ชูก้าจับมือเจนไว้แน่น
-
โรงพยาบาลght
-
ชูก้ารีบอุ้มเจนไปหาหมอทันที
-
ชูก้า
หมอๆๆๆๆ หมอช่วยเธอด้วยนะครับ
-
ชูก้า
หมอๆ หมอครับ
-
ชูก้า
ช่วยเธอด้วยนะครับ
-
หมอ
เอ่อครับๆ เดี๋ยวหมอขอเข้าไปตรวจ อาการของคนไข้ก่อนนะครับ
-
ชูก้า
เธออย่าเป็นอะไรไปนะ ยัยตัวแสบ
-
เจโฮป
เห้ยเจนเป็นไงบ้างวะ
-
ชูก้า
หมอตรวจอยู่อ่ะ
-
เวลาผ่านไปได้ราวกับครึ่งชั่วโมง
-
ชูก้า
หมอครับ เจนเป็นไงบ้างครับ
-
หมอ
เอ่อคนไข้ได้รับสารพิษ ในร่างกายทำให้ปวดท้องขั้นรุนแรง
-
หมอ
ตอนนี้หมอคงต้องให้เธอพักฟื้นดูอาการอยู่ในห้องนี้ก่อน นะครับ
-
ชูก้า
ครับหมอ แล้วเธอจะปลอดภัยใช่ไหม ครับ
-
หมอ
ครับ งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ
-
ชูก้า
เห้ย นี่กูทำอะไรลงไปวะเนี้ย
-
ชูก้า
กูไม่น่าใส่ยาให้เจนกินเลย
-
ชูก้า
ผิดที่กู ที่ทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้
-
ชูก้า
โถ่เว้ยยยย
-
เจโฮป
เห้ยมึงใจเย็นๆก่อนดิวะ
-
เจโฮป
หมอก็บอกแล้วว่าเจนปลอดภัย
-
เจโฮป
กูว่าเรากลับกันก่อนดีกว่า
-
ชูก้า
ไม่ กูไม่กลับ กูจะนั่งรอเจนอยู่หน้าห้องนี้ จนกว่าเธอจะออก
-
เจโฮป
เห้ออ นี่กูก็ต้องอยู่ด้วยใช่ไหม//พรึมพรำ
-
ชูก้า
เออมึงไม่ต้องพูด มึงต้องอยู่กับกูที่นี่แหละ
-
. . .
-
ไรท์เอง😆
โอ้ยยย ชูก้าของเราออกหน้าออก ตาห่วงเจนเบอแรงขนาดนี้เลยหรอ
-
ไรท์เอง😆
แล้วเจนจะเป็นยังไงต่อนั้น
-
ไรท์เอง😆
รอติดตามตอนต่อไปเลยยย
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()