มาเฟียจอมป่วนกวนใจ: กินข้าวต่อของหวาน(นิดหน่อย)

มัคคึ มาร์ค

แบม
บัมบัม(แบมแบม)

ฮะ.😊
มัคคึ มาร์ค

กินข้าวเสร็จแล้วเรากลับไปกินของหวานกันนะ
บัมบัม(แบมแบม)

ของหวาน?
มัคคึ มาร์ค

ก็แบมไงคือของหวาน
บัมบัม(แบมแบม)

พ..พี่มาร์คบ้า
มัคคึ มาร์ค

เขินหรอ
บัมบัม(แบมแบม)

งือออ
มัคคึ มาร์ค

กลับบ้านกัน
บัมบัม(แบมแบม)

ฮะ
เมื่อถึงบ้าน
มาร์คและแบมประกบปากกันอย่างเนิมนานและมาร์คก็ผละออกจากปากแบมแบมโน้มตัวเข้าหามาร์คและละดมจุ๊บที่ปากมาร์ค
บัมบัม(แบมแบม)

รักนะครับ
มัคคึ มาร์ค

เป็นอะไรไปครับ
บัมบัม(แบมแบม)

ก็แบมอยากอ้อนนิ
บัมบัม(แบมแบม)

ไม่ได้อ้อนตั้งนาน
มัคคึ มาร์ค

แล้วทำไมไม่อ้อนละครับ
บัมบัม(แบมแบม)

....
มัคคึ มาร์ค

ก็เพราะว่าแบมเล่นแต่เกมส์ไงครับ
บัมบัม(แบมแบม)

แบมขอโทษนะฮะ
มัคคึ มาร์ค

ไม่เป็นไรครับคนเก่งของพี่
บัมบัม(แบมแบม)

แบมรักพี่มาร์คนะ
มัคคึ มาร์ค

พี่ก็รักแบมนะ

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน

ความเร็วในการอ่านแบบอัตโนมัติ

เสียงข้อความ

กินข้าวต่อของหวาน(นิดหน่อย)

ความคิดเห็นปักหมุด

ความคิดเห็นทั้งหมด ()