ค่ำคืนที่มืดมิดบนถนนที่ปราศจากผู้คนความเงียบค่อยๆครอบงำจิตใจร่างบางที่กำลังเดินทางกลับบ้าน

สายลมแผ่วเบาค่อยๆพัดผ่านกายสาวอย่างเย็นเยือก

ขายาวรีบก้าวอย่างว่องไวเมื่อเริ่มเห็นรั้วบ้าน

ทันทีที่มาถึงบ้านของตนเธอก็รีบเปิดประตูรั้วเข้าไปในบ้านอย่างเร่งรีบและไม่ลืมที่จะล็อคมันอย่างแน่นหนาก่อนจะเดินตรงเข้าไปในตัวบ้าน

ทิวารีบถอดเสื้อตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำภายในห้องน้ำ

ทิวา หรือ วิลัยวัลย์ สาววัย24ปี มีอาชีพเป็นนักเขียนนิยายมืออาชีพ

เธอทำอาชีพนี้ภายใต้ของนามปากกาว่า ทิรัญญิการ์ ซึ่งเป็นชื่อที่จู่ๆก็ขึ้นมาในหัว

ความจริงมันคือหิรัญญิการ์ที่เป็นชื่อของดอกไม้ราชวงศ์Apocynaceae แต่เธอก็อยากให้มีชื่อของเธอสักพยางค์ในชื่อนั้นจึงเปลี่ยนจาก 'หิ' เป็น 'ทิ'

"ทิวา"

"ทิวา"

"ทิวา"

ทิวารีบคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบตัวก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำอย่างระแวง

และมันคงมีเพียงแต่ความเงียบ....

.

.

.

@คาเฟ่

-12:00น.-

.

.

.

ทิวารีบกลับบ้านมาอาบน้ำทันทีเพื่อจะได้เตรียมกับข้าวไว้รอเพื่อนได้ทันท้องร้อง

"แกร๊กๆ"

.

.

.

ทิวาแต่งตัวในห้องน้ำเสร็จก็รีบเดินออกมาหาเพื่อนสาว

แต่...

"กริ๊งๆ"

เสียงของตุ๊กตากระดิ่งที่แขวนไว้บนหน้าต่างดังขึ้น..ทิวารีบหันไปมองหน้าต่างที่ถูกเปิดเอาไว้..ทั้งๆที่เธอยังไม่ได้เปิด..

เธอหาได้สงสัยไม่...เธอรีบเดินไปเท้าคางบนขอบหน้าต่างมองพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า..

"กึกๆ"

เสียงคล้ายรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นไม้..มันเริ่มเรียกความสนใจของทิวาทันที..

"ฮึๆ"

เสียงหัวเราะในลำคอเสียงใสดังขึ้นก่อนจะมีร่างบางในชุดสีขาวเดินผ่านหน้าห้องของทิวาที่ประตูถูกเปิดเอาไว้ตอนไหนก็ไม่รู้..

ไม่รอช้าทิวารีบวิ่งตามหญิงสาวลงไปชั้นล่างทันที

หญิงสาวปรากฎตัวให้ทิวาเห็นเพียงแวบเดียวเท่านั้น...

แต่ทิวาก็ไม่ยอมเลิก..พยายามตามเธอมาจนหยุดที่หน้าประตูรั้ว...

'ถ้าเยออยู่นี่แล้ว...เมื่อกี้คือใคร'

.

.

.

หิรัญญิการ์ | ดอกไม้แห่งชีวิต

ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใด...แต่เธอก็เริ่มปรากฏตัวตนของเธอจากเสียงที่เรียกเพียงชื่อ และรูปกายที่เห็นได้เพียงแวบเดียว..

จบ