15:30

@สนามกีฬา

ทุกคนในสนาม: ค่าาาาาาา

. . . . . . .

หลังจากที่ผ.อ.จ๊อบซังกับคุณจิรัฐพูดอะไรกับเด็กนักเรียนนักกีฬาเสร็จก็ถึงงานที่ต้องสรุปผลก่รแข่งขัน

กรี๊ดดดดด พิเฌอ ว้ายยยยยย ประธานค่าาาา อยากอยู่สีม่วง คนอะไรหล่อกระแทกใจแบบนี้

ทุกคน:เงียบกริบ

มิวมิว....มาจริงๆด้วย

และหลังจากนั้น เจน จิ๊บ แคน ก็ออกไปประจำตำแหน่งที่วางไว้ ยกเว้นโมยายล์เพราะโดนแคนสั่งไว้เพราะโมบายล์เป็นอาวุธลับ เก็บไว้ก่อนจะใช้ตอนมีเหตุจำเป็น

............... หลังจากนั้นน้ำหนึ่งก็ประกาศผลการแข่งขันทั้งหมดออกไป 1.การวิ่งระยะทาง200เมตร เปี่ยมเป็นฝ่ายชนะเลิศ 2.การยิงธนูระยะ50เมตร นิ้งจะชนะ

แต่....

ตอนขึ้นไปรับรางวัลคนกรี๊ดเต็มสนามเพราะนิ้งลืมล้างเมคอัพเครื่องสำอางบนใบหน้า ตอนนี้นิ้งอยู่ในคราบผีแม่ชีอยู่

3.การแข่งบาสเกตบอล ปัญกับเต็นเป็นทีมชนะเลิศ ปัญดีใจจนไปกระโดดกอดเต็นทำให้พวกสิค เหม็นความรักของ2คนนั้น

โมบายล์จูงมือมิวสิคขึ้นไปแต่มิวสิคไปกล้าไปเพราะเขินเเฌอปรางอยู่

มิวสิคฝืนขึ้นไปจนได้โดยสิคจะยืนอยู่ที่ด้านซ้ายของเวทีและมีน้ำใส ไข่มุก ปู้เป้ โมบายล์ เนย และทีมงานลีดเดอร์และสภาคนอื่นๆ

น้ำตาของน้ำใสค่อยๆคลอขึ้นมา เพราะเป็นครั้งแรกที่มีชมการทำงานของเธอกับปู้เป้และพี่ๆสภา

พอเฌอปรางพูดจบมิวสิคพยายมหลบหน้าเฌอปรางที่มองเธออยู่

มิวสิค้อาหน้าหลบเฌอปรางไม่ใช่แค่เขินแต่ฌธอดีใจที่มีคนค่อยรับและนับถืออยู่ มันดีใจจนพูดไม่ออก แต่น้ำตาก็ค่อยๆคลอออกมา

น้ำใาเอาตัวเข้าไปกอดมิวสิค

น้ำใสกิดปลอบมิวสิคได้สักพักก็กลับมฟังผลต่อ

. . . . .

ก่อนมองไปที่เฌอปรางอย่างไม่ไว้ใจ

เพราะไม่รู้รายนั้นคิอะไรอยู่ เห็นออกมาชมน้องตัวเอง ทั้งๆที่คนรู้ทั้งสภาถ้าเฌอเกลียดใครมันจะสาวไปถึงคนใกล้ๆคนที่มันเกลียด

เมษาก็มองก่อนอยู่และกลับไปมองสิคที่อยู่บนเวที

อยู่ๆน้ำหนึ่งก็แยกเฌอปรางพูดและอยู่ๆเสียงเพลงก็ดังขึ้น

ทุกคน: เย้~~~~~~~~

. . . . . . . .

พวกมิวสิคก็ลงไปที่เวทีไปนั่งพักกัน ปล่ยให้ น้ำหนึ่ง ปู้เป้ น้ำใส ตาหวาน ทีมงานสายโจ๊ะเต้นกันให้สนุก และอยู่ๆเฌอปรางก็เดินมาหา

เหี้ย หน้าแดงอีกแล้ว....

อรมองเฌอปรางกับมิวสิคที่กำลังคุยอย่างสนุก อรมองอย่างจับผิด ไอ้เฌอนะล้มเลิกการแก้แค้นของมิวสิคงั้นเหรอ จะว่าไปตั้แต่พี่แก้วเอล่าเหตุการณ์ในอดัตของมิวสิคให้เฌอฟังเฌอก็เปลี่ยนไป.... สงสาร หรือ ใจอ่อน???

และหลังจากนั้นเพลงKimi wa Melody เริ่มขึ้น เนยก็ขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับเหล่าสภา คงเป็นเพลงประจำสภา และอยู่ๆอรก็เปิดเพลงRIVERขึ้นมา และเต้นกันสนุก พอไปถามน้ำใส น้ำใสบอกว่า2เพลงนี้มีความหมายมากมาย และก็มิวสิคที่ตัวออกมาจากพื้นที่ตรงนั้นไปที่อื้น

มิวสิคเดินไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่งและะเดิทฮมเพลง เกี่ยวกันไหม ไปด้วย เพลงใสๆดังก้องไปทั่วบริเวณ และก่อนก็เดินตามมาทีหลัง

ตอนนี้มิวสิคเริ่มชินกับการเจอก่อนขึ้นเรื่อยๆ ไม่เขินไม่อะไรแล้วเพราะเธอไม่ได้รักก่อน(?)อีกแล้ว

ก่อนพุ่งไปจี้เอวคนน้อง มิวสิคสะดุ้งและกระโดดไปมาและหัวเราะลั่น

ก่อนรู้ดีว่าจุดอ่อนของมิวสิคอยู่ตรงไหน

เพนาั้วลามิวสิคโดนแกล้งและทำหน้าเศร้า ก็จะจี้เอว ทำให้คนน้องสนุกและหัวเราะออกมา

สักพักสองคนนั้นก็หยุดและนั่งพักกัน

ก่อนจิ้มจมูกคนน้องเล่นก่อนจะเข้าไปจุ๊บเหม่ง

ก่อนพุ่งไปทำท่าจะจุ๊บมิวสิคแต่โชคดีที่มิวสิคหลบทัน

สองคนนั้นหัสเราะด้วยกันสักพักและเดินกลับไปที่สนาม

เอาจริงๆที่มิวสิครักก่อนแบบมากกว่าพี่น้องนั้นส่วนนึ่งมาจากการเต๊าะไม่เข้าท่าของก่อน ขี้แกล้ง ชอบแย่งจุ๊บแก้มสิคบ่อยๆ จนเผลอทำให้มิวสิคเกิดรักก่อนแต่เจ้าตัวไม่รู้อะไร มารู้ก็ตอนที่มิวสิคสารภาพกับก่อนไป

แชะ📸

โดยไม่รู้เลยว่า พวกคิตแคทแอบตามหลังมา....

. . . . . .

...มองดูปฏิทินช่วงเวลาที่เหลือ กับฤดูใบไม้ผลิอีกไม่นาน ฉันมองหน้าต่างบานนั้นห้องเรียนเคยอยู่กันเมื่อวาน....

ซินซินใช้เวลาที่คนไม่อยู่เดินสำรวจอาคารเรียนแห่งนี้ไป

เพราะพอหมดกีฬาสีเธอก็ต้องมาที่นี้ชั่งคราว ซินซินเอาหูฟังเปิดเพลง Sakura No Hanabitachi ไปพลาง

ตึก....ตึก....ตึก

ซินซินได้ยินเสียงคนเดินเธอรีบเข้าไปหลบในห้อวห้องหนึ่ง และอยู่ๆเสียงของผู้หญิงมากกว่า3คนดังขึ้น

ซินซินยื่นกระจกมือถือไปส่องและเห็นว่าเป็นนักเรียน3-4กำลังเปิดประตูห้อง เก็บข้อสอบ...

ซินซินอยู่ตรงนั้นสักพักใหญ่ๆ และพอพวกนั้นเข้าไปในห้อง ซินแอบถ่ายภาพไว้พอเยอะปิดแฟลชปิดเสียงและรีบหนีออกมาจากตรงนั้นเเละรีบไปที่ห้องสารวัตรนักเรียน