🌧🌧🌧🌧🌧

เสียงฝนที่ตกลงมาไม่ขาดสาย~

ฉันนั่งมองสายฝนที่ตกลงมาอยู่ภายในห้องผ่านกระจกใสๆ~

ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันทำไมฉันถึงชอบให้ฝนตกแล้วก็มานั่งมองสายฝน

คงจะจริงอย่างที่คุณแม่พูดสินะ !!

คุณแม่เคยบอกกับฉันว่าฉันมากับฝนตั้งแต่วันที่ฉันเกิดเพราะวันนั้นฝนตกทั้งวันเลย

ก๊อกๆๆๆ~~

หลังจากพูดจบซาร่าก็เดินออกไป~

ซาร่าคือเพื่อนสนิทฉันและเป็นเพือนที่ฉันรักมากเพราะเราโตมาด้วยกันแถมพ่อแม่เรายังเป็นเพื่อนกันอีกแถมฉันอยากมาเรียนการตลาดที่อังกฤษยัยซาร่าก็อยากมาเรียนเป็นเพื่อนฉันอีก~

ส่วนฉันก็เป็นลูกคนเดียวของบ้านรัตน์ไพบูลย์ที่บ้านทำอสังหาริมทรัพย์แถมยังเป็นลูกสาวคนเดียวที่ป๊ากับคุณแม่นี่แถบจะไม่เคยขัดใจฉันเลยก็ว่าได้~

จ๊อกๆๆๆๆๆ~~

คงไม่ใช่เสียงท้องฉันหรอกใช่ม่ะ ? 😩

มัวแต่นั่งมองสายฝนจนลืมเลยว่าฉันยังไม่ได้กินไรเลยนี่นายัยโบเอ้ยเป็นโรคบ้าอะไรทำไมชอบหิวตอนดึกๆ ~

หลังจากที่ฉันบ่นตัวเองเสร็จก็เลยเดินมาที่ฉันล่างห้องครัวก็ได้พบเรื่องเศร้า~

ไม่มีอะไรกินเลยยย !!!

😭😭😭😭

ดึกแล้วด้วย มึดก็มึด แต่เรื่องใหญ่ในชีวิตฉันก็คือเรื่องหิว !!

เอาว่ะเดินไปหาไรกินแถวนี้ก็ได้อยู่มาตั้ง 2 ปีละอังกฤษไม่ได้น่ากลัวอย่างที่แกคิดหรอกนา

ตอนนี้ฉันเดินกางร่มลงมาตามถนนที่ฝนตกปรอยๆเอาจริงๆมันก็น่ากลัวอยู่นะ

ฉันพยายามรีบเดินหาร้านสะดวกซื้อ~

ฉันเดินมาได้สักพักนึงก็รู้สึกได้ถึงมีคนเดินตามฉันมาฉันควรทำไงดี !!!

จะหันไปมองดีไหมนะ !!

ฉันรีบหันไปมองหางตาก็เห็น ผช ฝรั่งกำลังเดินหลบฉัน!!

ฉันรีบวิ่งให้สุดฝีเท้าแต่ก็ไม่ทัน ผช ฝรั่งสองคนวิ่งมาดักหน้าฉัน

ชายสองคนไม่โต้ตอบอะไรฉันเลยฉันจึงรีบปารองเท้าใส่หน้ามันแล้วรีบวิ่งหนีสุดชีวิต

ปั๊กๆๆๆๆ !!

โอ๊ยยย !!

ฉันกระเด็นลงไปนั่งกับพื้น!!

ฉันได้ยินเสียงคนที่ฉันวิ่งชนบ่นออกมา!

แต่ที่พีคสุดคือเค้าเป็นคนไทยย!!

ฉันหันกลังกลับไปมองฝรั่งสองคนที่วิ่งตามฉันมามองฉันแล้วก็รีบวิ่งกลับไป

ฉันตั้งสติได้ฉันจึงหันไปจัดการกับนายคนที่ด่าฉันเมื่อกี้

นายนั่นมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า👀

เพี๊ยะๆๆๆ !!

ใอ้คนไร้มารยาทใอ้ ใอ้ ใอ้ .....!!!

ฉันไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่านายเลย!!

ใอ้บ้านั่นดึงตัวฉันเข้าไปจูบ 😘

ฉันรีบพลักหน้าออก !!

ใอ้บ้านั่นทำหน้าเยาะเย้ยฉันแล้วเอามือจับที่ปากแบบกวนๆใส่ฉัน !

ฉันง้างมื้อจะตบ!!

แต่ฉันก็ต้องหยุด !!

ฉันด่าจบฉันก็รีบเดินหนีใอ้บ้านั่นทันที !!

Part Time

ตอนนี้ผมมาเรียนปริญญาโทบริหารที่อังกฤษได้ 3 ปีแล้วก็เรียนจบสักทีตอนนี้ผมกำลังจะกลับไปช่วยที่บ้านบริหารธุรกิจโรงแรม

ผมกำลังจะกลับบ้านพักแต่จู่ๆก็มี ผญ ที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาเดินชนผมตอนแรกผมก็หงุดหงิดแหละนะแต่พอเธอเงยหน้ามาแล้วคำพูดที่ไม่ยอมแพ้ผมแม้แต่คำเดียวของเธอเนี่ยน่ารักดีแหะ ~

คนตัวเล็กที่ด่าผมจบแล้วก็รีบวิ่งหนีผมไป~

แต่ใครจะยอมปล่อยไปละทำเป็นเก่งขนาดนั้นขอไปดูหน่อยเหอะว่าพักที่ไหน~

ผมเดินตามเธอไปตอนนี้เธอเข้าไปหยุดที่ร้านสะดวกซื้อแล้วก็เลือกแต่ของกินมากมาย~

จะซื้อไปเลี้ยงใครหน่ะ !! ถ้ากินคนเดียวคงท้องแตกตายละมั้งซื้อเยอะขนาดนั้น!!

รองเท้าก็ไม่ใส่จะรีบวิ่งอะไรของเธอขนาดนั้นนะยัยตัวแสบ !

ตอนนี้เธอเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อและรีบเดิน~

เธอเดินเข้าไปในที่พัก~

อยู่แถวนนี้นี่เอง !! ยัยบ้าลงมาตอนดึกๆคนเดียวเพียงเพราะหิวเนี่ยนะ 😊

หลังจากที่เธอเดินขึ้นห้องพักไปผมก็รีบกลับบ้านพัก~

.

.

Part Bora

กลับไทย🇹🇭

สนามบิน ✈️✈️

ยัยซาร่าก็เดินออกไป~

ฉันลากกระเป๋าสามใบใหญ่ไปขึ้นแท็กซี่~

20 นาทีผ่านไป

บ้านรัตน์ไพบูล

ตอนนี้ฉันก็มาถึงบ้านแล้ว~

ฉันเดินเข้าไปกอดแบบคุ้นเคย~

ฉันเดินถือใบกรอบรูปเดินเข้าไปที่ครัว~

ฉันเดินเข้ามาในครัวก็เห็น ผญ สวยใจดีคนที่ฉันรักมากที่สุดกำลังตั้งใจทำขนมอยู่ฉันจึงเดินเข้าไป~

คุณแม่รีบวางของแล้วรีบเดินเข้ามากอดฉันพร้อมหอมแก้มซ้ายหอมขวาด้วยความคิดถึง~

คุณแม่ทำหน้าตาสงสัย ~

.

.

Part Time

สนามบิน ✈️

ตอนนี้ผมถึงไทยแล้ว🇹🇭

หลังจากมี่ผมเดินออกมาก็ได้เห็นคุณแม่ผมยิ้มดีใจมาแต่ไกล~

แม่ผมเดินเข้ามาสวมกอด~

.

.

20 นาทีผ่านไป

บ้านนฤนาถไมตรี

ห้องอาหาร

ผมก็ทานอาหารทุกอย่างที่คุณแม่ทำไว้ให้~

.

.

ตอนนี้ผมก็ขึ้นมาห้องนอนอยู่ก็คิดถึงยัยตัวแสบ~

หลังจากวันนั้นผมไปแถวหอพักนั้นก็ไม่เจอเธออีกเลย~

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น~

วางสาย

ตั้งแต่ที่ผมเจอเธอและตามไปส่งเธอที่หอพักที่อังกฤษวันนั้นผมก็ได้ถ่ายรูปไว้เพื่อที่จะได้ให้กรตามหา~

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมผมต้องอยากรู้ว่าเธอเป็นใครชื่ออะไร~

ผมรู้แค่ว่าอยากเจอยัยตัวแสบอีก~

ผมถือรูปที่กรส่งมาให้~

ที่แท้ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนเราต้องได้เจอกันอีกแน่ยัยตัวแสบบ 😊~~

.

.

.