ซาตานโรคจิต
× 0
× 0
× 0
"ถอด!"
เขามองฉันด้วยสายตาที่กดดัน ฉันยืนนิ่งเพราะไม่อยากทำตามที่เขาสั่ง มันจะเกินไปไหมที่ให้มาแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายอย่างเขา
"ให้ฉันทำอย่างอื่นเเทนได้ไหม"
ฉันมองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน ขอหละให้ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เรื่องบนเตียง ฉันไม่อยากเจอเรื่องเลวร้ายแบบเมื่อวานอีก
"อย่าสำคัญตัว ถอด!"
"ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่ขอไม่ใช่เรื่องแบบนี้"
ฉันยืนยันเสียงเเข็ง ในใจหวังว่าเขาจะปล่อยเรื่องเเบบนี้สักครั้ง สักครั้งก็ยังดี...
" ถอด.." น้ำเสียงเขาเย็นลงจนสัมผัสได้และมันทำให้ฉันขนลุกไปทั่วทั้งตัว
" หรือต้องถอดให้?"
"แต่ว่า......"
"เลิกหาข้ออ้าง อย่างเธอมีค่าแค่บนเตียงเท่านัั้น"
"........ "
ฉันไม่โต้ตอบใดๆกลับไป มือบางกำเข้าหากันแน่นด้วยความเจ็บใจจนเล็บจิกฝ่ามือจนเป็นรอยลึก ถึงเขาจะดูถูกหรือทำร้ายร่างกายยังไงก็ตาม แต่ขอแค่เรื่องนี้ ขออย่าทำอะไรกันมากกว่านี้ เพราะฉันยังไม่พร้อม...
"เงียบทำไม รับไม่ได้? "
"ฉันยอมทุกอย่าง แต่อย่าทำ.. เรื่องอย่างว่าเลยนะ"
" ทำไม จะเก็บให้ไอ้หลัว? "
"......."
"ฉันซื้อเธอมาแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์เป็นของคนอื่น แม้แต่คิดก็ไม่!"
เขาเข้ามากระชากไหล่ฉันให้เข้าไปประชิดตัว มืออีกข้างก็บีบคางฉันแน่น จนมันเจ็บและเป็นรอยแดงปืด
" ฮึก.. " น้ำตาที่ฉันพยายามกลั้นมาตั้งแต่เมื่อกี้เพราะคำดูถูกจากเขา มันเจ็บใจน้อยใจในโชคชะตาที่ต้องมาเจอคนใจร้ายอย่างเขา อีกอย่างฉันกลัว ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันไม่ต่างอะไรจากซาตานเลยสักนิด
" อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮึก" ฉันก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาเขา
" สำออย! "
" นายจะด่าจะว่าฉันยังไงก็ได้ แต่ฉันแค่ขอเรื่องนี้ได้ไหม"
ถามว่าทำไมฉันถึงได้หวงความบริสุทธิ์นักหนา นั่นก็เพราะว่าฉันมีคนที่รักแล้วยังไงล่ะ ถึงแม้จะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม ความรักที่เเสนจะโง่เง่า ยอมให้เขาหลอกอย่างเต็มใจ และพร้อมจะให้เขาคนนั้นได้ทุกอย่างเมื่อเขาเอ่ยปากขอ แต่เขากลับไม่แม้แต่จะแลตามองหรือเห็นค่าฉันด้วยซ้ำ ฉันหวังอะไรกับเขาคนนั้นกันนะ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมฉันถึงอยากมีแค่เขาคนเดียว ไม่อยากเสียสิ่งที่ตัวเองพยายามปกป้องมานี้ให้คนผู้ชายตรงหน้า นอกจากเขาคนนั้น...
"ไม่!!!"
"ฮึก ฉันขอร้อง" ฉันยกมือไหว้วอน น้ำตาปริ่มอยู่ขอบตาพร้อมที่จะไหลลงได้มาทุกเมื่อ
"อย่าหวังความเมตตาจากฉัน! เพราะฉันไม่มีให้ นอกจากความเจ็บปวดและความทรมาน!"
กรี้ดดดดดดด!
เขาเหวี่ยงฉันลงบนพื้นอย่างแรงอีกครั้ง และแรงกระแทกนั่นทำให้ฉันทั้งจุกและเจ็บที่สะโพกมากๆ ให้ตายใช้เเรงผู้ชายกับผู้หญิงไม่มีทางสู้เนี่ยนะ ออมแรงไม่เป็นรึไง
ฉันเงยหน้ามองเขาตาขวาง มารยาที่ใช้อ้อนวอนเขาเมื่อกี้มันได้หายไปแล้ว แต่เรื่องผู้ชายคนนั้นมันคือเรื่องจริง ในเมื่อใช้ไม่อ่อนกับเขาไม่ได้ก็คงต้องใช้ไม้หน้าสามแบบม้าดีดกะโหลกบ้างแล้ว
"หึ มารยา"
"ก็รู้หนิ" ฉันยิ้มยียวนให้เขา ฉันรู้ว่าไม่มีทางหนีรอดจากความหื่นกามบ้าพลังของเขาได้ แต่อย่างน้อยก็ขอสู้ให้สุดกำลัง บางทีอาจจะหนทางรอดจากซาตานอย่างเขาก็ได้ และสิ่งที่ฉันจะทำต่อจากนี้รับรองว่าเขาต้องประสาทเสียจนเป็นบ้าแน่นอน
"เธอมันแม่มด!"
"ส่วนนายก็ซาตานบ้ากาม"
"หึ! ดีแบบนี้ฉันชอบ"
"โรคจิต!"
"ฮะๆ ฮ่า พูดอีกสิ J ฉันต้องการมากกว่านี้ "
เสียงระเบิดหัวเราะที่ไม่ต่างกับโรคจิตนั่นมันหลอดไปไหม เขาก้าวเข้ามาใกล้ฉันก่อนจะนั่งยองๆ รอยยิ้มเขาไม่ต่างจากโรตจิตแต่สายตาที่เขาจดจ้องมาที่ฉันมันมากกว่านั้น มันบอกว่าเขาพร้อมที่จะฆ่าฉันให้ตายได้ในทุกเมื่อ ลิ้นหนาแลบออกมาเลียริมฝีปากตัวเอง เห็นแล้วขยะแขยง!
" หยุดนะ! "เมื่อเห็นว่าเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้เกินไป คือ ตอนนี้เขาลงมานั้งคล่อมฉันที่อยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนก่อนจะแทรกตัวเองเขามาอยู่ตรงกลางหว่างขาฉัน แล้วใช้มือหยาบลูบไล้จากปลายเท้าขึ้นมาถึงขาอ่อน ขนอ่อนฉันพากันลุกเกรียวไปทั่วร่างกายกับสัมผัสหยาบโลนของเขา
หมับ!
ฉันรีบจับมือเขาไว้ทันทีก่อนที่มันจะเข้าไปทักทายกับส่วนลับของฉัน ยอมรับว่าสัมผัสเขามันทำให้ฉันสติหลุดไปชั่วขณะ
"หึ!" เขามองฉัน สายตาก็สอดส่องไปทั่วร่างกาย ฉันต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่มันจะเกินเลยไปมากกว่านี้
"ผู้หญิงในรูปแม่นายใช่ไหม?"
ฉันรีบพูดเปลี่ยนประเด็นทันทีเมื่อเขาเอาใบหน้าหล่อมาซุกไซร้ซอกคอฉัน
"เธอไม่มีสิทธิ์ถามถึงผู้หญิงคนนั้น!" เขาตะคอกเสียงแหบพร่าข้างหู ก่อนจะกลับไปซุกไซร้ต่อ
"อึก ทำไม เธอทิ้งนายไปหรอ?"
คำถามของฉันทำให้เขาทำรอยที่คอรุนแรงมากขึ้นจนทำให้ฉันรู้สึกเจ็บกับทุกสัมผัสที่จาบจ้วงของเขา
กึก! โอ้ยยย
"เธอไม่มีสิทธิ์ถาม! "
เขาผละหน้าออกจากคอฉันและแน่นอน เขาไม่ใช่แค่ดูดแต่เขากัดจนเลือดมันซึมออกมา ฉันเบ้หน้าให้กับความเจ็บปวดที่พึ่งได้รับ
"สงสัยเธอคงจะอยากมาก? "
"นะ นายจะทำอะไร"
ฉันมองเขาที่ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่หัวเตียง ก่อนจะหยิบอุปกรณ์อะไรอย่างออกมาจากลิ้นชัก เมื่อเห็นว่าจังหวะนี้เหมาะที่จะหนี ฉันจึงรีบลุกขึ้นแล้วค่อยๆก้าวถอยหลังอย่างช้าๆโดยไม่เขารู้ตัว?
และมันก็เหมือนสวรรค์เข้าข้างฉัน เมื่อฉันถอยมาจนถึงประตูได้ก่อนที่จะ....
แกร็ก!
ประตูมันล็อคจากด้านนอก เป็นไปได้ยังไง
"หึ นวลรู้หน้าที่ดีว่าควรทำยังไง"
เขาพูดแต่ก็ยังคงง่วนอยู่กับของที่เขาเตรียมอยู่
"นายสั่งให้แม่นวลทำอะไร?"
"นวลรู้หน้าที่ดีเวลาเอาทาสมาบำเรอ"
"หมายความว่ายังไง?"
" เธอไม่มีค่าอะไร นอกจากทาสที่สนองอารมณ์ฉัน! "
"......"
"หึ ยินดีต้อนรับสู่นรก น่านน้ำJ"
เขาหันมาพร้อมกับกุญแจมือในมือหนา ก่อนจะย่างสามขุมเข้ามาประชิดตัวฉันที่อยู่ห่างไม่กี่ก้าว
"ทัวร์นรกได้เริ่มขึ้นแล้ว"
"นายจะทำอะไร หยุดนะ!"
" แล้วอย่าหวังว่าจะออกจากนรกขุมนี้ไปได้ ตราบใดที่ฉันยังไม่เบื่อ!"
กรี้ดดดดดดดดด!
เขากระชากชุดนอนที่ฉันใส่ออกอย่างแรง จนมันขาดกระจายออกไม่ต่างจากซากเศษผ้า เขาใช้กุญแจมือนั่นล็อคมือทั้งสองข้างของฉันแล้วลากไปที่ปลายเตียง
" ฉะ ฉันขอหล่ะ ถ้าจะทำจริงๆช่วยป้องกันได้ไหม?"
"มันเป็นหน้าที่ของทาสอย่างเธอที่ต้องกินยา "
"หน้าตัวเมีย!"
"หึ ยิ่งกว่านี้ก็เป็น"
เขาลุกขึ้นไปหยิบของที่เตรียมไว้เมื่อกี้ นั่นยิ่งทำให้ฉันกลัวจนใจหล่นวูบ เพราะสิ่งที่เขาถือมาด้วยนั้นเป็นเทียนไขสีแดงสดกับเซ็กทอยขนาดเล็ก ฉันรีบลุกนั่งแล้วถอยหนี โกรธตัวเองที่ไปปลุกความซาดิสก์ในตัวเขาขึ้นมา แต่มันสายเกินจะแก้แล้ว
" หนีสิ"
"........ "
"ฉันให้เวลาเธอหกสิบวิ"
"......... "
" หนีไห้ได้ แต่ถ้าฉันนับครบเมื่อไหร่ เรามาสนุกกันJ"
บ้าไปแล้ว ใครจะทำได้ในสภาพนี้กัน แต่เชื่อไหมว่าฉันบ้าจี้ทำตามที่เขาบอก เพราะอย่างน้อยฉันก็มีโอกาสที่จะรอดได้เหมืิอนกัน
"หนึ่ง!...."
"สอง!...."
..........…………………………………………
มาต่อแล้วจ้าาาาาาา สนุกรึป่าวววว?
ขอโทษที่มาช้านะคะ พอดีไรท์อินกับปีใหม่ไปหน่อยแหะๆ แล้วก็ช่วงนี้ใกล้สอบด้วย
แต่ไรท์จะพยายามมาอัพให้บ่อยที่สุดนะคะ
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้าาาาา
