อืม... ทนอยู่ โอ๊ย!

ข.. ขอบใจนะคานาเอะ

//จ้องคานาเอะ

ปล่าว ไม่มีอะไร

(คิดอะไรอยู่กันแน่นะ สมองของฉันเนี่ย!)

เสร็จรึยัง

เสร็จแล้วจร้า

หิวจะแย่อยู่แล้ว คร้าาา

กินอะไรดีล่ะคะ

ฉันกินเท็มปุระนะ

ฉันกินลูกกวาดนะคะ

เอาด้วยคนสิคานาโอะ!

พี่คานาเอะ!

ห..หืมมีอะไรหรอ

เหม่ออะไรอยู่หรอคะ หรือจะคิดถึง....

เนื้อย่าง..ใช่!...พี่กินเนื้อย่างนะ

ฉันเอาเนื้อย่างด้วยค่ะ

อ่ะ! เนซึโกะจังง

นั่นลูกกวาดหรอ

ว้าว55เธอเหมือนหนูแฮมเตอร์เลย

อ่ะ

เศษลูกกวาดติดผมน่ะ

//หยิบออก

เรียบร้อย^///^

เนซึโกะมีคนที่ชอบรึยัง//รวบรวมความกล้า

โชคดีไปนะ

ปล่าวไม่มีอะไร(Yes!!!)

อืม..

เดี๋ยวสิ!

จะถอดทําไม??

ช่างปะไร

ก็ได้ๆ//ก้ม

ถอดออกสิ

ใช่

ในชีวิตนี้ ฉันปฏิณานกับตัวเองว่าจะไม่ถอดหัวหมูด้วยตัวของฉันเองเด็ดขาด

หลีกทางหน่อยคร้าบ!!!!!

อ.. อะข.. ขอ..

////////

อึก!

///////

ข.. ขอท..

ทําไมมาช้าจังบะ อาโออิ

นั่นน่ะสิ ปกติก็มาก่อนพวกเรานี่

อุบัติเหตุอะไรหรอ?

อยากรู้ๆ

//////(อยากมีโมเมนต์นี้กับโอบาไนบ้างจัง)

//////

//////จูบแรกซะด้วย

//////เขินแทนเลย

นี่! พวกเธอเป็นอะไรรึปล่าว หน้าแดงเป็นมะเขือเทศกันทั้งโต๊ะเลย

ไม่มีอะไรหรอก

งั้นขอฉันกับโอบาไนนั่งด้วยคนสิ

เชิญเลยไม่มีปัญหา

ว่าแต่เพื่อนพี่ชื่ออะไรหรอคะ...

เขาชื่อ.....

ต.. ตามที่มิซึริบอกเลย

ต้องรู้จักอยู่แล้วค่ะ เพราะ ฉันบอกพี่ทันหมดแล้วค่ะ

ว่าแต่โอบาไนอะไรนี่ เงียบจังเลยนะ

หืม?

ไม่มีอะไร

ว่าไง มิซึริ?

(กล้าถามได้งายยย)

(นับถือ)

(ยกนิ้วเลยย)

(เอาความกล้านี้มาจากไหนนน)

มีแล้ว(ก็เธอไงมิซึริ)

มีอะไรหรอ?//กระซิบ

พี่ก็ไม่รู้//กระซิบ

มิซึริ เป็นอะไรรึปล่าวซึมๆมาตั้งแต่โรงอาหารแล้วนะ

นั่นสิมีอะไรรึปล่าว

เป็นห่วงนะคะ

???

โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคะ

อย่าร้องนะคะะะ

ไม่แน่คนที่โอบาไนชอบอาจจะเป็นเธอก็ได้นะ

นั่นสิอะไรๆก็เกิดขึ้นได้

(ฟื้นตัวเร็วมาก)

ใช่