แก้วเหล้าเรียงรายอยู่ตรงหน้าของจุนฮเวและคิม พวกบ้านี่ไม่ห่วงภาพลักษณ์ตัวเองกันบ้างหรือไง แล้วเพื่อนก็รู้อยู่ว่ามันบ้ายอยังจะไปท้ามันอีก

กึก!

กึก!

ฉันนั่งมองมันสองคนที่เอาแต่กระดกแก้วเหล้าเพรียวๆเข้าปากที่เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร

ผ่านไป30นาที

จุนฮเวหยักคิ้วให้คิมที่เริ่มจะไม่ไหว

เขาเองก็ดูจะไม่ไหวนะ มือค้ำหัวแล้วเนี้ย

กึก!

ฟุบ!

เห้ย! มันหลับไปแล้ว!!!

หลังจากที่เขาชนะ ก็รับแก้วจากเพื่อนเต็มไปหมด จนตอนนี้....หมดสภาพ

เพื่อนผู้ชายสองคนเดินมาหิ้วปีกคิมไป โดยทิ้งให้ฉันไปสองคนนี้ เห้อ

ฉันพาพวกมันขึ้นรถพร้อมกับขนาดเข็ดนิรภัยให้พวกมันด้วย เดี๋ยวจะทำอะไรพิเรนๆกันอีก

ฉันเป็นคนขับ ข้างๆฉันคือจุนฮเว และข้างหลังคือมินอา

ฉันตัดสินใจพามินอาไปส่งก่อนเพราะฉันรู้ทางและไม่ไกลจากที่นี้

ระหว่างที่ฉันขับรถพวกมันก็หลับกันหมด เออดี ที่อย่างนี้ละฤทธิ์หมด

หลังจากฉันส่งมินอาเสร็จก็ขึ้นรถมานั่งคิดว่าฉันจะไปส่งเขาที่ไหน เพราะฉันไม่รู้จักหอของเขา

ฉันเขย่าตัวมันอย่างแรง แต่มัน...ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย

หลับสนิท

. . . . . . . . . . .

ฉันนั่งคิดสักพัก อยู่ๆก็เหมือนสวรรค์มาโปรดมีคนโทรเข้าเครื่องจุนฮเวพอดี

Rrrrrrrrrr ' จีนานฮยอง '

ฉันไม่รู้ว่าเขาคือใคร แต่ฉันก็กดรับสายทันที

ติ้ด!

หลังจากฉันได้โลเคชั่น ตอนนี้ฉันก็อยู่ใต้หอพักเขาแล้ว

เพียงแต่รอให้เพื่อนเขามารับเท่านั้น

หอพักไอค่อน

วันนี้ผมอยู่หอคนเดียวโคตรเหงาเลยครับ เลยมาอยู่กับพวกชั้นบน ดงฮยอกก็ไปหายู บ๊อบบี้ก็ไปหาฮานา จูเน่มันก็ไปปาร์ตี้

ฉันจอดรถรอพวกเขาลงมาสักพักก็มีคนออกมาจากตึก3คน ส่งสัยจะใช่แหละมั้ง

ฉันลงจากรถก่อนจะเปิดประตูฝั่งที่เขานั่ง และค่อยๆเอาตัวเขาลงจากรถ

ฉันพยายามไม่รู้ท่าไหนต่อไหนจนเอาเขาออกมาจากรถได้ และจับเขาพิงไว้กับรถก่อนจะล็อครถและยืนรอเพื่อนของเขา

หลังจากลาพวกเขาฉันก็ขึ้นรถและกลับบ้านไปพักผ่อน เห้อ วุ่นวายกันจริงๆ

. . . . . . . . . .

เช้าวันต่อมา

หอพักไอค่อน

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมมาหากระเป๋าตังส์ตัวเองแต่หาไม่เจอเลยออกมาถามจินฮวานฮยอง

เมื่อคืน...ใครมาส่งกูวะ?

ใครวะ? มินอา? นาบี? โซมิน?

รู้เลย ชอน! โซ! มิน!

Rrrrrrrrr 'เยจินออนนี่'

ออนนี่โทรมาทำไมกัน?

นี่มันเสียงจุนฮเวนี่หว่า

ฉันวางสายก่อนจะไปใส่เสื้อผ้าแล้วเดินลงไปที่รถ และโทรกลับ

ฉันก้มมองๆตรงที่เขานั่งก็เจอกระเป๋าเงินอยู่ใต้เบาะ

หอพักไอค่อน

ฉันโทรตามเขาก่อนจะมานั่งรอที่สวนด้านหน้า ไม่นานเขาก็มา

เขาพูดพร้อมกับยื่นมือมาตรงหน้าฉัน

ฉันวางกระเป๋าตังส์ให้เขาบนมือก่อนจะถามเขาขึ้น

บนหอพักไอค่อน

ตอนนี้ฉันขึ้นมาบนหอพักของเขา โดยที่เขาบอกว่าช่วยแปลจดหมายจากแฟนคลับให้หน่อย แลกกับกาแฟ ฉันจะปฎิเสธแต่มันลากฉันขึ้นมาแล้ว

และเขาเดินหายเข้าไปในห้อง

ฉันก้มลงเล่นโทรศัพท์ก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินเข้ามาใกล้ สงสัยจุนฮเวจะเอามาให้แล้ว แต่ฉันยังพิมพ์ข้อความไม่เสร็จเลยพูดกับเขาทั้งๆที่ก้มหน้าอยู่

เขาไม่ตอบฉันและไม่วางด้วยอะไรของเขาวะ

ฉันเลยเงยหน้าไปมองเขา แต่กลับไม่ใช่เขา...

นี่มัน...บ๊อบบี้!?

ฉันลุกขึ้นโค้งให้เขา เพราะเขาอายุมากกว่าฉัน และเขาก็โค้งคืนให้

บ๊อบบี้อปป้าเดินออกไปแล้ว ฉันเคยดูsmtm (show me the money) แล้วเขาเท่มากเลยล่ะ

จริงดิ!