เอ้าทำไมอ่ะ

อีช้อปมึงไปทำอะไรปิ่น

กูทำอะไร

แล้วทำไมไม่ต้องไปรับ

อ่อๆๆ

เค งั้นเจอกัน

คิดมากน่า

พี่เจนอาจคิดถึงปิ่นก็ได้ป่ะ

ช่วงนี้คงงานยุ่งเลยไม่ได้มาหา

มั้ง

เออน่า มีพี่เจนอยู่จะกลัวอะไร

มากันได้แล้วจ้าาาา

มึงดูรีบ

เก้าครึ่งแล้วอีสัส

อย่าเลท

พวกนั้นมากันยัง

อายะมาแล้ว

ไอ้โฟม

มารับกูๆๆ

@[mention-129058]

ขี้เกียจ

เร็วๆกูรอข้างล่างล่ะ

กำลังไปละเด้อ

แน่ใจนะมึง

55555

แต่ถ้ามันอยากเล่ามันก็เล่าเองป่ะ

เออๆ

มันก็ต้องระแวงอยู่แล้ว

เป็นกูก็ระแวง

เออๆ กูจะพยายามละกัน

นี่ถามหน่อยสิ

คนที่มารับมาส่งนั้นแฟนหรอ?

ก็บอกเองว่าเราไม่รู้จักกัน

อีกอย่างทั้งกลุ่มเหมือนมีแค่เราที่ไม่รู้จักนาย

ว่าจะถามนานแล้ว

เราทำอะไรให้นายไม่พอใจหรือป่าว

จริง

อ่าาา

โทดที

ใช่

ว่าจะนอนนี่

เราต้องดูกระเป๋าตัวเองมั้ย

เค

ไม่มีนะ

พวกนั้นก็บอกว่าไม่มี

สำคัญมั้ย

เดี๋ยวช่วยหา

โอเคคคค

นายกลัวผมถึงขนาดต้องไปนอนที่อื่นเลยหรอ

นายจะกลัวทำไมล่ะ

ทั้งที่ตัวนายเองก็รู้สึกดีกับมัน

🙂

55555555555555555555555555

ไม่ต้องตอบก็ได้

เพราะผมรู้ว่านายไม่มีทางลืมมันหรอก

🙂

ทำไมล่ะ

รังเกียจหรอ?

แต่คงไม่หรอกมั้ง

เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นนายคงต้องเกลียดตัวเองด้วยแล้วล่ะ

🙂

อ้อจริงสิ

ถ้านายคิดจะบล็อกผมอีก

ผมจะบอกว่านั้นเป็นความคิดที่โง่มากเลยล่ะ

🙂

ช่วงนี้ระวังตัวคุณไว้หน่อยก็ดีนะครับ

ถ้ายังไม่อยากตาย

ก็อย่าไว้ใจใครง่ายๆล่ะ

🙂