Chapter 1
-
23.30
-
นะโมพี่ไนท์จะออกไปไหนครับ
-
นะโมมันดึกเเล้วนะพี่ยังจะออกไปอีกหรอ?
-
ไนท์กูจะไปไหนก็เรื่องของกู
-
ไนท์อย่ามายุ่ง
-
นะโมเเต่เราเป็นเเฟนกัน
-
นะโมพี่จะไม่ให้ผมรู้อะไรเลยหรือไง?
-
ไนท์เราเป็นเเฟนกันก็จริง
-
ไนท์เเต่ตอนนี้กูไม่ได้รักมึง
-
นะโมผมรู้ว่าพี่ไม่รักผมเเล้ว
-
นะโมเเต่ควรจะบอกผมสักนิด
-
ไนท์ทำไม?
-
ไนท์มึงเป็นห่วงกู
-
ไนท์ไม่ต้องหรอก
-
ไนท์คืนนี้รับรองกูจะมีความสุขจนลืมไม่ลงเลยละ
-
ร่างสูงก็เดินออกไป....
-
ผมขื่อนะโมส่วนคนนั้นชื่อพี่ไนท์เราเป็นเเฟนกันครับ ตอนเเรกทุกอย่างดูเหมือนจะดีเเต่พอเริ่มเข้าปีที่3เข้าเริ่มจะออกลาย เค้าเริ่มจะมีคนอื่นเเละเริ่มจะหาคู่นอนไม่ซเำในเเต่ละวัน
-
จริงๆผมไม่ได้อยากอยู่ในสถานะเเบบนี้เเต่พอลองถอยออกไปแล้ว ผมทำไม่ได้ผมหยุดรักเค้าไม่ได้เลย
-
________
-
10.30
-
เเกร๊ก..
-
ไนท์มานั่งทำเหี้ยอะไรตรงนี้?
-
ไนท์ไม่ไปเรียนหรือไง
-
นะโมผมมีเรียนบ่าย
-
ไนท์อืม.
-
นะโมเเล้วพี่ละ ไม่มีเรียนหรอครับ
-
ไนท์กูมีเรียนบ่ายเหมือนกัน
-
นะโมงั้นผมไปด้วยได้มั้ย?
-
ไนท์ไปเองดิ
-
ไนท์รถมึงก็มี
-
ไนท์ทำไมจะต้องไปพร้อมกู!
-
นะโมรู้มั้ยว่าตัวเองเปลี่ยนไปเยอะเเค่ไหน?
-
นะโมเคยรู้บ้างหรือเปล่า
-
ไนท์กูรู้ตัวดีนะโม
-
ไนท์กูเปลี่ยนไปก็เพราะมึง
-
นะโมเพราะผม
-
นะโมถ้าเปลี่ยนเพราะผมจริงๆเปลี่ยนเเบบอย่าเปลี่ยนไปซะดีกว่า!
-
ไนท์มึงทนไม่ได้มึงก็เลยไปดิ
-
ไนท์ง่ายจะตาย
-
ไนท์มึงจะทนจริงๆหรอวะ
-
ไนท์กูไปเอากับคนอื่นทุกคืน
-
ไนท์บางคืนกลับมาทั้งๆที่กูไปเอากับคนอื่นเเล้วมาเอากับมึงต่อ
-
ไนท์มึงรับได้หรอ
-
ไนท์เเต่กูรู้มึงรับได้
-
ไนท์เเต่ให้กูกลับมารักมีงกูทำไม่ได้เเล้วหวะ
-
นะโมเพราะคนที่ชื่อพีชสินะ
-
ไนท์พีชไม่เกี่ยว
-
นะโมทำไมจะไม่เกี่ยว
-
นะโมอย่าลืมนะครับ
-
นะโมว่าเค้าเป็นน้องรหัสผม
-
นะโมอีกคนนึ่งก็เลวอีกคนนึ่งก็ร่าน!
-
เพี๊ยะ!!
-
ไนท์มึงไม่มีสิทธ์มาพูดพีชเเบบนี้นะโม!
-
ไนท์ถ้ายังไม่อยากตาย
-
ไนท์อย่าเสร่อมายุ่งเรื่องกูจำไว้!
-
แล้วคอยดูกูจะทำให้มึงเจ็บมากกว่าที่กูเจ็บเป็นร้อยเท่าเเน่ไอเหี้ยไนท์!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()