ตั้งแต่พี่มาร์คเขาจีบฉันไม่มีวันไหนที่พี่เขาจะออกนอกลู่นอกทางให้ฉันต้องคอยระแวงหรือสงสัยในพฤติกรรมของเขา เขาทำดีกับฉันมาตลอด..

จนฉันคิดว่าฉันเริ่มรักพี่เขาแล้วแหละ

แต่ความรักของฉันกับพี่เขาก็มาพร้อมกับที่ฉันโดนแกล้งเป็นประจำจนฉันต้องเขาออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นก็ว่าได้.. อาการป่วยในวัยเด็กของฉันมันกลับมาอีกครั้ง

ฉันคิดว่ามันหายไปแล้วเสียอีกแต่ที่ไหนได้มันกลับมาหาฉัน อาการนี้ถ้าฉันไม่ผ่าตัดมันคงไม่หายไป..ที่สำคัญฉันไม่สามารถมีความรักได้..

แต่ทำไงได้ล่ะ..ฉันรักเขาไปแล้ว...

วันนี้ฉันไม่มีเรียนพี่มาร์คกับฉันเรานัดไปเที่ยวกัน..

แต่ที่ไหนนั่นฉันไม่รู้เพราะพี่มาร์คบอกว่าเซอร์ไพร์ฉัน

นั่นไง..พูดถึงพี่มาร์คพี่มาร์คก็มาฉันว่าฉันลงไปข้างล่างดีกว่า...

ตอนนี้ผมมาถึงบ้านมายด์แหละจะเรียกว่าบ้านมายด์ก็ไม่ถูกเพราะมายด์อยู่บ้านกับมินิ

แต่ทำไงได้ล่ะเขาเป็นญาติกันนิอยู่ด้วยกันไม่เห็นแปลก

ความคิดของผมต้องหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากมายด์

1ชั่วโมงผ่านไป...

สวนสาธารณะ...

ฉันมีความสุขมากในวันนี้..

แค่นี้ก็ดีสำหรับฉันมากแล้วล่ะ

เมื่อถึงวันนั้น.ทุกคนคงไม่เสียใจถ้าฉัน....