เฮย์จิเดินเข้ามาในห้องพัก จัดการเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอน เขานั่งเล่นมือถืออยู่สักพัก แล้วจึงล้มตัวลงนอน

เฮย์จินอนคิดทบทวนสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น อยู่ดีๆพ่อก็ให้มาอยู่กับคุณย่า พอมาถึงก็ถูกสั่งให้เป็นลูกจ้าง นี่ยังไม่นับเรื่องที่จะไปโรงเรียน​ใหม่อีก

แล้วเฮย์จิก็ค่อยๆผลอยหลับไป

ตอนเช้า

ก๊อกๆ ก๊อก

เฮย์จิงัวเงียตื่นขึ้นมา เขามองไปรอบๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าตนเองไม่ได้อยู่บ้าน ตอนนี้ตนเองอยู่ในโรงแรม

เฮย์จิลุกขึ้นแต่งตัวเป็นชุดยูกาตะเพื่อเตรียมจะไปอาบน้ำ พอเปิดประตูมาก็เจอกับคุณทาจิบานะยืนรออยู่

เฮย์จิเดินไปที่ห้องอาบน้ำ แล้วก็จัดแจงอาบน้ำจนเสร็จเรียบร้อย แล้วเดินออกมา เพื่อเอาเสื้อผ้าไปเก็บที่ห้อง

พอเก็บเสร็จ ก็ออกมาแล้วเดินไปที่ห้องพนักงาน ในนั้นมีพนักงานเดินกันอยู่เต็มไปหมด แต่ละคนต่างจัดเตรียมของให้แขกกันทั้งนั้น พอเฮย์จิเดินเข้ามา ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่เฮย์จิ จนเขารู้สึกอึดอัด

เฮย์จิยกถาดอาหารเดินไปที่ห้อง 121 เขาเคาะประตู​

มีคนเปิดประตูออกมารับ เขายกถาดนั้นให้แขก แล้วแขกก็ปิดประตูกลับเข้าห้องไป

เขาเดินกลับห้องพนักงาน พอมาถึงก็มีงานรอให้ทำอีกเยอะ

เฮย์จิเดินไปเดินมาตลอดทั้งวัน ไปเสิร์ฟ​อาหาร ทำความสะอาดห้อง เปลี่ยนผ้าปู ขัดห้องน้ำ ล้างจาน ถูพื้น กวาดพื้น

18:00 น.

คุณย่าโยนถุงอะไรบางอย่างลงตรงหน้าของเฮย์​จิ

เฮย์จิกับฮารุเดินออกมาจากโรงแรมจากนั้นก็เดินคุยกันมาเรื่อยๆ

เฮย์จิหันไปมองร้านขายเสื้อผ้าเก่าๆ ร้านนึง ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะใช่ร้านขายเสื้อผ้า ดูเหมือนบ้านเก่าๆหลังหนึ่งที่จะพังแหล่ไม่พังแหล่มากกว่า

ฟูจิคุงก็เดินเข้าไปหลังร้าน

แล้วเฮย์จิกับฮารุก็เดินออกจากร้านไป

จบ