พี่ทิว เราจะเดินไปไหนกันอ่า นี่ก็ไกลพอสมควรแล้วนะเนี่ย รถก็ขับเข้ามาไม่ได้อีก

ก็ไกลเกิ้นน 😅😅

#(มองไปรอบๆตัว) หืมมมม....อย่างที่พี่บอกจริงๆด้วยนะ ที่นี่มีลำธารไหลผ่านบ้านทุกหลังเลยอ่า

อื้มมม 😊

กรุงเทพฯ ที่ขึ้นชื่อเป็นเมืองหลวงอันแสนวุ่นวาย กลับมีที่แบบนี้ซ่อนอยู่

ตั้งแต่เด็กเหรอ ?

ใครกันน่ะตา ?

ฉันก็ไม่น่าถามแกน่ะเนาะ เห้ออออ

เดี๋ยวฉันออกไปดูเองก็ได้

คุณทิว !!! ตายจริงงง ป้าคิดถึงคุณหนูทิวที่สุดเลยค่ะ ลมอะไรหอบมาคะเนี่ย ?

ได้สิคะ เชิญเข้ามาข้างในก่อนเถอะค่ะ

คุณเดย์ด้วยนะคะ 😊😊 #(เธอหันกลับมาและกล่าวกับเดย์)

😮😮😮 / #( ทำไม ?)

คือพี่ทิ....

อื้อออ....อื้มมม...

#(อ่าาาา มีลุงฝรั่งโผล่มาอีกคนละจ้าาา 😅 )

ครับมั้ยล่ะตา ?

สวัสดีครับ

เอ่อ....คุณลุง คุณป้า....รู้จักผม....

คุณหนูเคยเล่าให้ฟังเมื่อประมาณหลายเดือนก่อนน่ะค่ะ

แถมยังโทรมาเล่าให้ฟังบ่อยๆเสียด้วย ว่าคุณเดย์น่ะน่ารักมาก แต่ก็หัวรั้น เอาแต่ใจ แล้วก็...

อ้าวพี่ทิว

เรื่องนี้ไว้ก่อนนะ ไว้คุยนอกรอบ

คือ ขอโทษนะครับ แล้วป้ากับลุง เป็นอะไรกับพี่ทิวหรือครับ ?

ป้ากับลุงเคยทำงานที่บ้านของคุณหนูน่ะค่ะ เมื่อสมัยที่คุณหนูยังเล็ก

เพราะคุณหญิงน่ะ ท่านทำงานหนักมาตลอด แทบจะไม่มีเวลาเลย

การมีแม่บ้าน กับพ่อบ้านไว้ทำนั่นนี่ ทั้งคอยดูแลคุณหนูทิว จึงเป็นเรื่องจำเป็นน่ะค่ะ

แล้วทำไมถึงได้ออกมาล่ะครับ ?

ป้าเห็นว่าพวกป้าน่ะทำงานเก็บเงินได้พอสมควรแล้ว จึงขอลาคุณหญิง ออกมาตั้งตัวที่นี่

แต่ก็ยังติดต่อกับคุณทิว และทางบ้านนั้นอยู่เนืองๆน่ะจ่ะ

การที่คุณทิว พาคุณเดย์มาที่นี่ ป้าก็พอจะทราบค่ะ ว่าทำไม ?

ท่านไม่ยอมใช่ไหมคะ ?

คุณหนูคะ พูดแบบนั้นมันบาปนะคะ

เอาเถอะค่ะ ใจเย็นๆก่อนเถอะ

ว่าแต่ คุณหนู.....ยังไม่บอกป้าเลยนะคะ ว่าทำไมถึงได้มาที่นี่ คงไม่ใช่แค่เรื่องนี้แน่ๆ ใช่ไหมคะ ?

ถ้าคุณหนูกับคุณเดย์ยืนยันว่าอยู่ได้ ป้าก็ไม่ติดอะไรหรอกค่ะ

มันไม่สำคัญว่าอยู่ที่ไหน หรืออยู่แบบไหนใช่ล่ะมั้ยครับคุณป้า คุณลุง

😊😊😊 ใช่จ่ะ

😊 ป้าไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมคุณหนูถึงได้รักคุณเดย์มาก

ป้าเชื่อนะคะ ว่าไม่ว่าใคร ก็สามารถรักกันได้ ขอเพียงแค่เราอยู่ข้างกัน ในวันที่มืดมนที่สุด และสว่างไสวที่สุด ก็พอ จริงไหมล่ะคะ ? 😊

😊😊😊

เริ่มจากอะไรดีล่ะเรา 😅

หมายถึง...หลังนั้นน่ะเหรอ ? #(ชี้นิ้วไปที่บ้านหลังหนึ่ง)

#(ผมชี้นิ้วไปทางบ้านโทรมๆหลังหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเป็น " บ้านหลังที่ว่า ")

คนจะอยู่ได้ใช่มั้ย ? 555

ก็ถ้าพี่ยืนกราน

เรียนมาทำไมล่ะวิดวะน่ะ

ลืมม 😅😅

เอางี้พี่ คิดแบบเบสิคๆ แบบช่างเขาทำเลยละกัน พังตรงไหน ก็ซ่อมตรงนั้น

ใช้วัสดุเท่าที่หาได้จากที่นี่ และซื้อเฉพาะสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น โอเคเนาะ

หื้มมมมมมม 😑

มันก็จะโรแมนติกหน่อยๆ ตอนหน้าเราแวะกลับไปเยี่ยมทางด้าน ปริ้นซ์แกงค์บ้างดีกว่า ส่วนทางนี้เดี๋ยวแวะกลับมานะ 😆

น่าจะ

ลมพัดปลิวแน่ๆ งานนี้ ไม้ปลวกกินหมดแล้วมั้งนั้นน 😅

ก็เงินมีป้ะล่ะ แหมมมมม

ก็อยู่ไป เดี๋ยวมันก็น่าอยู่ เชื่อสิ 😆