-Intro-
-
¤
-
¤
-
Tripple [P] Sister (3)
-
JIRADAPA:P
นี่
-
JIRADAPA:P
ปัญ
-
JIRADAPA:P
พี่ปราง
-
JIRADAPA:P
วันนี้เข้าบ.ด้วยหละ
-
CHERPRANG:P
หืม?
-
CHERPRANG:P
วันนี้มีอะไรล่ะ
-
PUNSIKORN:P
นั่นดิพี่
-
PUNSIKORN:P
วันนี้มีอะไร
-
JIRADAPA:P
โปรเจตใหม่ของบ.เรา
-
JIRADAPA:P
เข้าประชุมด้วย
-
CHERPRANG:P
มันคืออะไรอะ
-
CHERPRANG:P
เป้รู้ป่าว
-
CHERPRANG:P
?
-
JIRADAPA:P
ละครเวทีค่ะ
-
JIRADAPA:P
แล้วหนังด้วย
-
JIRADAPA:P
เป้เป็นโปรดิวเอง
-
JIRADAPA:P
กำกับเองด้วย
-
PUNSIKORN:P
จะเยอะไปมั้ยพี่
-
PUNSIKORN:P
แค่งานที่ทำอยู่ก็ไม่มีเวลาจะทำไรแล้วนะ
-
JIRADAPA:P
จะให้ทำไงได้หละ
-
JIRADAPA:P
ก็งานของสปอนเซอร์เราทั้งนั้น
-
JIRADAPA:P
ปฏิเสธก็ลำบาก
-
CHERPRANG:P
พี่ก็เข้าใจนะ
-
CHERPRANG:P
แต่ก็หนักเกิน
-
JIRADAPA:P
เอาน่าพี่
-
JIRADAPA:P
จบโปรเจ็คนี้ก็ได้พักกันละ
-
JIRADAPA:P
อดทนหน่อย
-
CHERPRANG:P
อืม
-
PUNSIKORN:P
จะพยายามแล้วกันค่ะ
-
CHERPRANG:P
ไปเรียนกันต่อเถอะ
-
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเฌอปราง อายุ18ปีค่ะ
-
เป็นนักแสดงสังกัดค่าย BNK
-
ฉันมีน้องสาว2คน
-
คนแรกเป็นโปรดิวเซอร์ ผู้กำกับ แล้วยังควบตำแหน่งกรรมการบริหาร BNK Group L;td อีกด้วย
-
คนที่สองเป็นนักแสดงเหมือนกับฉัน
-
ตอนนี้พวกเราเรียนอยู่ที่ BNK International Hight School
-
ซึ่งก็อยู่ในเครือBNK GROUP นั่นแหละ
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
PRAEWA:M
-
PRAEWA:M
นี่เธอ
-
CHERPRANG:P
นี่!
-
CHERPRANG:P
ฉันเป็นพี่เธอนะ
-
PRAEWA:M
แล้ว?
-
CHERPRANG:P
ให้เกรียติกันหน่อยดิ
-
PRAEWA:M
จำเป็น?
-
CHERPRANG:P
จำเป็นดิ
-
CHERPRANG:P
หัดมีสัมมาคารวะหน่อย
-
CHERPRANG:P
ฉันเป็นรุ่นพี่เธอนะ
-
PRAEWA:M
แต่เธอก็เป็นเมียฉันมะ
-
CHERPRANG:P
นี่!
-
CHERPRANG:P
มันแค่เรื่องผิดพลาดเท่านั้นแหละ
-
CHERPRANG:P
ไม่ได้เกิดด้วยความรักซะหน่อย
-
CHERPRANG:P
ฉันไม่ได้รักเธอ!!
-
PRAEWA:M
แล้วไง
-
PRAEWA:M
เมียก็คือเมีย
-
PRAEWA:M
จะได้มายังไงก็คือเมีย
-
CHERPRANG:P
นี่!ก็บอกว่าไม่ใช่ไง
-
CHERPRANG:P
เธอต้องการอะไรกันแน่
-
PRAEWA:M
มาหาฉันสิ
-
PRAEWA:M
ที่ดาดฟ้าอาคาร2
-
CHERPRANG:P
นี่
-
CHERPRANG:P
ดูเวลาหน่อย
-
PRAEWA:M
กล้าขัดฉันหรอ
-
PRAEWA:M
คงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น
-
CHERPRANG:P
...
-
CHERPRANG:P
ขอเวลาฉันหน่อยสิ
-
PRAEWA:M
10นาที
-
CHERPRANG:P
นี่!
-
CHERPRANG:P
ฉันเรียนอยู่นะ
-
PRAEWA:M
9:59
-
PRAEWA:M
9:58
-
PRAEWA:M
9:56
-
PRAEWA:M
9:55
-
PRAEWA:M
9:54
-
PRAEWA:M
9:53
-
PRAEWA:M
9:52
-
PRAEWA:M
9:51
-
PRAEWA:M
9:50
-
CHERPRANG:P
ก็บอกมาเรียนอยู่ไง
-
PRAEWA:M
8:51
-
PRAEWA:M
8:50
-
CHERPRANG:P
เห้ย!
-
CHERPRANG:P
หายไปไหนนาทีนึง
-
PRAEWA:M
ถ้าเธอยิ่งพิมพ์
-
PRAEWA:M
มาก็ยิ่งลดเร็วเรื่อยๆ
-
PRAEWA:M
7:42
-
PRAEWA:M
7:41
-
PRAEWA:M
7:40
-
CHERPRANG:P
รู้แล้วๆ
-
CHERPRANG:P
จะไปเดี๋ยวนี้แหละ
-
PRAEWA:M
6:39
-
CHERPRANG:P
!!!
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
Real Talk PRAEWA-CHERPRANG
-
PRAEWA:M
สายสองนาที
-
CHERPRANG:P
นี่รีบสุดแล้วนะ
-
PRAEWA:M
สายก็คือสาย
-
CHERPRANG:P
เพราะใครกันหละ
-
CHERPRANG:P
ตึกวิทย์กับตึกสองไม่ใช่ใกล้ๆกันนะ
-
PRAEWA:M
ถ้าไม่มัวแต่พิมพ์ก็ถึงแล้วป้ะ
-
CHERPRANG:P
เวลาแค่นั้นจะไปพออะไรเล่า
-
CHERPRANG:P
แล้วเรียกมาทำไม
-
PRAEWA:M
นั่งก่อนสิ
-
ฉันรวมกระโปรงนักเรียนของฉันแล้วนั่งลงกับพื้นข้างๆเขา
-
PRAEWA:M
ขอนอนตักหน่อยนะ
-
ว่าแล้วคนตัวเล็กข้างๆก็ลมตัวลงนอนที่ตักของฉัน
-
CHERPRANG:P
เป็นอะไรหึ้?
-
CHERPRANG:P
ไม่สบายใจอะไรรึป่าว
-
PRAEWA:M
อือ
-
PRAEWA:M
นี่
-
PRAEWA:M
เหนื่อยมั้ย
-
CHERPRANG:P
ถามทำไม
-
PRAEWA:M
ฉันถามก็ตอบสิ
-
CHERPRANG:P
เอาแต่ใจจัง
-
PRAEWA:M
เอาเธอเก่งด้วย
-
CHERPRANG:P
😳
-
PRAEWA:M
ตอบสิ
-
PRAEWA:M
เหนื่อยมั้ย
-
CHERPRANG:P
เหนื่อยสิ
-
PRAEWA:M
อือ
-
PRAEWA:M
งานเยอะหรอ
-
CHERPRANG:P
เยอะสิ
-
CHERPRANG:P
เดี๋ยวเย็นนี้ก็ต้องเข้าประชุมอีก
-
PRAEWA:M
อ่า
-
PRAEWA:M
เดี๋ยวก็คงได้พักแล้วหละ
-
PRAEWA:M
เป็นดาราเต็มตัวแล้วนี่
-
CHERPRANG:P
อืม
-
CHERPRANG:P
ทำไมวันนี้เธอพูดมากจัง
-
CHERPRANG:P
เหมือนเธอไม่ใช่เธอเลย
-
PRAEWA:M
แล้วฉันเป็นยังไง
-
CHERPRANG:P
ก็เย็นชา
-
CHERPRANG:P
พูดน้อย
-
CHERPRANG:P
ทำเหมือนไม่มีตัวตน
-
CHERPRANG:P
ดูแข็งกระด้างยังไงก็ไม่รู้
-
CHERPRANG:P
แต่วันนี้ดูขี้อ้อนยังไงก็ไม่รู้
-
CHERPRANG:P
ถึงจะดูเย็นชาไปหน่อยก็เถอะ
-
PRAEWA:M
แล้วเธอชอบแบบไหนมากกว่ากัน
-
CHERPRANG:P
ไม่รู้สิ
-
CHERPRANG:P
แล้วอันไหนคือตัวตนของเธอหละ
-
PRAEWA:M
อ่า
-
PRAEWA:M
นั่นสินะ
-
PRAEWA:M
คงซักอย่างนั่นแหละ
-
PRAEWA:M
เหนื่อยละ
-
PRAEWA:M
นอนนะ
-
PRAEWA:M
ถ้าจะไปก็ปลุกหละ
-
คนนอนตักค่อยหลับตาลง
-
เข้าสู่ห้วงนิทรา
-
CHERPRANG:P
ตอนหลับนี่น่ารักจัง
-
CHERPRANG:P
ทำตอนตื่นเย็นชาจังนะ
-
CHERPRANG:P
ทั้งที่น่ารักขนาดนี้แท้ๆ
-
CHERPRANG:P
-
CHERPRANG:P
ทั้งที่ยิ้มแล้วโลกสดใสขนาดนี้
-
CHERPRANG:P
ทำไมถึงไม่ยิ้มนะ
-
ฉันค่อยๆก้มลงจนปากสัมผัสกับส่วนเดียวกันของคนที่นอนอยู่
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
-17:12-
-
เวลาล่วงเลยมาเนินนาน
-
ฉันปล่อยให้เข้านอนมาเกือบ6ชั่วโมงแล้วมั้ง
-
PRAEWA:M
อื้อ•~•
-
PRAEWA:M
อาา//หาว
-
CHERPRANG:P
ตื่นแล้วหรอ
-
PRAEWA:M
อ่า
-
PRAEWA:M
กี่โมงแล้วเนี่ย
-
CHERPRANG:P
ห้าโมงแล้ว
-
PRAEWA:M
ห๊ะ!
-
PRAEWA:M
ทำไมไม่ปลุกหละ
-
PRAEWA:M
ยัยบื้อเอ้ย
-
CHERPRANG:P
ก็เห็นหลับสบาย
-
PRAEWA:M
บื้อจริงเลยเธอนิ
-
PRAEWA:M
เป็นไงบ้าง
-
PRAEWA:M
เมื่อยมั้ย
-
CHERPRANG:P
หึ//สายหน้าเบา
-
CHERPRANG:P
ไม่รู้สึกอะไรเลย
-
PRAEWA:M
มาๆ
-
PRAEWA:M
ลุกขึ้น
-
CHERPRANG:P
ไม่ได้อะ
-
CHERPRANG:P
มันชาจนทำอะไรไม่ได้แล้ว
-
PRAEWA:M
เฮ้อ
-
PRAEWA:M
เธอนี่มันจริงๆเลย
-
PRAEWA:M
มานี่//ดึงเฌอปรางลุกขึ้น
-
CHERPRANG:P
โอ้ยๆ~อาา
-
PRAEWA:M
ร้องให้มันดีๆหน่อย
-
PRAEWA:M
เดี๋ยวมีใครมาได้ยินเข้า
-
CHERPRANG:P
ก็มันเจ็บนิ
-
PRAEWA:M
ยืนไหวมั้ย
-
CHERPRANG:P
เอ่อ
-
คนตัวเล็กกอดพยุงฉันจากทางด้านหลัง
-
PRAEWA:M
นี่เฌอ
-
PRAEWA:M
ของอยู่อย่างงี้อีกสักพักได้มั้ย
-
CHERPRANG:P
เคยห้ามได้ป้ะละ
-
CHERPRANG:P
ไม่เห็นต้องของเลย
-
CHERPRANG:P
เอ๊ะ
-
CHERPRANG:P
เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ
-
PRAEWA:M
เฌอไง
-
CHERPRANG:P
รู้ชื่อฉันได้ไง
-
PRAEWA:M
เอามากี่ครั่งแล้วคุณ
-
CHERPRANG:P
พูดเรื่องนี้อีกแล้วนะ
-
CHERPRANG:P
ปล่อยเลย
-
PRAEWA:M
อีกแป็ปนะ
-
CHERPRANG:P
ทำไมวันนี้ดูอ้อนจัง
-
PRAEWA:M
หรอ
-
CHERPRANG:P
จริงๆนะ
-
CHERPRANG:P
ไม่ได้คิดไปเองด้วย
-
PRAEWA:M
ก็คงงั้นแหละ
-
CHERPRANG:P
นี่ยังไม่ตอบฉันเลยนะ
-
CHERPRANG:P
ว่าเธอรู้ชื่อฉันได้ไง
-
PRAEWA:M
ก็เธอดังจะตาย
-
PRAEWA:M
มีใครบ้างไม่รู้จักเธอ
-
CHERPRANG:P
แบบนี้ฉันก็เสียเปรียบสิ
-
CHERPRANG:P
รู้ชื่อฉันแค่ฝ่ายเดียว
-
PRAEWA:M
อยากรู้ชื่อฉันหรอ
-
CHERPRANG:P
อือ
-
PRAEWA:M
จูบหน่อยสิ
-
CHERPRANG:P
ยอมหน่อยเอาใหญ่เลยนะ
-
PRAEWA:M
ไม่อยากรู้หรอ
-
ฉันค่อยพลิกตัวกลับ
-
หันหน้าเข้าหาคนตัวเล็ก
-
แล้วค่อยมอบจูบให้เขาอย่างนุ่มนวล
-
ลิ้นทั้งสองค่อยชอนไชเข้าไปในปากของอีกฝัง
-
แต่แปลกใจจังนะ
-
ทำไมฉันถึงยอมเขาอยู่เรื่อย
-
ฉันดูเป็นคนใจง่ายเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
-
ไม่สามารถปฏิเสธเขาได้สักอย่าง
-
แค่จูบกับเขาสมองของฉันก็ขาวโพลนไปหมด
-
ไม่ต้องคิดอะไร
-
มันผ่อนคลายมาก
-
มันโล้งไปหมด
-
แต่คงถึงขีดจำกัดแล้วหละ
-
ไม่อยากปล่อยไปเลย
-
ทำไมมันหวานขนาดนี้
-
อยากจะอยู่อย่างนี้ตลอดไปเลย
-
แต่ก็คงไม่ได้แล้วหละ
-
ลมหายใจฉันจะหมดลงแล้ว
-
CHERPRANG:P
แฮกๆๆ~
-
PRAEWA:M
อ่อนจังนะ
-
CHERPRANG:P
อะไรเล่า!
-
CHERPRANG:P
😳
-
CHERPRANG:P
บอกได้ยัง
-
PRAEWA:M
หืม?
-
PRAEWA:M
อะไร?
-
CHERPRANG:P
ก็ชื่อเธอไง
-
PRAEWA:M
ไม่ต้องรู้หรอก
-
PRAEWA:M
เราคงไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว
-
CHERPRANG:P
ทำไมหละ
-
CHERPRANG:P
หมายความว่ายังไง
-
PRAEWA:M
เธอเป็นอิสระแล้ว
-
PRAEWA:M
ฉันจะไม่ถูกมัดอะไรเธออีกแล้ว
-
CHERPRANG:P
....
-
PRAEWA:M
เงียบทำไมหละ
-
PRAEWA:M
ไม่ดีใจหรอ
-
CHERPRANG:P
ดะ..ดีใจสิ
-
CHERPRANG:P
รอมาตั้งนาน
-
PRAEWA:M
อือ
-
PRAEWA:M
ฉันไปนะ
-
คนร่างเล็กค่อยๆหายลับไปในตึก
-
น้ำตาของฉันกลับไหลออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
-
ทั้งๆที่ก็รอเขาปลดปล่อยมาตั้งนาน
-
หรืออาจจะเป็นเพราะความผูกพันธ์
-
ที่เคยใช่เวลาร่วมกันมานาน
-
หรือจะเป็นความรักที่เกิดกับฉันโดยไม่รู้ตัว
-
ขอให้มันเป็นเพียงเรื่องราวร้ายๆที่ผ่านเข้ามาแล้วหายไปได้มั้ย
-
อย่าให้มันเป็นความจริงเลย
-
ถ้ามันเป็นความจริงฉันคงรับมันไม่ไหวแน่ๆ
-
กลับบ้านไปนอนสักตื่นคงจะดีขึ้น
-
-------------------------------------------------------------------------------
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
▪
-
ฉันเดินเข้ามาในตึก
-
ยืนพิงประตูอยู่สักพัก
-
กะว่าทำใจได้แล้วจะเดินจากไป
-
แต่กลับได้ยินเสียงสะอื้นลอยมา
-
ฉันทำได้แค่หักห้ามใจ
-
ไม่ให้หันหลังไปปลอบเธอ
-
PRAEWA:M
เส้นทางที่เราเลือกเดิน
-
PRAEWA:M
มันต่างกันเกินไป
-
PRAEWA:M
เราคงใช่เส้นทางเดียวกันไม่ได้หรอก
-
PRAEWA:M
ขอโทษนะ
-
PRAEWA:M
เส้นทางของเราคงไม่มีวันบรรจบกันหรอก
-
PRAEWA:M
ทางของฉันฝันของเฌอ
-
PRAEWA:M
🙂
-
เหลือเพียงกลิ่นหัวใจที่คละคลุ้งในความเหงา
-
เหลือไว้ให้คิดถึงเธอ
-
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
-
◇
-
◇◇
-
◇◇◇
-
◇◇
-
◇
-
INDEX
ฝากผลงานเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
-
INDEX
อาจจะมึนหน่อยนะ
-
INDEX
เกิดมาร่วม20ปี
-
INDEX
ยังไม่เคยมีความรัก
-
INDEX
แต่มาเขียนเรื่องความรัก
-
INDEX
เลยเขียนแนวรักที่อยากให้เป็นมากกว่า
-
INDEX
เพราะว่ารักคือการเสียสละ
-
INDEX
ไรท์คิดยังงั้น
-
INDEX
ขอบคุณค่ะ
-
INDEX
หวังว่าจะเจอกันตอนหน้า
-
INDEX
ตอนที่เป็นเนื่อเรื่องจริงๆ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น