ติ้งต่องๆ

เสียงกริ่งหน้าบ้านสไตน์โมเดิลดังขึ้นสองครั้งในเวลาเช้าของวันนี้ทำให้หญิงสาววัยกลางคนที่อยู่ในผ้ากันเปื้อนต้องรีบร้อนออกมาต้อนรับคนตัวเล็กๆที่ยืนเขย่งกรดกริ่งอย่างหน้าเอ็นดู

สายตาอ่อนโอนจ้องมองไปที่เด็กน้อยตัวก้อนๆที่ถือกล่องคุกกี้ในมือน้อยๆนั้น

ดวงตาอ่อนโยนคู่นั้นเผลอยิ้มออกมาให้กับความน่ารักของเด็กก้อนคนนี้

ฮึ้ๆ หน้าสวยเผลอหัวเราะออกมาในความใสซื่อของเขา

มือสวยเรียวยาวคว้าแขนนิ่มของเด็กก้อนด้วยความเบามือ และพาเข้าไปนั่งบนโซฟาสีดำไซส์ใหญ่

หญิงสาวหันไปยิ้มและชี้มือไปทางห้องของคูมมัค ที่ตัวน้อยต้องการจะไปหา ด้วยความเอ็นดู

บั้นท้ายที่เด้งและส่ายไปมาในร่างก้อนๆของเด็กคนนี้ยิ่งทำให้คนเป็นแม่นั้นอยากจะจับไปฟัดเหลือเกินแต่ก็ต้องหักห้ามใจเอาไว้เพราะเด็กคนนี้น่าทะนุถนอมมากกว่าจะทำอะไรรุนแรงกับเขา

เด็กน้อยเลี้ยวไปตามทางเดินก็ได้เจอประตูไม้สีน้ำตาลถูกตกแต่งด้วยกรอบรูปสีฟ้า ซึ่งภาพนั้นก็เป็นภาพของคูมมัคและคูมบัมบัมที่กำลังนั่งหลับบนรถระหว่างไปเที่ยว

มือน้อยถูกเอื้อมขึ้นไปบิดลูกบิดที่ติดไว้สำหรับให้เด็กเอื้อมถึง แต่ก็ยังสูงเกินไปสำหรับเขาอยู่ดี

แม้จะพยายามเขย่งหรือกระโดดแล้วก็ตาม ลูกบิดก็ห่างจากมือเขาแค่นิดเดียวเท่านั้น

อุ้งมือน้อยมีสีเลือดฝาดตามปลายนิ้วทั้ง5 ใช้มือยันประตูสลับกับเคาะเพื่อหวังให้คนในห้องตื่นมาเล่นกับเขา และเอร็ดอร่อยกับคุกกี้ที่เขาตั้งใจห่อมาจากบ้านด้วยตัวเอง

แปะๆๆๆ

พูดว่าเคาะก็คงจะไม่ถูก ต้องเรียกว่าใช้มือตบประตูต่างหาก

ถึงจะพูดแบบนั้น อุ้งมือขาวอวบนุ่มที่สัมผัสประตูไป ก็ส่งเสียงได้แค่เล็กน้อยเท่านั้นเพราะอุ้งมือนิ่มนั้นมันช่างเล็กเหลือเกิน

เกร็ก!!

ฟุบ..

ภาพตอนนี้คือคนน้องที่พึ่งหัดเดินได้แค่6เดือน ทรงตัวไม่อยู่ระหว่างที่เด็กชายคนพี่ที่โตกว่าออกมาเปิดประตูโดยที่ไม่รู้เลยว่าน้องกำลังพยายามยันประตูเพื่อให้ตนได้เข้าไปปลุกพี่ชาย

คนพี่ว่าพลางพยุงน้องชายให้ลุกขึ้นมา ด้วยความเบามือ

ปากเล็กค่อยๆเบะคิ้วค่อยๆเลื่อนมาติดกันและมือทั้ง2ที่ยกขึ้นมาพร้อมที่จะปาดน้ำตาได้ในทันทีที่มันไหลลงมา

เด็กชายคนพี่ที่โตกว่ารู้ในทันทีว่าน้องจะร้องไห้ทั้งๆที่น้ำตายังไม่ไหลลงมาเลยด้วยซ้ำ

เขาพูดพร้อมใช้มือทั้งสองจับแก้มคนน้องไว้และจ้องตาแบบไม่กระพริบ

ปากน้อยๆจิ้มลิ้มเอ่ยออกมาและยิ้มด้วยความเดียงสาของเขา

ด้วยอายุที่น้อยขนาดนี้เขาไม่รู้หรอกว่า เขาจะทำให้ใครหลงรักได้ง่ายๆกับท่าทางแบบนี้ รวมถึงคนพี่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยเช่นกัน

งั่ม!!

มือสองข้างที่ใหญ่กว่าพวงแก้มมัชเมลโล่ของคนน้องได้ขย้ำและดึง แต่ก็ไม่ลืมที่จะทิ้งรอยเขี้ยวคมไว้ที่พวงแก้มนั้นด้วย

เมื่อเขารู้สึกเจ็บและเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา จึงร้องโวยวาย มือสองข้างก็จับพวงแก้มนั้น ตรงที่เป็นรอยแดงและวิ่งหนีคนใจร้ายไปหานางฟ้าที่ยืนทำครัวอยู่

ตาแดงใสมีน้ำตาไหลออกมาอาบแก้มมัชเมลโล่ วิ่งดุกดิ้กเข้าไปอ้อนคนที่เป็นพี่ชายของเขา

คนที่เป็นพี่ชายก็อ้าแขนรับทันทีที่น้องคนนี้วิ่งมาหาพร้อมน้ำตา

พี่ชายที่อายุมากกว่าคนน้องอยู่3ปีนั้น ได้จ้องหน้าคนที่เป็นต้นเหตุให้น้องคนเดียวของเขาเสียน้ำตา อย่างหาเรื่อง

คนเป็นพี่แท้ๆแสดงสีหน้าไม่พอใจเมื่อมีคนอื่นพยายามมาตีสนิทน้องของเขา

เจ้าของห้องหันไปมองหน้าคนที่ทำหน้าเหวี่ยงฟึดฟัดและชวนไปเล่นด้วยพอเป็นพิธี

ทั้งสองคนอื้มมือและยื่นนิ้วก้อยเล็กๆมาเกี่ยวกัน เพื่อทำสัญญา มันอาจจะดูเป็นของเด็กๆ ก็แน่ล่ะสิ พวกเขาเป็นเด็ก และจริงจังกับการเกี่ยวก้อยและการโป้ง ทุกคนเคยเป็นเด็ก ใช่มั้ยล่ะ😆 ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าไม่เคยเกี่ยวก้อยและโป้งเพื่อน

ร่างเล็กตาเป็นประกายเมื่อมีใครชอบในสิ่งที่เขาชอบด้วย

คนพี่ตอบแบบค่อนข้างลังเล เพราะเขาย่อมรู้ตัวดีอยู่ว่าเขาก็ไม่ชอบกินต้นหอมเหมือนกัน

———————

6ปีต่อมา

คนตัวเล็กในชุดนักเรียนยืนเคาะประตูอยู่หน้าห้องของพี่ชายข้างบ้านโดยมีพี่ชายแท้ๆของตัวเองยืนอยู่ด้วยเช่นกัน

แก๊ก!

ในระหว่างที่แจ็คสันกำลังจะเดินออกจากที่ตรงนั้น ประตูห้องที่คนน้องเคาะก็ถูกเปิดออก และเจ้าของห้องก็ออกมาพร้อมกับผมเพ้าที่ยุ่งเหยิง

ปึ้ง!!

หลังจากคุยกันไม่กี่ประโยค เจ้าของห้องก็กลับเข้าไปในห้องทันทีเพื่อไปนอนต่ออย่างที่เขาต้องการ

6ปีต่อมา

ประกาศผลคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย

—————