ตานหัว...

นายเป็นยังไงบ้าง?

เจ็บมากรึเปล่า?

ขยับมาอีกนิดได้มั้ย?

ไม่เป็นไรมากหรอก

เดี๋ยว! นายจะกัดฉันเหรอ?

ก็น่าจะบอกกันก่อนสิ

หัวนายแตก

ฉันไม่รู้ว่าต้องเย็บก่อนหรือเปล่า

แต่ไอ้โรคจิตนั่นก็ทำแผลให้นายแล้วแหละ

ฉันไม่รู้

อาจจะ...

คงจะออกไปทำงานข้างนอก

ฉันจะเอาเมมโมรี่กล้องมันมาให้ได้

แต่ฉันคิดว่าเราหนีตอนนี้ไม่พ้นหรอก ต้องรอให้มันมาก่อน

นายพอจะต่อสู้ไหวมั้ย?

คิดว่าจะเป็นฝ่ายจับมันแทนไงล่ะ

ถ้าจับมันเข้าคุกได้ เราจะได้ไม่ต้องระแวงอะไรอีก

ฉันก็ไม่เคย...

แต่เราเป็นผู้ชายทั้งคู่ต้องชนะผู้หญิงได้แน่

ทุกครั้งมันจะปิดหน้า ไม่รู้ว่าหญิงหรือชาย แต่ที่มันได้เปรียบเพราะถืออาวุธตลอดเวลา

ต้องระวัง...

เราต้องมีอาวุธด้วยเหมือนกัน

นายเป็นห่วงฉันมากกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก

ฉันรู้แล้ว...

ฉันมึนหัวนิดหน่อย...

ตานหัว...ระวังตัวด้วย

นายคงไม่คิดจะลงทางหน้าต่างหรอกนะ?

อย่าคิดสั้นล่ะ

ไม่ต้องหรอก ฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก

...เฮ้อออ เหล่ามู่...

หุบปากไปเลย

ขอบคุณนายมากนะที่ตามหาฉัน

มีนายอยู่ด้วย ฉันอุ่นใจขึ้นเยอะเลย