บทนำ
-
ณ เมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
-
เฮย์จิกลับมาแล้วครับ
-
แม่กลับมาแล้วเหรอลูก
-
แม่เรียนเป็นไงบ้าง
-
เฮย์จิก็ดีครับแม่
-
เฮย์จิพ่อล่ะครับ
-
แม่ยังไม่กลับเลย
-
แม่เห็นว่ามีประชุมของที่ทำงานน่ะ
-
เฮย์จิงั้นผมขึ้นไปบนห้องนะครับ
-
แม่จ้ะ เดี๋ยวแม่ทำกับข้าวเสร็จแม่จะเรียกนะ
-
เฮย์จิครับ
-
เฮย์จินอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง จนเวลาผ่านไปสักพักแม่ก็มาเรียกลงไปกินข้าว
-
แม่เฮย์จิ
-
แม่ลงมากินข้าวได้แล้วลูก
-
เฮย์จิครับแม่
-
พ่ออ้าว เฮย์จิ
-
เฮย์จิสวัสดีครับพ่อ
-
พ่อเรียนเป็นไงบ้างล่ะ
-
เฮย์จิก็ดีครับ
-
แม่คุณคะ เอาข้าวเพิ่มมั้ย
-
พ่อพอแค่นั้นแหละ ขอบคุณนะแม่
-
พ่อเอ้อ วันนี้พ่อไปประชุมมา
-
พ่อมีข่าวดีมาฝากด้วยล่ะ
-
แม่อะไรเหรอคะ
-
พ่อคือยังงี้
-
พ่อพ่อได้ย้ายไปทำงานต่างประเทศน่ะ
-
แม่ว้าว จริงเหรอคะ
-
พ่อเริ่มเดินทางอาทิตย์หน้า แต่ว่า...
-
แม่แต่ว่าอะไรคะ
-
พ่อทางบริษัทให้พาครอบครัวไปด้วยได้แค่ 1 คนน่ะ
-
แม่อย่างนี้ก็แย่เลยสิ
-
พ่อเฮย์จิ
-
เฮย์จิครับ
-
พ่อพ่อ จะพาแม่ไปทำงานต่างประเทศกับพ่อ
-
เฮย์จิครับ?
-
พ่อส่วนลูกน่ะ
-
พ่อพ่อได้ย้ายโรงเรียนลูกไปอยู่กับคุณย่าแล้วนะ
-
เฮย์จิห้ะ อะไรนะครับ!!!
-
พ่อพ่อน่ะ ได้ย้ายลูกให้ไปอยู่กับคุณย่าชั่วคราวน่ะ
-
พ่อแค่ไปทำงานปีกว่าๆเอง
-
พ่อพ่อจะเริ่มเดินทางอาทิตย์หน้า
-
พ่อแม่ช่วยจัดกระเป๋าให้พ่อด้วยนะ
-
แม่ค่ะ
-
เฮย์จิเอ่อ พ่อครับ
-
เฮย์จิคุณย่านี่อยู่ที่ไหนเหรอครับ
-
พ่ออ้อ
-
พ่อคุณย่าของลูกน่ะ
-
พ่อเปิดเรียวกังอยู่ที่จังหวัดคุมาโมโตะนั่นล่ะ
-
เฮย์จิไกลเลยนะนั่น
-
เฮย์จิให้ผมไปจริงๆเหรอครับ
-
พ่อก็จริงน่ะสิ
-
พ่อพ่อทำเรื่องย้ายโรงเรียนให้แล้ว
-
พ่ออีกแค่อาทิตย์กว่าๆโรงเรียนแกก็ปิดเทอมแล้วไม่ใช่เรอะ
-
พ่อก็ถือโอกาสไปเริ่มต้นที่โรงเรียนใหม่ซะเลยสิ
-
เฮย์จิก็ได้ครับ
-
2 อาทิตย์ต่อมา
-
สถานีรถไฟ โตเกียว-คุมาโมโตะ
-
พ่อเอาล่ะ เฮย์จิ
-
พ่อพ่อมาส่งแค่นี้นะ
-
แม่แม่โทรไปบอกคุณย่าให้แล้วนะ
-
พ่อพอไปถึงที่นู่นน่ะ เดี๋ยวก็มีคนจากโรงแรมมารอต้อนรับลูกเองนะ
-
เฮย์จิครับๆ
-
พ่องั้นพ่อไปก่อนนะ
-
พ่อเดี๋ยวจะไปเช็คอินขึ้นเครื่องไม่ทัน
-
แม่โชคดีนะลูก
-
แม่เดินทางปลอดภัยนะ
-
เฮย์จิครับ
-
แล้วพ่อกับแม่ก็ขับรถไปสนามบิน ผมลากกระเป๋าสัมภาระไปซื้อตั๋วรถไฟแล้วนั่งรอที่ม้านั่ง
-
เฮย์จิเฮ้อ นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย
-
เฮย์จิต้องไปอยู่กับคุณย่า ที่จำหน้าแทบไม่ได้เลยเนี่ยนะ
-
เฮย์จิให้ตายสิ
-
เฮย์จิหยิบหูฟังออกมาแล้วนั่งฟังเพลง เพื่อฆ่าเวลาจนกว่าจะถึงเวลาที่รถไฟจะออกจากสถานี
-
ฮารุเอ่อ... คุณคะ
-
ฮารุคุณคะ
-
เฮย์จิครับๆ
-
เฮย์จิมีอะไรเหรอครับ
-
ฮารุคือว่าที่ตรงนี้มีคนนั่งหรือเปล่าคะ
-
เฮย์จิอ้อ
-
เฮย์จิได้ครับๆ
-
เฮย์จิเขยิบตัวให้เด็กหญิงเล็กน้อย เพื่อให้เธอมีที่นั่ง เธอนั่งลงและหยิบหนังสือการ์ตูนขึ้นมาอ่าน
-
เธออ่านไปได้ซักพัก เธอก็ปิดหนังสือแล้วหันมามองเฮย์จิ
-
ฮารุคุณจะไปไหนเหรอคะ
-
เฮย์จิอะไรนะครับ
-
เฮย์จิเอาหูฟังออกแล้วถามเธออีกครั้งว่าเธอพูดว่าอะไร
-
ฮารุคุณจะไปไหนเหรอคะ
-
เฮย์จิอ้อ
-
เฮย์จิผมจะไปเมืองคุมาโมโตะน่ะครับ
-
ฮารุจริงเหรอคะ
-
ฮารุที่เดียวกันเลย
-
เฮย์จิแล้วคุณมาทำอะไรที่โตเกียวล่ะครับ
-
ฮารุอ้อ ชั้นมาซื้อหนังสือการ์ตูนน่ะค่ะ
-
เฮย์จิมาไกลจังเลยนะครับ
-
เฮย์จิซื้อมาเยอะเลยนะครับ
-
ฮารุค่ะ
-
ฮารุที่ร้านขายของแถวนั้นมันไม่มีเล่มต่อน่ะค่ะ
-
ฮารุเลยขอค่าขนมจากคุณย่ามาโตเกียว
-
เฮย์จิอ้อ
-
เฮย์จิผมก็จะไปหาคุณย่าเหมือนกันครับ
-
ฮารุจริงเหรอคะ
-
เฮย์จิครับ
-
เมื่อถึงเวลาที่จะต้องขึ้นรถไฟ เฮย์จิก็ลากกระเป๋าไปขึ้นรถไฟ พอมาถึง เขาก็หาที่นั่งริมหน้าต่างเพราะอยากดูวิวระหว่างการเดิน พอเจอเขาก็นั่งลง และเก็บกระเป๋าสัมภาระขึ้น
-
ฮารุสวัสดีค่ะ
-
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นอีกครั้ง เฮย์จิหันไปมอง ก็เห็นว่าเป็นเด็กสาวคนเดิมกับที่เจอก่อนหน้านี้
-
ฮารุขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ
-
เฮย์จิอ้อๆ
-
เฮย์จิได้สิครับ
-
ฮารุขอบคุณค่ะ
-
เด็กสาววางกระเป๋าสัมภาระและก็นั่งลงข้างๆเฮย์จิ
-
ฮารุจริงด้วย
-
ฮารุชั้นยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย
-
เฮย์จิอ้อ ผมชื่อเฮย์จิครับ
-
เฮย์จิมิโนริ เฮย์จิ
-
เฮย์จิแล้วคุณ..
-
ฮารุฮารุค่ะ
-
ฮารุฟูจิโมโตะ ฮารุค่ะ
-
ฮารุยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
-
เฮย์จิยินดีที่ได้รู้จักครับ
-
ฮารุค่ะ ^-^
-
เฮย์จิเอ่อ
-
เฮย์จิคือว่า
-
เฮย์จิเมืองคุมาโมโตะนี่
-
เฮย์จิเป็นแบบไหนเหรอครับ
-
ฮารุก็เป็นเมืองที่เงียบสงบมากเลยค่ะ
-
ฮารุมีต้นไม้ แม่น้ำ ภูเขา
-
ฮารุทำไมเหรอคะ
-
เฮย์จิผมคิดว่าผมคงไม่เหมาะกับที่นั่นน่ะ
-
ฮารุทำไมล่ะคะ
-
เฮย์จิคือพ่อผมเขาให้ย้ายไปเรียนที่นั่นน่ะสิครับ
-
ฮารุอ้อ
-
ฮารุแล้วย้ายมาเพราะอะไรเหรอคะ
-
เฮย์จิเอ่อ
-
เฮย์จิเรื่องที่ทำงานของพ่อน่ะ
-
ฮารุพ่อโดนไล่ออกเหรอคะ
-
เฮย์จิ-_-
-
เฮย์จิไม่ใช่แล้วครับ
-
เฮย์จิพ่อไปทำงานต่างประเทศน่ะครับ
-
ฮารุอ่อ
-
ฮารุแบบนี้นี่เอง
-
ฮารุงั้นก็ยินดีต้อนรับสู่คุมาโมโตะนะคะ
-
รถไฟค่อยๆชลอลง เฮย์จิมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นต้นไม้ ภูเขา ทุ่งนา บ้านคนอยู่เล็กน้อย
-
เฮย์จิถึงแล้วเหรอเนี่ย
-
ฮารุค่ะ
-
ฮารุนั่งรถไฟจากโตเกียวมาที่นี่แค่ 30 นาทีเองค่ะ
-
เฮย์จิไวเหมือนกันแฮะ
-
ฮารุลงกันเถอะค่ะ
-
เฮย์จิงั้นแยกกันตรงนี้นะครับ
-
ฮารุค่ะ
-
ฮารุโชคดีนะคะ
-
เฮย์จิครับ
-
เฮย์จิลงมาจากรถไฟ แล้วเดินออกมาจากสถานีรถไฟ มองไปทางไหนก็เจอทุ่งนา กับภูเขา บ้านคนมีแค่เล็กน้อยเท่านั้น
-
เฮย์จิไหนบอกจะมีคนมารับไง
-
เฮย์จิให้ตายสิ
-
เฮย์จิถามทางคนแถวนี้ละกัน
-
เฮย์จิพ่อบอกชื่อโรงแรมไว้นี่นา
-
เฮย์จิลองถามดูดีกว่า
-
เฮย์จิเอ่อ.. ขอโทษนะครับ
-
เฮย์จิโรงแรมคุมาโมโนริไปทางไหนเหรอครับ
-
เฮย์จิเดินเข้าไปถามชาวบ้านแถวนั้น ซึ่งชาวบ้านก็บอกทางให้เฮย์จิ
-
เฮย์จิขอบคุณมากครับ
-
เฮย์จิขอบคุณแล้วก็เดินตามทางที่ชาวบ้านคนนั้นได้บอกมา
-
เฮย์จิตรงไปจะเจอย่านชุมชนงั้นเหรอ
-
เฮย์จิเดินถือกระเป๋ามาราวๆกิโลกว่าๆจากสภานีรถไฟก็มาเจอกับย่านชุมชน
-
เฮย์จิ
-
เฮย์จิเงียบเชียบดีแฮะ
-
เฮย์จิพอมาถึงก็เดินตรงไปอีกหน่อย
-
เฮย์จิก็จะเจอโรงแรม
-
เฮย์จิเดินตรงมาก็เจอเข้ากับโรงแรม
-
เฮย์จิ
-
เฮย์จิเล็กกว่าที่คิดแฮะ
-
เฮย์จิเปิดประตูเข้าไปในโรงแรมก็เจอเข้ากับ...
-
ฮารุสวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่โรงแรมคุมาโมโนริค่ะ
-
เฮย์จิห้ะ นี่เธอ?
-
ฮารุอ้าว คุณเฮย์จิ
-
จบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()