ก๊อกๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!

เสียงเคาะประตูห้องรัวๆดังไปยันหน้าปากซอย ฉันรีบโกยหนังสือเครื่องเขียนลงกระเป๋าพร้อมหยิบขนมปังทาเนย1แผ่นเข้าปาก

แอ๊ด---

อีตาขี้เก๊กที่ฉุดมือฉันวิ่งอยู่นี่คือ'นาครอส'เพื่อนสมัยเด็กและเพื่อนข้างบ้านของฉันเอง เราทั้งคู่ไปโรงเรียนพร้อมกับบ่อยๆตั้งแต่อนุบาลแล้ว แม้บางวันจะเกือบสายเพราะฉันอยู่บ่อยๆ แต่หมอนี่ก็คอยรออยู่ตลอด

กริ๊ง~~~

เสียงกระดิ่งเรียกเข้าแถวดังขึ้นทันเวลาที่ฉันวิ่งมาถึงหน้าโรงเรียน ทันทีที่วิ่งมาถึงฉันก็สะบัดมือนาครอสที่"ลาก"ฉันมาตลอดทางออก

"รุ่นพี่นาครอสค้าาาาาา"

นั่นไง...พวกน่ารำคาญมาอีกละ

นาครอสทำหน้าละเหี่ยใจเล็กน้อยก่อนจะตีหน้าเคร่งขรึมและเดินขึ้นตึกไปอย่างว่องไวจนฉันแอบขำคิกคัก

ใช่...นาครอสเป็นผู้ชายที่ฮอตเป็นลำดับต้นๆของโรงเรียน เพราะถูกจัดว่าเป็นผู้ชายที่ดีทั้งเรื่องกีฬา หน้าตา และเรื่องเรียน ถึงแม้จะถูกบอกว่าเป็นคนหยิ่งและเย็นชาหน่อยๆแต่นั่นกลับไปถูกอกถูกใจสาวๆบางกลุ่มเสียได้

- เวลาเข้าแถว -

ไวโอเล็ต&แวน : ไม่ใช่สามี/ภรรยากูว้อย!!!!

*เสียงโวยวาย*

.

- ในตอนเย็น -

แต่ยังไง....ตรูก็รอเอ็งซ้อมบาสทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่เรอะะ

ฉันนั่งกระดิกเท้ามองลูกบาสที่ถูกมือหนาของคนในสนามเลี้ยงลูกไปมา นาครอสเป็นกัปตันทีมบาสของโรงเรียนจึงต้องคอยคุมทีมและหาข้อบกพร่องของทีมมาแก้ไขเสมอ

"กรี๊ดดดดดด รุ่นพี่เท่ที่สุดเลย♡"

น่ารำคาญว้อยยยย!!! พวกรุ่นน้องผู้หญิงทั้งม.ต้นและม.ปลายยืนกรี๊ดกร๊าดข้างสนามกันทุกวันจนน่ารำคาญถึงแม้ว่าฉันจะนั่งเฝ้าของให้พวกทีมบาสอยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นที่พิเศษหน่อยๆก็เถอะ มันก็ยังหงุดหงิดอยู่ดี

ไหงโยนหวยมาที่กูล่ะเฟร้ยยยยย!

นาครอส! นาครอส! นาครอส!

...เบ้ปากมองบนแปปได้ไหม

เพราะงี้แหละฉันเลยเกียจพวกเหล่าFC นาครอสนักหนาโดยเฉพาะยัยหูสุนัขจิ้งจอกนั่น ที่บ้านาครอสเอาเป็นเอาตาย!

นาครอสหันมายักคิ้วให้ฉันเล็กน้อยด้วยท่าทางยียวนชวนถีบเสียนี่กระไร สักวันฉันจะแฉเรื่องสมัยเด็กนายให้หมดคอยดู! ...ถ้าไม่ติดว่าหมอนั่นมีเรื่องให้แฉฉันเยอะน่ะนะ-_-*

ฉันอยากจะมองบนสักร้อยรอบใส่ท่าทีของเหล่าสาวๆFCทั้งหลายที่นั่งกรี๊ดถ่ายรูปเจ้าพวกทีมบาส เพราะฉันอยู่กับเจ้าพวกนี้มานานจนรู้หมดแล้วล่ะ....ว่าที่หนูไปเขียนในบล็อกCute boy ROV น่ะ ไม่จริงสักนี๊ดดดดดด

"พี่หัวทองครับ! ระวัง!!!!"

ผัวะ!

ลูกฟุตบอลจากข้างสนามพุ่งเข้ากระแทกหัวฉันอย่างรุนแรงจนทำฉันตกจากเก้าอี้ลงไปกองกับพื้นอย่างมึนงง

นาครอสรีบทิ้งลูกบาสมาพยุงฉันให้ลุกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ท่ามกลางสายตาของคนทั้งสนาม แต่ตอนนี้ฉันไม่สนอะไรแล้ว ฉันมึนหัวมากและเจ็บหัวมากๆเลยว้อยยยยยยย

เจ็บหัวชิบหายฮือออ ดาวเต็มฟ้าแล้วมั้งเนี่ยตอนนี้T^T

นาครอสฉุดฉันลุกขึ้นจนฉันเกือบล้มแต่โชคดีที่หมอนี่ประคองตัวฉันไว้ทันก่อนที่จะล้มลงไปอีกรอบ

นาครอสค่อยๆประคองฉันเดินออกจากสนาม ฉันแอบเห็นนะว่าพวกFCจิกตามองหน้าฉันอย่างหมั่นไส้ วันแรกก็คงมีFCเกลียดฉันเพิ่มอีกแล้วล่ะมั้งเนี่ย-_-*

ฉันพูดขึ้นทันทีที่หมอนี่ปล่อยให้ฉันเดินเข้าบ้านเองได้ ฉันรีบนอนลงบนเตียงของตัวเองทันที ความเจ็บจากลูกฟุตบอลยังชาๆอยู่แต่ทำไมมันมึนหัวหนักกว่าเดิมฟะเนี่ย

นาครอสนั่งลงข้างๆเตียงฉันแล้วน้ำผ้าห่อน้ำแข็งมาประคบที่หัวของฉันเบาๆ

นาครอสใช้มืออีกข้างแตะหน้าผากฉันก่อนจะจ้องหน้าฉันด้วยสายตาดุเล็กน้อย แล้วถอนหายใจออกมา

ฉันถามขึ้นและจ้องตานาครอสทำให้หมอนั่นชงักไปเล็กน้อยก่อนจะผลักหัวฉันให้นอนไปอย่างเดิม

ฉันเผลอหลุดปากคำที่ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดออกไป จนคนข้างๆรีบหันมามองหน้าฉันอย่างงุนงง

ฉันพูดพล่ามอะไรไม่รู้เรื่องออกไป โดยที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป รู้สึกแค่ว่า ถ้านาครอสมีแฟนจริงๆล่ะก็ ฉันจะอยู่คนเดียว...ได้ไหมนะ?

แปะ

เจ็บนิดๆนะ เวลาที่เราคุยกันแบบนี้ เพราะนายนี่แหละ... คือรักข้างเดียวของฉันตลอด 10 ปี