😴😴ค๊อกกกกกกก//(กรนดังลั่นห้อง)​

ย้าาาาาตายยยยยยซะเถอะ!!

👁️👁️นี่เธอเองหรอ

ก็คิดว่าพวกโรคจิตล่ะมั่ง หู้ยยยย แล้วนี้เธอมาทำอะไรดึกดื่น​ๆแบบนี้

โถถถถถ ไม่ต้องมาขู่ฉันหรอก ฉันไม่กลัวมันหรอก ลองมาสิฉันจะฟาดให้ตายคาไม้เลย

แต่อะไร?

ผี!! อร้ายยย //(กระโดด​กอดทิฆัมพร)​

ทำไมไม่บอกต้องแต่แรกห่ะ งื้ออออ//(หน้างอแงพร้อมกระซับกอดเข้าไปอีก)​

😳

ฉะๆๆฉันขอโทษ//(ผลักกอดออกจากทิฆัมพร)​

กลัวๆสิแต่ฉะๆฉันว่าฉันไปนอนดีกว่า😳

มะๆไม่

🚶‍♀️💨

😳😳

จ่ะๆ ฝันดี

🏃‍♀️💨

โห้ยยยย อาจารย์​ช้ามากเลยอ่ะ แกแล้วยังจะช้าอีก

พูดว่าไรนะ!!!

คนๆขับรถแกรอนานแล้วฮ่ะ

หึ!! ไปวิ่งรอบไร่ซัก10รอบก่อนไหม

หือๆไม่ดีกว่าครับอาจารย์​เชิญครับเชิญ​😅

😑

แล้วนี่อาจารย์​จะไปไหนอะคะ

ก็จะไปนั่งข้างคนขับ​อะสิ

เอออออาจารย์​มานั่งกะหนูดีกว่านะคะ ข้างหน้านั่งแล้วยิ่งเมารถ

ใช่ค่ะๆ

มานั่งข้างหนูนะคะ 😁

เอ้อๆ นั่งก็นั่ง ไปขยัยไปเลย

เดี๋ยวค่ะอาจารย์​พอดีข้างในมันเต็มแล้วค่ะ หนูว่าอาจารย์​ไปนั่งข้างหน้าดีกว่านะคะ

เชื่อพิมเถอะค่ะ นะคะๆอาจารย์​แอน

ไปเลยค่ะอาเชียร์​

ก็มารอตั้งนานล๊าว! 😑

ฮูยยยย สวนส้มนี่คุณ​เป็นคนปลูก​เองทั้งหมดเลยหรอเนี่ย!!

หรอคะ แล้วใช้พื้นที่เยอะไหมคะ //(หยิบสมุดบันทึก​มาจด)​

หยุดๆ ฉันว่าเราควรแยกอาจารย์​รัดออกจากอาจารย์​แอนนะ

ใช่ๆ เด่ะไปเป็นก้างขวางคอ​ทั้งคู่

เจ ไอ้เจ!!

อาหยางงง

ไปเลย มึงสนิทกะอาจารย์​รัดเกล้า​

วุ!!! กุตลอดดดด

ให้ไอ้ต่อบ้างเด่!!!

เคๆๆ กุเองงง

อาจารย์​ฮ่ะๆ ผมว่าเราไปถ่ายรูปเล่นทางโน่นนนนดีกว่าฮ่ะ

หรออ อืมๆๆ

แล้วทางนู้นมีไรคะ

🙂

นี่เธอห่วงแต่ต้นไม้เธอหรออออ😶

หุ้ย!! เธอก็เวอร์ไป ฉันก็แค่จะช่วยเก็บอ่ะ

ก็มันเด็ดอยากอ๊าาา //(พยามเด็ดส้ม)​

หือออออ//(ถอนหายใจ)​

ว้ายยย!!

👁️👁️

งือออ อ้าว แล้วเนี้ยจะไปไหน รอด้วยซี้!!

เชียร์ รอด้วย 🏃‍♀️💨

อ้าวหละค่ะ พอถึงจุดนี้ก็จะเป็นจุดสิ้นสุดของไร่ค่ะ

แล้วโน่นนนอ่ะไร่ใครอะจ๊ะ

ก็เป็นไร่ของคนไม่ดีที่ทำให้อาของหนูไม่มีหัวใจไงคะ หนูว่าเรากลับกันเถอะค่ะ😑

เย้ เยสๆ ผมกำลังหิว หิ่ว หิ้ว หิ๊ว หิ๋ว พอดีเลยค่าบบบจารย์​ค่าบบ

ว่าไงจ๊ะ หนูพิมประภา พาเพื่อนๆมาเที่ยวไร่หรอจ๊ะ

แล้วทำไมคะ ฉันจะพาเพื่อนมาเที่ยวที่ไร่ของตัวเอง ไม่เกี่ยวกับกำลังซักหน่อย!

นี่กำนัล กำนัลล้ำเส้นเข้ามาในไร่นายพ่อแล้วนะครับ

อะไรว่ะ ไอ้ขี้ข้า เป็นเพื่อนบ้านกัน จะเดินล้ำนิดล้ำหน่อยจะตื่นเต้นไรนักหนาว่ะ

แต่กำนัลบุกลุกที่นายพ่อ อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ ผมว่าออกไปดีกว่า

ทำไมว่ะ

ก็ไม่ทำไมหรอก ออกไป!

เป็นเด็กเป็นเล็กหัดพูดจาดีหน่อย แล้วก็ระวังตัวไว้ให้ดีๆแล้วกัน

เห้ยคุณๆพิมๆ ส่งปืนคืนผมเถอะครับ

ฉันว่าเธอไม่กล้า!

ทำไมจะไม่กล้า มันน้อยไปด้วยซ้ำ!

แอนๆ //(สะกิดให้แอนไปคุยกะพิมให้วางปืน)​

นี่👉 นี่แกจะฆ่าฉันหรอห่ะ!

ปืนลั่นหรอห่ะ!! //(ชักปืนออกมาเล็งมาที่สิเรียม)​

ก็นางคนนี่จะยิงฉันตายหน่ะสิ!

หุบปากกก

กูฝากไว้ก่อนนะมึง อย่าให้ถึงทีกูบ้างหล่ะ โธ๊เว้ยย กลับ!! 🚶‍♂️💨

อาจารย์​รัดเกล้า​ค่ะ เป็นลมเพราะ​ตกใจเสียงปืน

พี่แอนๆ เป็นไรไหม //(ตรงไปคว้าปืนกะสิเรียมส่งให้คนงาน แล้วจับมือสิเรียม)​

งั้น พ่อว่าเราพาทุกคนกลับดีกว่า

ส่งมือมา//(ยืนมือไปหาสิเรียม)​

เท้ายังไม่หายดีนิ จับมือหนูไว้ 😊

พิมๆปู่ว่าอาเราจะเป็นห่วงอาจารย์​เรามากไปนะ👀/(กระซิบพิม)​

อาจารย์​รัดเกล้า​เป็น​ไงบ้าง​คะ​

โชคดี​นะ​คะ​ที่​ไม่มี​ใครเป็น​อะไร​มาก​อะค่ะ

😢ค่ะ เขานี่แหล่ะค่ะ 😭😭😭//(กอดสิเรียม)​

รู้ได้ไงห่ะไรท์

หรออออ แม่จ๋าาาาา หนูเฉยชาหรอ

ก็ไม่รู้สิ!! คงงั้นมั้ง!

ไม่งั้นคงตอบแม่แล่ะ

ตอบอะไรคะ

แง่ะ ไอ้ไรท์​ตัวดี!!

รักค่ะ รักที่สู๊ดดดดดดดด

😘😘😘

😊 ชิตอบช้า

แม่นั้นแหล่ะ หนีหนูไปลอนดอน​

แง๊วววว

แต่ชิ รักแท้ไม่แพ้ระยะทางหรอก!

😊

ไม่ให้คิดถึง สิเรียมเป็นของทิฆัมพร​คนเดียว